Voor een bijeenkomst van het hogere kader en management bij Wegener Media was ik als hoofdredacteur van de huis-aan-huiskranten in de regio Groot Rotterdam (van Gorinchem tot de Zuidhollandse Eilanden en van Hoek van Holland tot aan Gouda) een aantal jaren geleden uitgenodigd om een lezing bij te wonen van Berthold Gunster. De grondlegger van het ‘Omdenken’.
Toenmalige baas Joop Munsterman, van 2004 tot 2015 voorzitter van FC Twente, carrièremaker in de krantenwereld en van juli 2008 tot oktober 2010 voorzitter van de raad van bestuur en CEO van Koninklijke Wegener NV, vond het nodig dat er een frisse wind door zijn onderneming ging waaien en verplichtte alle hogere leidinggevenden in het bedrijf in Fort bij Vechten ten oosten van Utrecht naar een praatsessie met onder meer Gunster te gaan luisteren. En eerlijkheidshalve geschreven, ik ben nadien anders naar een aantal dingen gaan kijken of over problemen gaan nadenken.
Kort samengevat werkt ‘Omdenken’ zo: ,,Met omdenken maak je van een probleem een feit en van een feit een nieuwe mogelijkheid. Er ontstaat iets dat er nooit was geweest als je het probleem niet had gehad. Het probleem is de bedoeling geworden. ‘Omdenken’ is een manier van denken en doen, waarbij je kijkt naar de werkelijkheid zoals die is en onderzoekt wat je daarmee zou kunnen. Omdenken benadert een probleem als ruwe energie; frustratie die zijn vorm nog niet gevonden heeft. Je gebruikt de energie van het probleem voor iets nieuws.”
Gunster legde in zijn voordracht uit dat ‘Omdenken’ ervoor zorgdraagt dat je veel positiever in het leven komt te staan dan wanneer je blijft hangen in een probleem. Vaak ontstaan daardoor nieuwe problemen.
Op de website van Omdenken.nl wordt het haarfijn uitgelegd. ,,Omdenken begint altijd met een probleem. Zonder problemen geen omdenken. En een probleem bestaat uit twee dingen: feiten en verwachtingen. Zodra je een tegenstelling ervaart tussen die twee, tussen wat-zou-moeten-zijn en wat-is, ervaar je iets als een probleem. Door de feiten en verwachtingen grondig te onderzoeken, kun je de stap maken van ja-maar (het is niet wat het zou móeten zijn en dat is een probleem) naar ja-en (het is, wat het is). Vervolgens kijk je welke nieuwe mogelijkheden er ontstaan door de feiten volledig te accepteren, dus volledig ‘ja’ te zeggen tegen de realiteit.”
Door de werkelijkheid te nemen zoals deze is en problemen te zien als uitdagingen die aangepakt moeten worden om jezelf of omstandigheden waarin je vertoeft te verbeteren kom je sneller tot oplossingen. Of je stapt er sneller overheen en besteedt je aandacht en energie aan dingen waar je wel de vruchten van kunt plukken.
Als leidinggevende maar ook als voetbal- en basketbalscheidsrechter heb ik hier veel aan gehad en mee gedaan. Het zorgt voor een innerlijke rust die je helpt beslissingen die je moet nemen zelfverzekerder over te brengen. Een genomen besluit is dan beter over te brengen, en als men daar twijfel over heeft dan kun je steviger in je sportschoenen staan om deze te verdedigen.
Grappig is dat ook ene Jan van Halst aanwezig was bij deze meeting van Wegener als spreker. Hij was toen een vriendje van Joop, deed iets hoogs bij FC Twente en mocht binnen de Wegener-organisatie af en toe een peptalk houden.
Ik merk nog steeds tijdens diverse analyses van hem op tv over voetbalwedstrijden en prestaties van voetbalspelers en -coaches op, dat hij zelf niet veel heeft opgestoken van de leer van Berthold Gunster. Jan van Halst is geen kei in ‘Omdenken’. Integendeel, het steeds maar benoemen van problemen waar hij uitzonderlijk goed in is zorgt ervoor dat je op den duur afhaakt en gaat zappen. Ofschoon dat niet altijd een probleem is. Want daardoor kijk je ook wel eens andere, dan weer wél interessante tv programma’s. Iets met ‘Omdenken’, weet je wel?
Columnist Egbert Egberts floot bijna 42 jaar wedstrijden in het amateurvoetbal. Schrijft over wat of wie hem boeit, wat of wie hem raakt, wat hem verwondert, wat hem ergens toe beweegt. Omdat het mag. Reacties? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.
