Bij Barendrecht waren ze in eerste instantie euforisch na de loting van de KNVB-beker. Als tegenstander kwam NAC Breda uit de bus. De bekerwedstrijd zou op het eigen sportcomplex De Bongerd gespeeld worden, op woensdagavond 9 uur en ESPN zou een rechtstreekse uitzending verzorgen. Allemaal blije gezichten dus bij de Barendrechtse tweede divisionist. Er zou weliswaar veel werk verzet moeten worden om alles op rolletjes te laten verlopen, maar thuis voetballen tegen een ploeg uit de eredivisie, het zou de moeite lonen, zo dacht iedereen bij de club. Maar nadat NAC-aanhangers na de competitiewedstrijd tegen Feyenoord rondom De Kuip flink huis hielden, gingen ineens alle alarmbellen af. De zogenaamde veiligheidsdriehoek kwalificeerde Barendrecht-NAC Breda meteen als risicowedstrijd van de hoogste orde. Wat dat voor gevolgen had in het organiseren van de thuiswedstrijd, dat vragen we daags na de wedstrijd aan Gert van der Wal, bestuurslid voetbaltechnische zaken, die nog zit te glimmen na de verassende 2-1 zege van zijn club.
Allereerst jij ook gefeliciteerd met de overwinning. Ben je al een beetje bijgekomen?
Gert: ‘Het was een fantastische ontknoping van een razend spannende wedstrijd. Vier minuten in blessuretijd scoorde Brent Vugts de 2-1 en aan die stand veranderde niks meer. Wat ik daarna allemaal meemaakte, in één woord: fenomenaal. De ontlading, het feest met z’n allen, het gejuich in de kleedkamer, allemaal dingen die ik nooit meer vergeet. Ik was meteen alle ergernis van de voorbereiding van deze wedstrijd kwijt. Alle gemopper vooraf over van alles en nog wat was meteen vergeten. Onze overwinning maakte alles goed.’
Leg eens uit waar die ergernis vooraf in zat?
Gert: ‘Nadat NAC Breda als tegenstander uit de bus gekomen was, ging hier bij wijze van spreken de vlag uit, zeker nadat de planning was dat we op donderdagavond tegen NAC Breda zouden voetballen en ESPN kenbaar had gemaakt die wedstrijd op tv uit te zenden. Maar dat euforische gevoel was bij ons snel weg. Want na de wedstrijd tegen Feyenoord gingen raddraaiers uit Breda flink tekeer rond De Kuip en bij de veiligheidsdriehoek, het overlegorgaan tussen politie, openbaar ministerie en de lokale overheid, gingen alle alarmbellen af. Zij bestempelden onze bekerwedstrijd tegen NAC Breda meteen als een risicowedstrijd van de hoogste orde.’
Wat betekende dat voor jullie?
Gert: ‘Dat je de organisatie van de wedstrijd uit handen moet geven. Allereerst werd er met het aanvangstijdstip geschoven, ook al omdat de inhaalwedstrijd Feyenoord-Ajax door de KNVB werd vastgesteld op woensdagavond 6 uur. Om Feyenoordsupporters bij onze wedstrijd weg te houden, werd Barendrecht-NAC Breda ook op woensdag vastgesteld, om half 6. Dat gaf meteen heel veel problemen voor ons. Spelers zouden een halve vrije dag moeten nemen, een groot deel van onze vrijwilligers heeft een seizoenkaart bij Feyenoord en zou die avond vrijwel zeker in De Kuip zitten. Het was bovendien herfstvakantie en dat betekende ook dat een aantal vrijwilligers een midweek weg was. We hebben de KNVB gevraagd de wedstrijd op een andere dag in te plannen, maar daar hadden zij geen oren naar.’
En toen?
Gert: ‘Dan verdwijnt in eerste instantie wel het plezier om zo’n wedstrijd te regelen. Wat dat betreft zit het ons niet mee in het KNVB-bekertoernooi. Een paar jaar geleden lootten we Ajax uit. We zouden met 15 bussen naar de Arena gaan, maar corona gooide roet in het eten. De wedstrijd werd gespeeld zonder publiek. En nu dit weer. Omdat de wedstrijd tegen NAC Breda aangemerkt was als risicowedstrijd moesten er enorm veel veiligheidsmaatregelen genomen worden. Heel veel hekken overal, de parkeerplaats afgesloten, een afsluitbare ‘kooi’ aan de zijkant van het veld en achter een doel om de NAC-supporters op te vangen en nog heel veel meer. Alle losse spullen moesten weg en alles werd een paar keer gecheckt. Met veel gemopper, met bloed, zweet en tranen hebben we uiteindelijk alles voor elkaar gekregen. Op sommige ogenblikken hebben we ons vertwijfeld afgevraagd of het alle moeite wel waard was. Maar om half 6 kon de wedstrijd beginnen en konden alle mensen die zich dagenlang hadden ingespannen even op adem komen.’
En wat doe jij dan?
Gert: ‘Mijn gebruikelijk plaatsje achter het doel opgezocht. Vooraf had trainer Leen van Steensel tegen de spelers gezegd dat ze niet onder de indruk moesten zijn omdat ze tegen een eredivisieploeg moesten gaan voetbalen. Uitgaan van je eigen kracht, lef tonen en alles geven. Dat we aan het langste eind zouden gaan trekken, dat kwam geen moment bij me op. De nederlaag zo klein mogelijk houden, dat zou al mooi zijn. Maar al in het begin van de wedstrijd zag ik dat we meededen, dat we niet zoek gespeeld werden. En toen maakte Wouter Vermeer de 1-0 en die stand bleef tot aan de rust op het scorebord staan. Na rust scoorde NAC al vroeg de gelijkmaker. ‘Nu zal het wel snel gaan’, dacht ik. Maar nee, hoor. Wij hielden wederom goed stand en een verlenging zat eraan te komen. En toen scoorde Brent Vugts de 2-1! Vier minuten in blessuretijd! Het dak ging er bij wijze van spreken af toen de scheidsrechter een paar minuten later affloot.’
Toen was je meteen alle ergernis kwijt.
Gert: ‘Jazeker, ik was meteen alles kwijt. Geweldig wat er na de wedstrijd allemaal gebeurde. Op het veld, in de kleedkamer en daarna in de kantine, heel mooi allemaal.’
Deze vrijdagmiddag is de loting. Wat wil jij?
Gert: ‘Het mooiste zou zijn dat we weer thuis spelen, liefst tegen een andere amateurploeg. Als je die wedstrijd wint, krijg je ten eerste weer een premie van de KNVB en je deelt in de volgende ronde de recette. Laten we daarna dus maar tegen Feyenoord in De Kuip voetballen, met bijna 50.000 toeschouwers op de tribune. Onze penningmeester zal in zijn handen wrijven.’
Tot slot; je hebt natuurlijk meteen het contract met trainer Leen van Steensel verlengd.
Gert: ‘Haha. Nee nog niet. Eind november zullen we samen eens aan tafel gaan zitten.’
