Foto: Justin Egberts
De laatste tijd lees en hoor je regelmatig dat popartiesten hun optredens voortijdig staken. De reden: ze hebben een bierdouche over zich heen gekregen.
Dat is niet prettig als je bijvoorbeeld al bij je eerste optreden van meer op één avond doornat bent geworden van een koud ‘bad’ vol met gerstenat.
Ook in het voetbal lopen er mafklappers rond die op en vanaf de tribunes smijten met pils. Wat het nut ervan is is me een raadsel. Je koopt een biertje, of meer, en in plaats van dit lekker op te drinken en te genieten van een wedstrijd probeer je medesupporters of zelfs één of meer van de spelers, staf, scheidsrechters of hun assistenten ermee te raken.
Behalve dat ik dit bezopen en een vorm van alcoholmisbruik vind is het bovendien strafbaar ook. Iemand met voorbedachten rade proberen te raken, mogelijk zelfs met letsel tot gevolg levert zelfs zomaar een aantal weken tot maanden gevangenisstraf op. Als de arbiter van dienst besluit om een wedstrijd te onderbreken of zelfs definitief stop te zetten zijnde gevolgen wellicht niet eens te overzien.
Heb zelf nog nooit met dit fenomeen te maken gehad, maar sprak vorige week een collega scheidsrechter die een match voortijdig moest beëindigen, omdat zijn wedstrijd volledig uit de hand liep.
Ik noem hem voor het gemak even Jan, omdat ik zijn echte naam dan niet hoef te noemen. En hij ook niet weer geconfronteerd hoeft te worden met allerlei reacties, die hem na het waargebeurde incident toe werden geworpen en ‘m een paar maanden hebben achtervolgd.
Jan floot enkele jaren geleden een derby in de omgeving van Maassluis. Een normale wedstrijd op het eerste oog, tussen twee clubs die elkaar regelmatig tegenkwamen. Op een paar kleine incidenten na was het jarenlang goed gegaan en eindigden de wedstrijden vaak in een gezellige derde helft. Totdat aan het eind van de betreffende competitiecyclus de gastheren thuis kampioen konden worden door minimaal gelijk te spelen en de gasten zich konden handhaven door ook minimaal één punt te pakken.
In de eerste helft werd er nog wel gevoetbald. Maar niemand hoefde te scoren en de keepers hadden daardoor weinig te doen. Na de thee ontstond er een merkwaardig spel op het veld. Ballen werden rondgespeeld en bleven eigenlijk vrijwel continu in de ruimte tussen de beide zestienmetergebieden.
Het was eigenlijk wachten op het eindsignaal. En dan kunnen 45 minuten lang duren. Uit verveling was het publiek onderling al een beetje met elkaar in het gedrang gekomen. Er werd wat geschreeuwd, gevloekt en getierd. Maar op een gegeven moment kwamen de bierdouches. In de buurt van de dug outs eerst, maar op een gegeven moment vlogen de bekertjes overal en nergens, zelfs binnen de afrastering. Jan wilde dat dit zou stoppen en liet de aanvoerder van de thuisploeg dat duidelijk maken richting het bestuur en de supporters.
Tevergeefs, het werd van kwaad tot erger en liep uiteindelijk zodanig uit de hand, dat langs het speelveld met meters bier diverse betrokkenen – waaronder een assistent – na wat rake worpen daar de dupe van werden. Jan besloot om twintig minuten voor tijd ermee te stoppen. ,,Ik had immers diverse keren gewaarschuwd. Toen mijn assistent werd ‘gewassen’ was dit voor mij de spreekwoordelijke druppel.”
Omdat het publiek niet mee wilden werken bleef Jan bij zijn besluit. Het leidde tot een bijzondere situatie. De wedstrijd werd definitief gestaakt met een 0-0 tussenstand. De KNVB besloot beide teams drie strafpunten in mindering te brengen, waardoor de thuisploeg geen kampioen werd en zowel de gastheren als de gasten nacompetitie moesten voetballen. Ook werd volgens de richtlijnen besloten de wedstrijd over te laten spelen, op neutraal terrein, maar daar voelden beide teams uiteindelijk niets voor. Het was eigenlijk ook niet meer nodig. Waardoor de KNVB deze wedstrijd maar voor gezien hield.
Ik heb wel eens in bad vol met bier gelegen. Om precies te zijn ‘Warsteiner’. Maar daarna heb ik me netjes afgespoeld. Bier moet je eigenlijk gewoon drinken. Met mate en/of met maten. Dan blijft het meestal wel gezellig.
Egbert Egberts floot bijna 42 jaar wedstrijden in het amateurvoetbal. Schrijft over wat hem boeit, wat hem raakt, wat hem verwondert, wat hem ergens toe beweegt. Omdat het mag. Reacties? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.
