Nafluiten (287): Signor Cesco

Ik heb geprobeerd het aantal clubs te tellen die door trainer Cesco Agterberg zijn versleten. Heb hem als scheidrechter meegemaakt bij SC Woerden, Sportlust’46, SC Feyenoord en Excelsior Maassluis, dus dat zijn er al vier. Kwam hem al tegen bij de jeugd van het Utrechtse Elinkwijk, dus dat zijn er al vijf.

Het lijstje bestaat verder nog uit AZ jeugd, Argon Mijdrecht jeugd, Alphense Boys, DHSC Utrecht, ASWH, SDC Putten, SV Langbroek, Westlandia en, tot voor kort, Nieuwenhoorn. Een uitstapje naar het Midden Oosten ergens tussendoor duurde een paar maanden.

Vooropgesteld, het is een ontzettend vriendelijke en toegankelijke man. Een heuse ‘Signor’. Maar toch kreeg ik steeds het idee dat waar hij ook aanwezig was iets te gebeuren stond. Met zijn voorkomen wekte hij meteen sympathie op. Maar door sommige handelingen en was het soms lastig om te kunnen vaststellen waar hij precies naar toe wilde. En dat terwijl hij een duidelijk merkbare kennis van zaken had. Babbelen kon hij als de beste. Maar een stortvloed aan woorden betekent niet dat je altijd begrepen wordt.

Door een aantal onenigheden bij diverse van de genoemde clubs liepen de gezamenlijke voornemens anders. En steeds leek het erop dat Cesco Agterberg zich onaantastbaar waande. Overal begon hij met hetzelfde enthousiasme, met dezelfde drang naar successen en eenzelfde manier van communiceren om de hoofdmachten en bestuurders naar zijn hand te zetten.

Maar als de resultaten wat tegenvielen dan leek Cesco Agterberg een ander persoon. Een aantal keren heb ik meegemaakt dat hij dan minder vriendelijk kon zijn tegen collega arbiters. Zijn nukkigheid werkte dan ook door naar de staf en wisselspelers op de bank.

Na afloop van de wedstrijd kon hij ook nogal zuur zijn richting de aanwezige pers. Dat is mij nooit overkomen. Ik was immers indertijd ook eindredacteur van de lokale huis-aan-huiskranten Woerdens Nieuwsblad en Woerdense Courant en sprak hem daardoor ook vanuit dat perspectief regelmatig. Cesco Agterberg kende z’n Pappenheimers goed en toen ik een keer zijn team van Excelsior Maasluis voor de Voetbal Rijnmond Cup moest fluiten in Maassluis begroette hij me voor het eerste fluitsignaal bij de warming up met uitgestrekte hand en de woorden ‘Welkom scheids, maak je vandaag meteen een verslag van de wedstrijd voor de lokale krant?”.

Het is een trainer die het op bepaalde punten in zich had om op een nog hoger niveau actief te kunnen zijn, maar dit heeft hij nog niet bereikt. Is het overmoed? Is het een gebrek aan support? Vragen die (alweer) bij mij opkwamen, nu ook Nieuwenhoorn voortijdig met Cesco Agterberg heeft gebroken.

Bij SC Woerden was hij voor mij op z’n best. Kreeg daar ook alle ondersteuning die hij nodig had om een elftal naar hogere klassen te kunnen brengen. Hopelijk treft hij ooit nog eens zo’n vereniging waar hij zich volkomen op zijn plek voelt. Want dan is hij ook de toptrainer die hij, volgens mij, echt kan zijn.

Columnist Egbert Egberts floot bijna 42 jaar wedstrijden in het amateurvoetbal. Schrijft over wat hem boeit, wat of wie hem raakt, wat hem verwondert, wat hem ergens toe beweegt. Omdat het mag. Reacties? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.