Hij is op een bijzondere manier bij Zuidland terechtgekomen. Tot en met vorig seizoen voetbalde Yousif de Kock bij BVCB, maar het heen en weer rijden vanuit zijn woonplaats Spijkenisse naar die club in Bergschenhoek begon hem wel steeds meer tegen te staan, ook al omdat hij voor de eerste keer vader ging worden. Hij zocht een club dichter bij huis. Op een verjaardag bij een gezamenlijke vriend raakte hij in gesprek met Ricardo Rapmund, assistent-trainer bij Zuidland. ‘Als je op zoek bent naar een club hier in de buurt, waarom kom je dan niet bij ons voetballen’, gooide Ricardo een balletje op. Het bleek niet tegen dovemans oren gezegd te zijn. Yousif hapte meteen toe; dit seizoen speelt hij bij Zuidland. Die club kreeg er een voetballer bij die bij BVCB al op jonge leeftijd in het eerste elftal debuteerde en na uitstapjes naar XerxesDZB en TOGB weer bij BVCB terugkeerde. ‘Een leuke, technische voetballer van nog geen 30 jaar oud met een schat aan ervaring’, zo wreef men zich bij Zuidland in de handen.
Ik heb Yousif dit seizoen een paar keer zien voetballen en zag toen dat hij inderdaad kwaliteiten heeft. Hij is slim en je kunt prima een balletje aan hem kwijt, want vaak doet hij er iets goeds mee. Maar Yousif is ook een speler die je tijdenlang niet ziet, totdat hij ineens vanuit het niets weer iets leuks doet. Roy Makaay, bij Bayern München in wedstrijden ook vaak totaal onzichtbaar, maar wel regelmatig met een goal toesloeg, kreeg in Duitsland de bijnaam Das Phantom. Die bijnaam zou ook wel Yousif passen.
Zaterdag, in de nacompetitiewedstrijd tegen Tricht voor een plek in de eerste klasse, begon hij met het missen van een grote kans niet al te best. Op rechts had zijn ploeggenoot Sven van den Bogaerdt een scherpe voorzet verzonden, die door alles en iedereen gemist werd, waardoor Yousif, opduikend bij de tweede paal, de bal op een presenteerblaadje kreeg. Het had een doelpunt moeten zijn, maar Yousif verprutste deze enorme kans en daarna leek het spel lange tijd aan hem voorbij te gaan. Het lokte bij de vaste Zuidlandvolgers langs de zijlijn gemopper uit: ‘Af en toe doet hij wel eens leuke dingen, maar aan die gozer heb je meestal helemaal niks.’
Zo boud wil ik het niet stellen. Maar Yousif de Kock is wel degelijk een voetballer die lange tijd onzichtbaar is, om dan ineens vanuit het niets toe te slaan. Dan is hij Das Phantom. Tegen Tricht viel de beslissing pas na strafschoppen en in de 120 voorafgaande minuten moest je vaak rondkijken of Yousif nog wel op het veld stond. Hij kwam nauwelijks aan de bal en viel niet op. Maar hij scoorde na een dik half uur wel een prima goal, door in de zestien een steekballetje van Robert Michilsen op waarde in te schatten, een Trichtverdediger met een sleepbeweging in de luren te leggen en de bal langs doelman Arjen Kaasjager in de verre hoek te prikken. Het was een goal druipend van de klasse, eentje die je op de voetbalvelden niet vaak ziet. Zo’n voetballer is Yousif de Kock dus.
Hij zou dat kunstje nog een keer herhalen. Diep in blessuretijd, toen Tricht de wedstrijd met twee prima doelpunten uit stilliggende situaties al lang beslist leek te hebben, sloeg Yousif totaal onverwacht wederom toe. Hij stond precies op de goede plek om een voorzet van Ruben Speelpenning binnen te knallen. Tussendoor had hij nog een vrije trap op een kansrijke positie over de ballenvanger geschoten. Zo’n voetballer is Yousif dus. Het is alles of niks.
Na zijn tweede goal moest er verlengd worden en in die 30 minuten heb ik hem niet kunnen betrappen op iets moois. Dat gold trouwens wel voor meer voetballers. Het hoogtepunt in die twee verlengingen was eigenlijk het parmantig getrippel van een kievit op het veld. Penalty’s moesten uiteindelijk de beslissing brengen wie een ronde verder ging. Keepers Melvin Nagy en Arjen Kaasjager stopten ieder een strafschop en toen schoot invaller Luuk Monker de zesde penalty van Tricht huizenhoog over. Vervolgens was Yousif aan de beurt. Als hij scoorde zou Zuidland een ronde verder komen, als hij zou missen was Zuidland uitgeschakeld. Alles of niks dus. Het werd alles, want Yousif knalde het leer snoeihard tegen de touwen.
Hij speelde eigenlijk een draak van een wedstrijd, maar besliste met zijn twee doelpunten en zijn penalty wel de wedstrijd. Zo’n speler in je ploeg, eentje die onberekenbare en totaal onverwachte dingen doet en zo zijn doelpuntjes meepikt, is dan natuurlijk van onschatbare waarde. Ik denk dat zijn ploeggenoten en de mensen van de staf het hem niet kwalijk nemen, dat hij af en toe onzichtbaar is. Ze mopperen misschien wel op hem omdat hij nogal eens tegen een gele kaart oploopt. Tegen Tricht kreeg hij zijn vijfde en zaterdag tegen Oranje Wit is hij er dus niet bij. Dat scheelt een flinke slok op de borrel, want dan is hij totaal onzichtbaar en kan nooit plotseling en totaal onverwacht als Das Phantom toeslaan.
