Het was al een tijdje geleden dat ik hem gezien had. De laatste keer was bij Leonidas, waar hij als doelman van OSV Oud-Beijerland een uitwedstrijd speelde, zo meen ik me te herinneren. Dat is al wat jaartjes geleden, maar de inmiddels 43-jarige Serhan Tenekecioglu is nog geen spat veranderd zag ik toen hij afgelopen dinsdagavond op sportpark Groot-Nibbeland in Zuidland bezig was met de warming up, vlak voor de nacompetitiewedstrijd die hij als doelman van HBSS zou gaan voetballen tegen de plaatselijke voetbalclub. ‘Ik kom even kijken of je al een rollator nodig hebt, maar zo te zien is dat nog niet het geval’, begroette ik hem tussen het vangen van twee ballen door. Hij kon er wel mee lachen.
Serhan ziet er op gevorderde leeftijd nog altijd patent uit. Hij is afgetraind, er zit geen grammetje vet te veel aan en hij is nog altijd een keeper die zijn vak zeer serieus neemt. Dat zie je al als hij met zijn oefeningen bezig is. Die doet hij zeer nauwgezet en als hij op de grond zit en tussen elke aangegooide bal buikspieroefeningen doet, zou je er al moe van worden alleen al als je ernaar kijkt. Ik in ieder geval wel.
Ik ken Serhan al heel wat jaartjes en elke keer als ik hem op het veld bezig zie zit ik gefascineerd naar hem te kijken. Hij is een hele goede keeper en alle clubs waar hij in de afgelopen seizoenen onder de lat heeft gestaan loven met terugwerkende kracht nog altijd zijn enorme kwaliteiten. Met Serhan Tenekecioglu onder de lat krijg je niet veel doelpunten tegen. Hij is een keeper die punten voor je pakt, ook nu nog, nu hij al bijna bejaard is.
Daarom was ik blij dat hij tegen Zuidland namens HBSS het doel verdedigde. Nacompetitievoetbal is altijd leuk en als Serhan keept, maakt het dat nog veel leuker. Veel had hij trouwens niet te doen tegen Zuidland. Beide ploegen speelden zeer voorzichtig, namen geen enkel risico en schoven elkaar zuinigjes de bal toe. Het leek wel een wedstrijd op het einde van het seizoen, wanneer de twee ploegen  die tegen elkaar spelen en beide nog een punt nodig hebben om veilig te zijn. Serhan hoefde niet of nauwelijks in actie te komen. Hij kreeg een paar terugspeelballen, maar daar word je als keeper natuurlijk niet warm of koud van.
Zuidland-HBSS was een gruwelijk saaie zaadpartij, een wedstrijd waarbij je in slaap viel. Er gebeurde hoegenaamd niets. Totdat Zuidland in de laatste tien minuten iets meer naar voor trok, teneinde nog iets af te dwingen. Serhan plukte een paar ballen uit de lucht en bewaarde zijn rust. Nog altijd hoefde hij zijn kwaliteiten niet aan te spreken. En toen viel de bal na slecht uitverdedigen van Naigly Klepke voor de voeten van Zuidlandaanvoerder Maurice Wolters. Die nam nog buiten de zestien het leer meteen op de slof. Een eitje voor Serhan, zo zou je denken, maar de bal verdween onbegrijpelijkerwijs tussen zijn handen in het doel. Zo stond  Zuidland plots op voorsprong. Het was in minuut 87 en bij die stand zou het blijven. HBSS uitgeschakeld en Zuidland naar de finale.
Ik ben nu nog altijd verbaasd dat Serhan die bal niet simpel stopte. Zo moeilijk leek het allemaal niet. Maurice Wolters nam het HBSS doel van grote afstand onder vuur, heel hard was het schot niet en Serhan had vrij zicht op de bal. En toch verdween de bal tegen de netten. Het was een blunder van een keeper die al heel zijn leven betrouwbaar is en nooit flaters maakt. Uitgerekend in de halve finale van de nacompetitie overkomt hem zoiets en daarmee was meteen de kans op promotie voor zijn ploeg HBSS verkeken.
Er heerste een begrafenisstemming in de kleedkamer van de Schiedammers na afloop. Alle gezichten waren triest, iedereen zat voor zich uit te staren, maar ik denk niet dat iemand Serhan iets verweten heeft. Hij heeft in de vele wedstrijden hiervoor altijd fenomenaal staan keepen, maar nu deed hij iets niet goed en meteen kreeg hij een doelpunt om zijn oren. Het is het leven van een keeper in een notendop. Ik weet zeker dat Serhan slecht geslapen heeft, de afgelopen nachten. Langs deze weg wil ik hem dan ook een hart onder de riem steken. Serhan is een geweldige keeper, daar doet die ene fout niets aan af. Het is alleen zuur dat hem dat juist in de halve finale van de nacompetitie moest overkomen. Wat dat betreft zou hij beter zijn moment moeten kiezen. In een wedstrijd waarin HBSS al met 3-0 voor staat bijvoorbeeld. Dan heeft hij er ongetwijfeld ook zwaar de smoor in, maar niet zo erg als afgelopen dinsdagavond. Ik had met Serhan te doen. Eén ding vraag ik me trouwens wel af sinds dinsdag. Gaan de jaren nu echt tellen bij Serhan? Nee toch zeker.
