Na de tegenvaller op eigen veld tegen XerxesDZB (0-1) kreeg SHO in de uitwedstrijd tegen Rijsoord kans om zich voor de opgelopen averij te revancheren. Alleen was er wel het feit dat de vier visites aan de Vlasstraat met even zoveel nederlagen (doelcijfers 11-2) in de laatste tien jaar voor SHO bepaald geen doorslaand succes zijn geweest.
Maar bij de gastheren is natuurlijk na de degradatie uit de hoofdklasse wel het nodige gebeurd. Het aantal vertrokken spelers is nauwelijks op de vingers van drie handen te tellen waardoor de Kraaien het dit seizoen met een erg jonge ploeg moeten zien te rooien. De totale leeftijd van de zestien spelers op het wedstrijdformulier was bij hen 338 jaar (gem. 21,1) en bij SHO was dat 403 jaar (gem. 25,1) Bij Rijsoord slechts twee spelers die in de vorige eeuw zijn geboren en bij SHO kwam de teller daarvan tot negen. Dus de ervaring zou de doorslag kunnen en moeten geven, wat ook gebeurde.
SHO begon met dezelfde elf spelers als vorige week, trainer De Wildt zag ondanks de nederlaag geen reden om het elftal te wijzigen. De Beijerlanders namen meteen het heft in handen en kwamen na goed tien minuten op voorsprong. Terwijl het nog wat miezerde haalde Kevin Angel vanaf een meter of twintig onverwacht uit en door de stuit van de bal net binnen het doelgebied leek doelman Zafer Bal verrast: 0-1.
Vanaf dat moment leek er voor SHO geen vuiltje meer aan de lucht, wat in werkelijkheid ook zo was omdat de zon op doorbreken stond. SHO kreeg alle ruimte en vrijheid om aan te vallen, alleen waren de voorzetten vooralsnog een prooi voor de gebroeders Versteeg, die met hun twee meter lengte er in het centrum van de verdediging wel raad mee wisten. Na een half uur verscheen Jesse Vermaat voor doelman Bal die uitkomend redding kon brengen. Een minuut later was het wel prijs, wederom een uithaal van Kevin Angel die nu van richting werd veranderd: 0-2. Er kwamen nog wat mogelijkheden voor SHO maar wat volgde waren afzwaaiers die in of over de ballenvanger verdwenen.
Na de pauze SHO ongewijzigd en hetzelfde gold voor het spelbeeld. In de 53e minuut beroerde de bal na een voorzet vanaf de linkerkant net voldoende het kapsel van Tim de Pender waardoor hij bij de tweede paal in het zijnet van het doel viel: 0-3 en SHO op rozen. Robin Winkels ging naar de kant ten faveure van Ingmar van Bruggen. De druk op het Rijsoordse doel werd ’steeds hooger’ maar het vizier van Steeds Hooger stond niet al te scherp meer.
Op het uur gingen Esra Pieters en Tim de Pender er ook af en voor hen kwamen Rik Schouten en Assad el Harti.
Het ging er op lijken dat SHO er eindelijk in zou slagen om ”de nul” te houden waardoor trainer Gilberto de Wildt wederom een kruisje zou kunnen zetten op zijn virtuele bingokaart, maar een paar momentjes van slordig verdedigen zorgde ervoor dat Jari Bendt (vanuit Beijerlands oogpunt totaal onnodig) de Rezoortse eer kon redden: 1-3. Voor dat de blauw/witten moed uit het tegendoelpunt konden putten gaf SHO weer even gas, op een behoorlijk grote kans voor Assad El Harti tikte keeper Bal het leer knap corner en lag even later in de weg bij de harde inzet van Bart van Eck.
Sam Reedijk kwam in de slotfase Jeroen Eikelenboom, die in deze wedstrijd meer aanvaller dan verdediger was, aflossen en vlak voor tijd werkte Rik Schouten het vierde SHO doelpunt achter doelman Zafer Bal. Voor het eerst sinds mensenheugenis een overwinning van SHO op het kraaiennest, die nog veel hoger had kunnen uitvallen. Rijsoord blijft na vier speelronden met lege handen maar met zo’n jonge selectie kan het alleen maar beter worden.
Scheidsrechter Robby Hornes floot prima en trok er niet veel extra tijd meer bij.
Opstelling SHO: Niels Steehouwer; Jeroen Eikelenboom, Dennis Groosjohan, Danny Kerpel, Ferdinand Römelingh; Bart van Eck, Jesse Vermaat, Robin Winkels; Kevin Angel, Tim de Pender, Esra Pieters.
