Onlangs was ik op de Olympiaweg 280 in Rotterdam te gast als scheidsrechter om een oefenwedstrijd te fluiten van Feyenoord Onder 17. Het elftal speelde tegen Dubai City O/17, een team bestaand uit jongens, waarvan de ouders expats zijn in de Verenigde Arabische Emiraten.
Een expat is iemand die (tijdelijk) in een land werkt met een andere cultuur dan waar hij of zij in is opgegroeid. Het zijn meestal hoogopgeleide mensen. Expats worden vaak door hun werkgever vanwege de overzeese opdrachten die de onderneming heeft naar het buitenland gezonden. Een expat is geen immigrant.
Immigranten verhuizen uit vrije wil naar het buitenland om daar een nieuw bestaan op te bouwen. Expats doen meestal weinig moeite om zich aan te passen aan de nieuwe cultuur, omdat zij binnen een paar jaar weer terugkeren naar hun vaderland. Deze groep probeert zich dan ook niet de nieuwe taal meester te maken en vaak zoeken deze expats elkaar op. Uiteraard zijn er uitzonderingen. Sommige bedrijven laten het ook aan hun werknemers over of zij hun verblijf willen verlengen, als deze gelegenheid zich voordoet.
Ik sprak voorafgaand aan de wedstrijd met één van de jongens.
Hij vond het leuk om een paar weken in Nederland te verblijven. Zijn geboortedorp ligt in de omgeving van één van de steden aan de rivier de Mersey. Maar door het werk van zijn ouders, allebei werken ze voor dezelfde onderneming, weet hij niet beter dan dat hij zijn gehele leven (16 jaar) tot nu toe alleen maar buiten het Verenigd Koninkrijk heeft gewoond.
,,De meeste spelers zitten in hetzelfde schuitje,” zo vertelde hij. ,,We voetballen met elkaar en sommige jongens gaan ook met elkaar om in hun vrije tijd. Vrijwel iedereen zit op een internationale school, ook ik. De voertaal is Engels. Maar van sommige weet ik dat hun moerstaal een andere is. Sport verbroedert ook. We zijn allemaal verschillend maar voetbal zorgt ervoor dat we gezamenlijke doelen hebben. Soms moeten we aan elkaar wennen, zeker als de selectie weer wordt samengesteld. We zijn ook met veel op reis. Iedereen wil graag spelen. Maar niet iedereen kan daardoor evenveel minuten in het veld staan. Het is ook prettig om tegen Nederlandse teams te voetballen. Zij willen allemaal graag winnen. Dat daagt ons uit om tegengas te geven. En, we winnen zelf ook wel eens. Het is een soort van doevakantie. Had het niet willen missen.”
Feyenoord won. Ik zag een deel vanuit de dug out. Had een wesp ingeslikt. Moest net mij hebben natuurlijk. Bobby van Jaarsveld floot de match naar het einde. Deed hij knap voor iemand die van zichzelf steeds zegt ‘dat ‘ie het leuker vindt om te vlaggen’. Wilde dat toch even opschrijven. Het blijft altijd leuk om jezelf, en soms ook anderen te verbazen.
Egbert Egberts floot bijna 42 jaar wedstrijden in het amateurvoetbal. Schrijft over wat hem boeit, wat hem raakt, wat hem verwondert, wat hem ergens toe beweegt. Omdat het mag. Reacties? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.