Dat ONA en Perkouw aan elkaar gewaagd zijn, werd na de 3e onderlinge confrontatie van dit seizoen nogmaals duidelijk. Op het Jan Lingen tournooi in augustus was het na 90 minuten 1-1, in september werd het in Berkenwoude 2-2 en nu stond er na 90 minuten wederom een gelijkspel op de borden, 1-1.
Dit laatste gelijkspel voelde echter als een overwinning en was iedereen het er over eens, dat we met een gewonnen punt weg uit Gouda gingen. Zeker ook nog gezien de afwezigheid van Julian van Lith, Gerben de Jong, Peter Vente en Jarmo Butter.
Op het zeer moeilijk bespeelbare veld van ONA was het vooral strijd, duels, klutsballen en foute passes en Perkouw moest echt wennen aan een stuiterend grasveld. Na een minuut of 10 onttrok ONA zich een beetje aan de malaise en het technisch vermogen van de ploeg zorgde ervoor dat er beter gecombineerd werd en er ook wat mogelijkheden bijelkaar werden gevoetbald. Perkouw kon daar niks tegenover stellen, behalve te blijven vechten en te strijden voor een resultaat. Daar ontbrak het zeker niet aan, maar in de 1e helft kon Perkouw niet gevaarlijk worden. We leken de rust met 0-0 te halen en de scheidsrechter floot af voor rust. Echter, dit was al na 35 minuten.
De staf van ONA attendeerde de scheidsrechter hierop en de scheidsrechter maande spelers weer terug te komen om nog 10 minuten te voetballen. Deze extra tien minuten benutte ONA om nogmaals aan te zetten en bij Perkouw deed het kleine pauzetje het duidelijk wat minder goed. Zodanig zelfs, dat Mark van der Laan te kort terugspeelde op keeper Verstappen. Kevin probeerde de situatie nog te redden, was net iets eerder bij de bal, maar schoot de bal ongelukkig tegen tegen het been van de spits van ONA en de bal plofte in de goal, 1-0. Dat was wel een domper.
De 2e helft, een zelfde beeld. ONA beter en bij Perkouw ebde het geloof in een resultaat langzaam weg. Behoudens een schot van Roy net voorlangs, zag het er niet naar uit dat we ook maar uberhaupt iets zouden afdwingen. Wim Eilander bracht daarom twee stormrammen in de ploeg met Raoel van der Spoel en Dennis Bodegom (dank Dennis, dat je er was). Hoewel we nog steeds geen kansen creeerden, werd het onrustiger in het veld en ONA begon iets meer het hoofd te verliezen. En of het daar mee te maken had, zullen we nooit helemaal wetenschappelijk kunnen bewijzen, maar uit het niets maakte Perkouw in de 82e minuut een doelpunt.
Arno Verbree joeg toch maar eens weer door op een bal aan de linkerkant, was net iets eerder dan de verdediger en kon de bal nog net voorgeven. Roy was net naar binnen gelopen en via de onderkant van zijn schoen kon hij de bal net aantikken en de bal verdween al rollend in de verre hoek. Een gevonden goal, maar wat maakt dat uit. Opeens kwam het geloof terug op meer, maar dat zat er niet meer in. Na het fluitsignaal opluchting en blijdschap met een punt, terwijl bij ONA vanzelfsprekend het humeur wat minder was.
Dat betekende wel dat we 2 plaatsjes op de ranglijst zakken, maar we treuren zeker niet. Bovendien kunnen we volgende week de 2e periode nog winnen, als we Siveo weten te verslaan in eigen huis. Dat wordt al moeilijk genoeg, want tegen Siveo is het gewoon altijd lastig. Wel is na afloop sowieso gezelligheid en een feestje, want de jongens van Siveo zijn ook altijd in voor een biertje. Aftrap om 14.30u!
