Rinus Israël, een van de meest markante figuren uit de Nederlandse voetbalgeschiedenis, is op 83-jarige leeftijd overleden. De voormalige verdediger, bijgenaamd ‘IJzeren Rinus’, kende een imposante carrière als speler én als trainer. Zijn overlijden is bekendgemaakt door familieleden via sociale media.
Israël begon zijn loopbaan in het betaald voetbal in 1962 bij DWS, waarna hij in 1966 de overstap maakte naar Feyenoord. Bij de Rotterdamse club groeide hij uit tot een icoon. In zijn acht seizoenen op Zuid werd hij drie keer landskampioen en beleefde hij in 1970 het absolute hoogtepunt van zijn carrière: het winnen van de Europa Cup I. Feyenoord versloeg in de finale Celtic met 2-1 en schreef daarmee geschiedenis als eerste Nederlandse club die het prestigieuze toernooi wist te winnen. Israël maakte die avond een doelpunt en had als aanvoerder de eer de trofee als eerste omhoog te houden. Later dat jaar volgde ook winst van de wereldbeker voor clubteams, waarmee Feyenoord zich wereldkampioen mocht noemen.
Na zijn periode bij Feyenoord speelde Israël nog voor Excelsior en PEC Zwolle, waar hij in 1982 een punt zette achter zijn actieve loopbaan als voetballer. Ook in het oranje shirt liet hij zijn sporen na: hij kwam tot 47 interlands voor het Nederlands elftal en maakte deel uit van de selectie die in 1974 de WK-finale bereikte. Hoewel hij in dat toernooi geen vaste basisspeler was, werd hij enkele keren ingezet als invaller.
Na zijn spelerscarrière begon Israël een nieuwe fase als trainer. Hij debuteerde in die rol halverwege de jaren tachtig bij FC Den Bosch. Kort daarna kreeg hij de kans om als hoofdtrainer bij Feyenoord aan de slag te gaan. Na zijn periode in Rotterdam volgden buitenlandse avonturen in onder meer Griekenland, Roemenië en de Verenigde Arabische Emiraten. In 1992 werd hij landskampioen met Dinamo Boekarest en in 2001 met Al-Wahda.
Israël keerde begin deze eeuw terug naar Nederland en nam de leiding bij ADO Den Haag. Onder zijn leiding promoveerde de Haagse club in 2003 naar de eredivisie. Ook na zijn actieve trainerscarrière bleef hij betrokken bij het voetbal, onder meer als adviseur en scout.
Met het overlijden van Rinus Israël verliest Nederland niet alleen een groot voetballer, maar ook een persoonlijkheid die generaties inspireerde met zijn onverzettelijkheid, leiderschap en liefde voor het spel.
