Na acht (!) seizoenen nam hij kort voor de winterstop het besluit aan het einde van het seizoen bij DVV’09 te gaan vertrekken als trainer. Op zaterdag 25 mei, na de laatste competitiewedstrijd tegen Klundert, werd hij samen met zijn trouwe assistent Ruud Wiltschut uitgeluid. Tot diep in de nacht was het in de kantine aan de Hondsgalgweg in Dirksland een gezellige boel, waarbij ook de nodige traantjes gevloeid hebben, want in de afgelopen acht jaar is John Kleijn een zeer gerespecteerde trainer gebleken, die in Dirksland op handen gedragen wordt. Hij heeft er nog net geen standbeeld gekregen, maar als het aan de club gelegen had, was John er nog zeker acht seizoenen trainer kunnen blijven, misschien nog wel langer. Maar het was wel welletjes, vond John. Het op en neer rijden vanaf zijn woonplaats Hekelingen, nabij Spijkenisse, naar Dirksland op Flakkee begon hem hoe langer hoe meer tegen te staan. Het werd tijd voor een ander clubje, dichter bij huis. Dat is SC Botlek geworden, maar dit terzijde.
Maar na het afscheidsfeest van vorige week zaterdagavond was het nog niet voorbij voor John. Er was nog een toetje voor hem en DVV’09, want met een derde periodetitel op zak, stond er nog een wedstrijd op de rol in het kader van de nacompetitie. Tegenstander was Groote Lindt, dat in een voorronde dinsdagavond Woudrichem verslagen had. Was het afscheidsfeestje al een zeer mooie afsluiting; het kon dus nog mooier worden.
En het werd mooier.
Na een stormachtig begin, waarin DVV’09 tegenstander Groote Lindt overal op het veld afjoeg, zodat die ploeg alleen op kon bouwen met lange ballen, die prompt prooi waren voor de DVV’ers, kantelde de wedstrijd na een klein kwartier. Toen was de storm van de thuisploeg gaan liggen en waren de bezoekers wel in staat om onder de druk uit te voetballen. Van de zijlijn zag John Kleijn het ogenschijnlijk onbewogen aan, maar na nog een kwartiertje, waarin Groote Lindt voetballend toch wel de betere ploeg was geworden, zonder overigens hele grote kansen te creëren, liet hij steeds vaker van zich horen. Hij spoorde zijn manschappen aan meer druk te zetten en voorin door voortdurend in beweging te blijven aanspeelbaar te zijn, maar veel effect sorteerde dat niet. Eigenlijk was de wedstrijd DVV’09-Groote Lindt een tamelijk gezapig potje, waar vrij weinig gebeurde omdat beide ploegen toch wel de kat uit de boom keken.
Dat veranderde na rust niet. Verdedigend had DVV’09 met Marijn Huibrechtse, aanvoerder Delano van der Velde en vooral met Jurre Toes het allemaal wel onder controle, hoewel de lepe aanvoerder Max Klop af en toe toch wel gevaar opleverde. Maar voorin kon Joost van de Veer niet of nauwelijks bereikt worden, omdat er opbouwend te veel slordigheden waren en daarmee was de angel uit de aanval van de thuisploeg gehaald. Op het veld veranderde er lange tijd niets, maar een kwartier voor tijd sloeg dan eindelijk de vlam in de pan. Na een direct rode kaart voor Sonny Schouten, die de doorgebroken Bart Jelle van Dam op de rand van de zestien vloerde, zette DVV’09 nog eenmaal aan. Dat gebeurde pas echt nadat John Kleijn Jurre Toes wisselde, de speler die vrijwel niks fout gedaan had, veel rust in het spel had gebracht en menige aanval van Groote Lindt onderschept had. Jurre was misschien wel de beste man bij de thuisploeg. ‘Ik zou die speler niet wisselen’, zei ik dan ook tegen een paar bekenden die bij me in de buurt stonden. Maar Jurre was bij wijze van spreken nog niet gaan zitten in de dug-out of het stond al 1-0 voor de thuisploeg. Na een hectische scrimmage werd de bal over de doellijn gewerkt door verdediger David de Berg.
Toch een gouden wissel van John dus, want plots lag Groote Lindt tegen de touwen. Met de moed der wanhoop trokken de bezoekers in de resterende minuten ten aanval. Ze scoorden zelfs nog, maar die goal werd afgekeurd vanwege hands. Zo won DVV’09 uiteindelijk met 1-0 en kwalificeerde zich voor de tweede ronde, waarin MOC’17 uit Bergen op Zoom de tegenstander is. Alweer thuis, met naar verwachting wederom een enorme omzet, tot grote tevredenheid van penningmeester Wim Groenendijk, die de dollartekens nu al in zijn ogen had.
Nog altijd is John Kleijn dus nog niet weg bij DVV’09. En het zou zo maar eens kunnen dat hij met zijn ploeg de finale van de nacompetitie haalt. Dan moet er natuurlijk wel gewonnen worden van MOC’17. En als hij dan zijn aller-, allerlaatste wedstrijd met DVV’09 ook nog winnend weet af te sluiten en zijn ploeg aflevert in de tweede klasse, dan kijk ik er niet van op als ze hem tot erelid benoemen en er alsnog een standbeeld van hem komt bij de ingang van het sportpark. Het zou zo maar kunnen allemaal.
