Hij voetbalt al zeker vijf jaar bij Meeuwenplaat in het eerste elftal en op de website van die club stond al die jaren genoteerd dat hij rechtsback was. Dat is Devon Hemmes niet meer. Nu staat er dat hij teamspeler is en als je de thuiswedstrijd van zijn club tegen Rozenburg hebt gezien, snap je meteen waarom. Hij voetbalt tegenwoordig net voor de defensie, in het hart van het elftal, bestrijkt het hele veld en is overal te vinden waar dat nodig is..
Eigenlijk is Devon een tamelijk onopvallende speler, eentje die zeker niet de ene na de andere onnavolgbare actie tentoonspreidt of veel doelpunten scoort. Hij is geen Yoeri Rombouts, die aan een klein kansje genoeg heeft om te scoren, ook als hij koud van de bank komt. Net als wisselspeler in het veld gekomen krijgt Youri de bal in de voeten gespeeld door Rozenburgverdediger Maikel den Ouden, die hem over het hoofd ziet bij een terugspeelbal. Yoeri laat zo’n kans niet liggen. Dat heeft hij zijn hele leven nog niet gedaan. Hij scoort de 2-1 en even later verdwijnt een schot van hem rakelings langs de kruising, want vanaf dertig meter zag hij dat doelman Benny van der Meer iets te ver voor zijn doel stond. Het was net geen doelpunt, maar het had zomaar kunnen zijn.
Zo’n voetballer is Devon niet. Hij is ook geen speler zoals Mitchell Ott, die aan de zijkant vaak voor gevaar zorgt en in staat is een tegenstander op de vierkante meter in de luren te leggen om er daarna als een hazewindhond vandoor te gaan, op weg naar het vijandelijke doel. Op die manier scoorde hij vorige week in een oefenwedstrijdje tegen de Onder 23 van Spijkenisse drie keer.
Zo’n voetballer is Devon Hemmes niet. Hij is niet de man van de doelpunten of de beslissende acties. Devon is een dienende speler, eentje die het vuile werk opknapt zodat anderen beter kunnen voetballen. In de eerste helft tegen Rozenburg heeft hij zijn moment van glorie. Na 20 minuten speelt hij de bal in op rechtsbuiten Ackeo Liefden en dendert er meteen overheen. Hij krijgt de bal terug, geeft direct een prima voorzet, precies in de voeten van de inkomende Niels Versteege, die de 1-0 aantekent. Het was een doelpunt uit het boekje, grotendeels uit de koker van Devon. Het was een actie, tekenend voor het spel dat hij op de mat legt. Altijd in de luwte, altijd op zoek naar waar het gevaar dreigt en dan plots, totaal onverwacht zijn steentje aanvallend bij dragen door een prima opkomende actie en een puike voorzet. Als trainer moet het prima werken zijn met zo’n gozer, die zich altijd dienstbaar opstelt, zelden of nooit voor het voetlicht komt, maar nooit de kaas van het brood laat eten.
Tegen Rozenburg was hij alweer bijzonder waardevol voor de ploeg. Hij onderbrak menige aanval van de bezoekers, die toch wel flinke kansen wisten te creëren, maar voorin de koelte en de scherpte misten om toe te slaan. Daar zal Devon niet mee gezeten hebben, neem ik aan. Dat het desondanks diep in blessuretijd nog 2-2 werd en Rozenburg met een toch wel verdiend puntje terug naar huis keerde, zal hem wel dwars gezeten hebben. Ik zag hem na afloop niet voor niks nog even mopperen tegen kennissen en vrienden die waren komen kijken. Ook dat typeert Devon. Hij wil winnen en is teleurgesteld als dat om wat voor reden dan ook niet lukt. Dat Meeuwenplaat niet van Rozenburg won, lag trouwens niet aan hem. Hij scoorde een dikke voldoende. Dan mag je wel even mopperen, vind ik, als je na afloop maar wel een beetje kunt lachen. Voetbal is en blijft een spelletje en een spelletje kun je altijd verliezen. Of niet winnen, zoals zaterdag, op zijn verjaardag, tegen Rozenburg.
De volgende competitiewedstrijd die hij moet voetballen is in Schiedam, tegen koploper Exceslior’20. De verwachtingen bij het laag geklasseerde Meeuwenplaat zullen niet al te hooggespannen zijn, maar als ik Devon Hemmes een beetje ken, zal hij never nooit niet als eerste het bijltje erbij neergooien. Excelsior’20 zal een fikse kluif hebben aan hem. Ze zullen hem twee, drie keer moeten passeren voor ze hem voorbij zijn en dan nog zit hij op je nek. Ik zei het al: een voetballer als Devon kun je er goed bij hebben. Voetballers zoals hij zijn de kruipolie in je ploeg en zorgen ervoor dat anderen uit kunnen blinken. Zo’n speler mag ook wel eens een keertje in het zonnetje staan. Bij deze.
