Of het nou kwam doordat er niet met de bus gereisd werd, het natuurgras waarop gevoetbald werd, het gemis van een aantal belangrijke basisspelers of gewoon de tomeloze inzet van de tegenstander die wel bereid was voor iedere meter te strijden, feit was dat Hellevoetsluis tegen promovendus WHS totaal niet in de wedstrijd zat, geen kans wist te creëren en maar liefst 5 doelpunten om de oren kreeg, waar het er ook 10 hadden kunnen zijn!
De geschiedenis lijkt zich dan ook te herhalen. Evenals de andere seizoenen waarin Hellevoetsluis in de 2e klasse speelde en uitkwam in de regio Zuid 1, en het vooral tegen stugge Zeeuwse ploegen op natuurgras moest spelen, waren de verwachtingen vooraf hooggespannen, maar kwam het meestal niet verder dan de middenmoot. Met die wetenschap zou je denken dat er van onderschatting geen sprake kan zijn en zul je je moeten wapenen tegen de strijd, inzet en beleving en de manier van voetballen van deze Zeeuwse ploegen. Tegen het laaggeklasseerde en net uit de 3e klasse gepromoveerde WHS (Wij Houden Stand) uit Sint-Annaland kregen de Hellevoeters echter geen poot aan de grond en geen enkele vat op de tegenstander, die 90 minuten lang de rood-witten alle hoeken van het veld lieten zien. De ervaren Anthony Bentem probeerde zijn manschappen nog aan te sturen en ook doelman Ti-Jey Bins viel weinig te verwijten, maar voor de rest zakte iedere speler zwaar door de ondergrens. Van een fatsoenlijke opbouw was geen sprake doordat de meeste passes regelrecht in de voeten van een tegenstander belandde en als de ploeg van Paul Bestebreur al eens op de helft van de tegenstander kwam, ontbrak de creativiteit om tot een kans te komen. In de 22e minuut was het Roy van Belle die uit een pass van Fabian Boekholt schuin voor het doel alleen voor de keeper kwam, maar zijn inzet ging voorlangs het doel. De grensrechter had daarbij al voor buitenspel gevlagd. Uit een vrije trap van Onur Furuncu was er nog een krachteloze kopbal van Jeffrey de Koning, wat een makkelijke prooi voor de keeper was, en dat was het dan wel. Over de gehele wedstrijd genomen belandde er niet één inzet van de Hellevoeters tussen de palen.
In de eerste helft bleef de schade voor de Brielsestraatwegbewoners nog beperkt en gingen de ploegen met een 1-0 tussenstand rusten. Dat was vooral niet de verdienste van Hellevoetsluis, maar had alles te maken met het feit dat bij de WHS-aanvallers het vizier nog niet op scherp stond. Met name de snelle nummer 7 ontsnapte regelmatig aan de aandacht van de Hellevoetse verdedigers, scoorde in de 32e minuut ook de 1-0, maar miste daarnaast ook nog eens 3 opgelegde kansen. Wie dacht dat Hellevoetsluis in de 2e helft inmiddels wel wist wat ze kon verwachten en aan de omstandigheden gewend was, kwam bedrogen uit. Het deed dappere pogingen om WHS haar wil op te leggen, maar tot meer dan iets meer balbezit leidde dit niet. Tot minuut 59 bleef het 1-0 en zat Hellevoetsluis nog altijd in de wedstrijd. Eén treffer kan dan de wedstrijd doen kantelen, maar op geen enkel moment kon Hellevoetsluis daar aanspraak op maken. Nadat in de 59e minuut de 2-0 gescoord werd, geloofde, gezien het vertoonde spel, niemand meer in de kansen voor Hellevoetsluis. Ook 4 ingebrachte wissels konden daar geen verandering meer in brengen. De afgang werd alleen maar groter toen WHS ook nog eens de 3-0, 4-0 en 5-0 wist te scoren.
De reacties na afloop waren veelzeggend. “We hebben ze compleet van de mat gespeeld! aldus de elftalleider van de Zeeuwen. “Hellevoetsluis ging met het schaamrood op de kaken terug naar huis.”, viel er te lezen in het verslag van PZC. Nu maar hopen dat het hier een incident betreft, al krijgt Hellevoetsluis met MZC ‘11 (29 oktober thuis) en DBGC (5 november uit) nu de twee zwaarst denkbare tegenstanders. Van onderschatting zal dan in ieder geval geen sprake zijn en ook zullen de geblesseerde afwezigen dan hopelijk weer terug zijn in de selectie van de ING-boys.
