Het zijn spannende weken, net voor en net na nieuwjaar. Veel clubs in de regio wisten al dat ze moesten gaan zoeken naar een nieuwe trainer, maar wie het gaat worden is bij elke club de grote vraag. En het zijn altijd leuke gespreksonderwerpen, want ook ik heb het er deze periode vaak over gehad met voetbalvrienden. Vaak word je met keuzes die clubs maken niet eens zo heel erg verrast, omdat veel clubs in de bekende vijver vissen, maar soms is de naam waarmee een vereniging op de proppen komt bijzonder verrassend.
Wat te denken van Raymond Frehe, die in de afgelopen jaren menig geïnteresseerde club heeft afgewimpeld, maar met onmiddellijke ingang bij Excelsior Maassluis Steye Jacobs als assistent-trainer gaat bijstaan? Heel verrassend is dat. Maar ook heel mooi, want Raymond, die we allemaal kennen als een tamelijk fanatiek en zeer gedreven baasje, hoort gewoon op de voetbalvelden thuis. Hij heeft al te lang thuis gezeten, vind ik. Het is te hopen dat Raymond, in samenwerking met Steye, Excelsior Maassluis aan de praat gaat krijgen, want de punten zijn hard nodig op sportpark Dijkpolder.
Was de aanstelling van Raymond Frehe als assistent bij Excelsior Maassluis al een hele grote en ook zeer aangename verrassing; de keuze van vierdeklasser Herkingen’55 voor Ron van Eck is dat nog veel meer. Ron keert als hoofdtrainer komend seizoen bij de voetbalclub uit het dorp aan het Grevelingenmeer op een van zijn oude nesten terug. Eerder had hij Herkingen’55 al vier seizoenen onder zijn hoede. Op het eiland Goeree-Overflakkee heeft hij naast Herkingen’55 nog een aantal clubs gehad. Ron was trainer van Stellendam, Melissant en van Flakkee. Bij die laatste club stapte hij pardoes op omdat een paar mensen zich te veel met de opstelling bemoeiden. Op VoetbalRotterdam staat een verhaal waarin Ron terugkijkt op zijn vele jaren op de Zuid-Hollandse eilanden en ook op het opstappen bij Flakkee, maar het siert hem dat hij daarin niet natrapte en ook geen namen noemde.
Nadat hij Flakkee de rug toekeerde dook hij niet veel later op bij Melissant. Ditmaal niet als hoofdtrainer, maar als jeugdcoördinator. Dat is hij daar 3½ jaar geweest. Ron, zeer actief op sociale media, liet ons thuis al die jaren altijd meesmullen van zijn avonturen bij de club, waar hij eerder hoofdtrainer was geweest. Uit alle berichten die Ron op Facebook postte, spatte het plezier af. Eind vorig seizoen vond hij het welletjes en kondigde aan te gaan stoppen. Niet omdat iets hem niet zinde, maar gewoon omdat hij minder gebonden wilde zijn en een tijdje afstand wilde nemen van de voetballerij.
En dan verschijnt er begin december vorig jaar op VoetbalRotterdam ineens een bericht dat Ron van Neck volgend seizoen de nieuwe trainer wordt van Herkingen’55, als opvolger van Wouter Zwackhalen.
Zeer, zeer verrassend, vond ik dat. En ook bijzonder leuk. Ook bij Ron kruipt het bloed blijkbaar waar het niet gaan kan. Eens een trainer, altijd een trainer, zoiets dus. Ron heeft het laatste half jaar helemaal niks gedaan. Sabbatical heet zoiets. Heel veel tijd voor zijn gezin had hij dus al die maanden en in die periode is hij ook nog eens opa geworden, dus dat was allemaal prima. Ondertussen heeft hij zijn trainerslicentie wel geldig laten blijven, door de benodigde punten te behalen, maar hij stond echt niet te trappelen om de draad weer op te pakken. Totdat bekend werd dat met het aanstaande vertrek van Wouter Zwackhalen Herkingen’55 een nieuwe trainer moest hebben. Omdat hij bij die club eerder vier hele leuke jaren als trainer had gewerkt, begon het toch weer te kriebelen en viel alles weer op zijn plaats, ook al omdat hij thuis vele maanden aan elke sociale verplichting had voldaan. Het werd tijd om het trainersvak weer op te pakken en hij meldde Herkingen’55 dat hij interesse had. Na twee fijne gesprekken was hij eruit met de club en dat werd dus eind vorig jaar bekend gemaakt op VoetbalRotterdam.
Ik vind het geweldig dat Ron weer trainer wordt. Alle spelers die ik ken die met hem hebben gewerkt, zijn lovend over hem. Ook met de selectie van Herkingen’55 zal straks binnen een mum van tijd de klik weer goed zijn. Laat dat maar aan Ron over. Ik kan niet wachten totdat hij weer echt op de velden staat.
