Op zaterdag 10 september 2022 voetbalde hij zijn allerlaatste wedstrijd, maar dat wist hij toen nog niet. Als speler van Nieuwenhoorn trad Victor de Blok die dag aan tegen GOES in het verre Zeeland. Het was de derde competitiewedstrijd in de Vierde Divisie. Nieuwenhoorn stond na overwinningen op De Jodan Boys en Achilles Veen als promovendus bovenaan de ranglijst, maar in Goes kreeg het vier doelpunten om de oren en stapte met een dikke nederlaag teleurgesteld het veld af. Op dat moment zat Victor met een dikke opgezwollen knie aan de kant. Bij een kopduel was hij verkeerd op zijn knie terecht gekomen en meteen gewisseld.
Dan verlies je voor de eerste keer in het nieuwe seizoen en ook nog eens met grote cijfers en zit je zelf met een dikke, pijnlijke knie aan de kant. Ik kan me prettiger omstandigheden indenken. Victor reisde nog wel met de bus terug naar Nieuwenhoorn, maar heeft heel die terugreis de pijn zitten verbijten, letterlijk en figuurlijk. Een paar dagen later, toen de zwelling in de knie iets was afgenomen, liet hij in het ziekenhuis foto’s maken. Hij kreeg te horen dat het goed mis was.
Wat volgde was een lange lijdensweg. Victor werd aan zijn knie geopereerd en net op het moment dat herstel en dus een rentree eindelijk weer nabij was, kwetste hij alweer diezelfde knie. Een onschuldig duelletje tijdens een van de laatste trainingen van het seizoen, liep uit op een persoonlijk drama. Victor scheurde zijn voorste kruisband af en er stond hem dus wederom een operatie en een lange revalidatieperiode te wachten. Tot overmaat van ramp kreeg hij een tijdje later van zijn arts het advies te stoppen met contactsport.
Hoewel hij die mededeling misschien al wel een klein beetje verwachtte, sloeg die mededeling in als een bom. Plots realiseerde hij zich dat hij nooit meer kan doen wat hij het liefste doet. Na een succesvolle loopbaan, die hem bracht bij clubs als Nieuwenhoorn, Sparta Rotterdam, ASWH, SC Feyenoord, Brielle en wederom Nieuwenhoorn, is Victor dus nu genoodzaakt zijn voetbalschoenen aan de wilgen te hangen, zoals dat zo mooi heet. Maar mooi is dat natuurlijk niet. Het is triest, intriest, want Victor is zijn hobby kwijt. En Nieuwenhoorn verliest een betrouwbare verdediger, eentje die tot aan zijn in Goes opgelopen blessure elke zaterdagmiddag als linksback zijn hele ziel en zaligheid in de strijd gooide en op feestjes als de grote gangmaker altijd voorop liep. Als er bij Nieuwenhoorn één speler was die plezier en presteren perfect wist te combineren, is hij het wel.
Dolblij waren ze bij Nieuwenhoorn, toen Victor in juli 2021 na lange tijd weer terugkeerde bij de club waar hij als kind was begonnen. En waar zijn vader Karel samen met voetballers als Eef van Splunder vroeger furore had gemaakt. ‘Eindelijk weer een Blokkie bij Nieuwenhoorn’, wreven ze zich daar allemaal in hun handen. Zijn eerste seizoen na zijn terugkeer was hij een onbetwistbare basisspeler. Het werd een fantastisch voetbaljaar, want Nieuwenhoorn eindigde in de eerste klasse na kampioen Kloetinge op de tweede plaats en de daaropvolgende nacompetitie werd succesvol afgerond. In de finale werd na strafschoppen gewonnen van WHC en zo was promotie naar de Vierde Divisie een feit. Degene die die dag het hardst juichte was Vinctor, zeker weten.
En nu is het dus over en sluiten. Zulke dagen gaat hij nooit meer meebeleven. Ik heb erg te doen met Victor en probeer me in hem te verplaatsen. Volgens zijn Facebookpagina is hij procesoperator bij de Vopak en ik hoop dat hij veel plezier uit zijn werk kan halen, want zijn grote hobby mag hij niet meer beoefenen. Zijn vrije tijd zal hij anders in moeten gaan delen. Wat ga je dan doen als je je hele leven op zaterdagmiddag gevoetbald hebt en je dokter zegt dat contactsport uit den boze is? Ga je dan dammen of schaken? Ga je als honk- of softballer met een knuppel lopen zwaaien? Word je pokerspeler? Persoonlijk hoop ik dat hij op een of andere manier aan Nieuwenhoorn verbonden blijft, dat ze daar een passend baantje voor hem vinden, want Nieuwenhoorn zal altijd zijn club blijven, ook al trekt hij zijn voetbalschoenen nooit meer aan. Ik heb mijn oor een beetje te luisteren gelegd bij de club en dat gaat er echt wel van komen. ‘Maar eerst moet hij maar lekker op vakantie en we wachten ook af hoe zijn operatie gaat verlopen. We gunnen hem de tijd om daarvan te herstellen, maar daarna gaat hij echt wel iets doen op de club. Daar gaan we voor zorgen. Schrijf dat maar op’, zeggen ze daar op de club. Ik hoop van harte dat het snel gaat gebeuren en dat Victor daar plezier in gaat vinden. Maar eerst zal hij die operatie nog moeten ondergaan. Ik wens hem veel sterkte.
