Hij voetbalde jarenlang voor Charlois, maar voor het tweede achtereenvolgende seizoen is hij nu bij CION actief. Vorig jaar ging het voortvarend met hem en de club. CION eindigde op de derde plaats van de ranglijst, speelde nacompetitie omdat het onderweg een periodetitel had gewonnen en zelf scoorde Jeffrey Pols 18 doelpunten. Dit seizoen gaat het een stuk minder. Er werd nog maar één keer gewonnen en Jeffrey scoorde tot nu toe slechts drie keer. Hoe is dat verschil te verklaren? Waar ligt dit volgens hem aan? Waarom heeft hij trouwens Charlois verlaten? Dat was toch de club waar hij het fantastisch naar zijn zin had? Het zijn allemaal dingen waarover we het met hem willen hebben. Dat kan. Op een dinsdagavond op de club, een uurtje voor de training waaraan hij trouwens zelf niet meedoet, geeft hij antwoord op al onze vragen.
Je was al dik in de dertig, een leeftijd waarop andere spelers misschien wel gaan denken aan afbouwen, maar jij gaat weg bij Charlois, waar je het altijd zo naar je zin had. Waarom ben je anderhalf jaar geleden vertrokken bij die club?
Jeffrey: ‘Het klopt dat Charlois mijn club is. Jarenlang heb ik daar met veel plezier gevoetbald. En samen met Steven Miranda Inocencio heb ik er zelfs een paar jaar jeugdelftallen getraind. Ik heb altijd gezegd dat ik nooit meer weg zou gaan bij Charlois.’
Waarom ben je dan toch vertrokken?
Jeffrey: Omdat het toen heel onrustig was op de club. Bestuurlijk was het best wel een puinhoop en als voetballer van het eerste elftal wist ik helemaal niet waar ik aan toe was. Dat was al een tijdje zo, maar ik was al die jaren de club trouw gebleven en zelfs de overstap van de zondag naar de zaterdag meegemaakt. Maar anderhalf jaar geleden was het klaar. Ik wilde graag nog blijven voetballen, maar wel in een iets rustiger omgeving en bij een club waar de zaken beter geregeld waren. Met pijn in het hart ben ik toch weggegaan, want Charlois is en blijft wel mijn cluppie. Gelukkig is het tegenwoordig weer oké bij Charlois. Een paar oud-spelers hebben zitting genomen in het bestuur en de rust is weergekeerd.’
Spijt dat je daar vertrokken bent?
Jeffrey: ‘Spijt is een groot woord. Ik heb dat allemaal achter me gelaten, maar zoals gezegd Charlois is en blijft mijn club. Ik zal daar ooit terugkeren. Misschien niet meer als voetballer, maar wel als jeugdtrainer of assistent.
Je nieuwe club werd dus CION. Waarom CION?
Jeffrey: ‘Omdat ik daar al wat mensen kende. Joey van der Velden onder meer. Ik ben ook op gesprek geweest bij IJVV De Zwervers, maar CION gaf toch de doorslag omdat ik daar al wat jongens kende.’
Vorig seizoen ging het wel lekker met jou en de club.
Jeffrey: ‘Vooral de voorbereiding en de start van het seizoen. Robert Verbeek was de nieuwe trainer en die had er goed de wind onder. Afspraken in het veld waren heel duidelijk en de intensiteit was prima. De trainingsopkomst was heel hoog, want we hadden best wel een grote selectie en iedereen moest knokken voor zijn plekkie in de ploeg. Nadat Robert Verbeek vertrok en Roy Kappenburg hem opvolgde, veranderde er vrij weinig. Er werd op dezelfde weg doorgegaan. We draaiden een prima seizoen, wonnen heel veel, haalden zelfs de nacompetitie en ik scoorde 18 keer. Ook daar was ik heel tevreden over.’
Dit seizoen gaat het niet zo goed. Waar ligt dat aan volgens jou?
Jeffrey: ‘CION is een club zonder jeugdafdeling. Dit seizoen is er ook geen tweede elftal. De selectie bestaat uit 20 spelers en daar moeten we het mee doen. Maar we kampen al sinds de voorbereiding met een groot aantal langdurige blessures en omdat we dat niet op kunnen vangen met spelers uit een tweede of vanuit de jeugd, wordt je selectie ineens wel heel erg krap. Voetballend zijn we niet eén keer op een hoop gespeeld, maar qua resultaten is het een stuk minder dan vorig seizoen. Pas in de zesde competitieronde haalden we onze eerste punten. We wonnen toen met 2-0 van FC Binnenmaas en in die wedstrijd scoorde ik mijn eerste doelpunten.’
Waar gaat dit eindigen?
Jeffrey: ‘We gaan ons echt wel handhaven, daar maak ik me geen zorgen over. Veel geblesseerde jongens zijn weer op de weg terug, sommigen hebben voorzichtig al weer meegedaan, dus we gaan er alleen maar op vooruit. ‘
En hoe zit het met jou? Je bent ook niet meer de jongste?
Jeffrey: ‘Wat voor mijzelf als spits ook meespeelt, is het feit dat Gunnar Drooduin vanwege lichamelijke klachten dit jaar geen spitsentrainer meer is. Dat mis ik echt wel, want Gunnar leerde me nog steeds dingetjes. In Januari word ik 35. Lichamelijk kan ik alles nog aan. Er is wel artrose in mijn teen vastgesteld, maar door zooltjes in mijn schoenen is dat goed te ondervangen. Ik ben een voetballer die het vooral van zijn karakter moet hebben, dus mijn lichaam moet dat wel aankunnen. Maar mijn lichaam kan alles aan. Ik ben fit, voel me fit en heb geen klachten. Zolang dit duurt, zal ik blijven voetballen.’
Bij CION? Of behoort een terugkeer naar Charlois ook tot de mogelijkheden?
Jeffrey: ‘Daar heb ik absoluut nog niet over nagedacht. Ook bij CION heb ik het goed naar mijn zin. Ik voel me hier ook thuis. Draai op vrijwillige basis zelfs bardienst.
Tot slot: waarom train je straks niet mee?
Jeffrey: ‘Omdat ik me niet helemaal fit voel. Bij CION trainen en voetballen we altijd op gras, maar afgelopen zaterdag hebben we bij VFC op kunstgras gespeeld. Dat voelt toch anders aan. Als ik op zo’n ondergrond heb gevoetbald, duurt het altijd wat langer om te herstellen. Je hoeft je geen zorgen te maken, er is niks aan de hand en geblesseerd ben ik ook niet, maar ik pak toch liever een dagje extra rust.’
