Kevin Koek. Dat zou een naam uit een kinderboek van Roald Dahl kunnen zijn. Kevin Koek, het vriendje van Sjakie uit de chocoladefabriek. Samen beleven ze de meest dolle avonturen. Je zou er van alles over kunnen fantaseren, maar de Kevin Koek die wij kennen, gaat niet met Sjakie naar de chocoladefabriek van Willy Wonka, waar de Oempa Loempa’s werken. Hij is geen vriendje van Sjakie. Hij krijgt geen rondleiding in de fabriek van Willy Wonka en de Oempa Loempa’s heeft hij nooit ontmoet. Nee, ‘onze’ Kevin Koek is sinds een paar jaar een voetballer van GHVV ’13, nadat hij in zijn jeugdjaren stage had gelopen bij ADO Den Haag en daarna bij Voorschoten ’97 in het eerste elftal voetbalde, totdat een langdurige enkelblessure roet in het eten gooide. De liefde bracht hem naar GHVV’13, want hij woont al een tijdje in Heenvliet samen met een van de dochters van Rob Vuik, tot en met vorig seizoen nog trainer bij de club.
Kevin Koek is bij GHVV ’13 een speler die weinig opvalt, maar toch bepalend is hoe het elftal voetbalt. Controleur op het middenveld noemen ze dat. Die rol is hem op het lijf geschreven, ook in de thuiswedstrijd tegen Zwartewaal, die voor de neutrale toeschouwer weinig leuks te bieden had. Natuurlijk deden alle spelers ontzettend hun best, maar de uitvoering liet veel te wensen over. Zwartewaal, dat in de eerste helft toch een paar kleine kansjes bij elkaar voetbalde, was bijzonder slordig in de afwerking. ‘Het ontbreekt ons aan scorend vermogen’, zei Ben van Overbeek na afloop. Ben kan het weten, want hij was jarenlang bestuurslid van Zwartewaal en heeft in die hoedanigheid elke wedstrijd van het eerste elftal van zijn club bijgewoond.
Dat Zwartewaal er niet meer uit wist te peuren, had ook te maken met Kevin Koek. Die stond vaak op de juiste plek om een aanval van de bezoekers te onderbreken en bij hem begonnen ook vaak de eigen aanvallen. Kevin is geen spectaculaire speler. Van zijn voet komen geen splijtende passes of steekballen die de defensie van de tegenstander op het verkeerde been zetten. Kevin is een voetballer die de bal in eigen ploeg houdt en doet dat middels korte passjes naar de dichtstbijzijnde ploeggenoot. Dat is de meeste veilige weg, maar balverlies lijdt hij daardoor zelden of nooit.
Kevin zorgt er ook voor dat zijn team altijd in balans is. Links en rechts vult hij de gaten en het mooist van al is dat hij dit alles doet zonder morren. Hij is de perfecte teamspeler. Volgens mij wrijft elke trainer in zijn handen als hij zo’n voetballer op kan stellen, want met een Kevin Koek in je ploeg weet je dat er weinig weggegeven wordt. Niet alleen zijn schoonvader Rob Vuik zette hem wekelijks op het wedstrijdformulier, ook bij diens opvolger Tom Larssen is Kevin onbetwist een vaste waarde.
In de thuiswedstrijd tegen Zwartewaal viel niet veel te genieten, maar het slimme voetbal van Kevin Koek vergoedde veel.
