Lance Duijvestijn gaat een belangrijke rol spelen in onze ambitie om terug te keren naar de Eredivisie. Als bepalende speler binnen en buiten het veld. Wel wordt hij aanstaande vrijdag geopereerd aan zijn linkerenkel. Na een daarop volgend revalidatieproces begint het seizoen voor Lance waarschijnlijk pas écht vanaf half oktober.
Dat Lance zijn rol serieus neemt, blijkt ook uit het feit dat hij bij de ploeg is op het trainingskamp in Delden. ‘Ik kan niet meetrainen op het veld, maar wel in de gym. En zwemmen werkt ook goed. Maar het belangrijkste is dat ik mee kan doen aan alle teambuildings-activiteiten.’
‘Direct na mijn komst bij Excelsior, in de winterstop van het afgelopen seizoen, kreeg ik last van die enkel. Spelen ging al snel alleen nog maar met pijnstillers. Maar ja, ik heb best lang en hard gewerkt om de Eredivisie te halen en toen het eindelijk zover was, wilde ik zó graag meedoen.’
‘Ik heb zelfs een cortisone-injectie laten zetten, in de hoop daarmee weer 100 procent fit te worden. Dat maakte het wel iets minder gevoelig, maar uiteindelijk speelde ik toch weer met pijnstilling, zeker in die laatste, belangrijke wedstrijden.’
‘Na het seizoen heb ik er, in overleg met de medici en de club, voor gekozen om rust te nemen en de blessure zo te laten genezen. Dat leek toen de beste optie. En ik begon pijnvrij aan de voorbereiding. Ook de eerste oefenwedstijd tegen Quick Boys heb ik zonder problemen gespeeld. Maar in de week daarna kwam de pijn toch weer terug…
Ja, achteraf had ik me beter gelijk na mijn rode kaart tegen NAC kunnen laten opereren…’
‘Aanstaande vrijdag word ik in het Erasmus Medisch Centrum alsnog geopereerd, door dokter Meuffels. Dat is ook een keuze voor duurzaamheid. Er is serieus overwogen om nóg een keer voor cortisonen te kiezen, maar ik wil nog veel langer mee als voetballer. In mijn beleving is het allemaal nog maar net begonnen.’
‘Ja, daarmee is ook een eventuele transfer van de baan. Ik heb in het laatste Excelsior Magazine uitgelegd hoe belangrijk de Eredivisie voor me is en er was concrete belangstelling, ook vanuit het buitenland. Dus ik geef eerlijk toe dat ik wel even moest verwerken dat daar een streep doorheen ging. Maar tegelijkertijd heeft Ruben den Uil vanaf het eerste moment aangeven welke rol hij voor mij bij Excelsior in gedachten heeft. Daar heb ik óók heel veel zin in. Bovendien is de club direct na de degradatie het gesprek met me aangegaan om me voor de club te behouden. Ik zal niet zeggen kost wat het kost, haha, maar die urgentie en overtuiging voelde wel goed.’
‘Daarbij speelt zeker een rol dat het geen toeval is geweest dat ik uiteindelijk bij Excelsior de Eredivisie heb gehaald. Ik zat er al een paar keer heel dicht tegenaan, maar waarschijnlijk gaf het vertrouwen dat ik hier kreeg, me net het laatste zetje. Excelsior is, voordat ik kwam, anderhalf jaar met me bezig geweest. Toen we de transfer uiteindelijk deden, voelde het hier gelijk heel vertrouwd, met allemaal mensen om me heen die het in me zagen zitten en me hadden gehaald voor de basis. Zo gaf de club me een platform om mezelf op het hoogste niveau te laten zien en te groeien. Dus dat is nóg een reden waarom ik het ook mooi vind om met Excelsior terug te gaan naar de Eredivisie.’
‘Bovendien vind ik het bijzonder dat de club, ondanks de degradatie, weer stappen heeft gezet in de ontwikkeling van het topsportklimaat. Ik ga vanaf zaterdag beginnen met mijn revalidatie en er álles aan doen om er daarna een onvergetelijk seizoen van te maken.’
