In augustus vorig jaar, aan het begin van dit seizoen werden ze nog ingedeeld bij het tweede elftal, eentje zelfs bij de Onder 19, maar al in het begin van deze voetbaljaargang maakten Mo Waad, Jorge Fernandes, Ruben van Troost en Quincent van der Graaf hun debuut in het eerste elftal van derdeklasser SC Botlek.
Dat kwam vooral omdat er toen tamelijk veel blessures waren in de selectie, maar ze hadden alle vier op trainingen al bewezen uit het goede hout gesneden te zijn en misschien wel aan een volgende stap toe te zijn. De een na de ander maakte zijn opwachting in het eerste elftal en ze bleken geen van allen eendagsvliegen te zijn, want als ze fit zijn stelt trainer John Stougje ze allemaal op, ook nu er vrijwel geen blessures meer zijn. Als de schijn niet bedriegt heeft SC Botlek met deze vier jongelingen een paar groeibriljantjes in huis, waar de club nog veel plezier aan gaat beleven. Tijd om hen voor te stellen dus.
Naam: Quincent van der Graaf
Leeftijd: 19 jaar
Heb je altijd bij SC Botlek gevoetbald of eerst nog bij andere verenigingen? ‘Ik ben begonnen bij Hekelingen, heb daarna nog gevoetbald bij Simonshaven en Spijkenisse en zit vanaf mijn dertiende bij SC Botlek.’
In welke wedstrijd maakte je je debuut in het eerste elftal van SC Botlek? ‘Dat was tegen De Jonge Spartaan. Ik was toen 16 jaar en Arjan Vuik was toen trainer.’
Op welke positie word je tegenwoordig opgesteld? ‘Linksbuiten, soms ook linksback.
Op welke positie speel je het liefst? ‘Op de flanken. Linksbuiten of rechtsbuiten, dat maakt me niet uit.’
Is het leuk om bij SC Botlek te voetballen? ‘De sfeer is geweldig, op de club zijn veel leuke mensen. Ik kom er altijd met veel plezier, al vanaf het begin.’
Is het zwaar om als jong ventje in het eerste te voetballen? ‘Het tempo ligt hoger dan in de jeugd. Je hebt veel minder tijd om iets te doen. Wat dat betreft was het in de jeugd veel makkelijker. Fysiek is het best wel zwaar. Na een wedstrijd ben ik wel kapot.’
John Stougje, je trainer zegt over je dat je op meerdere plekken inzetbaar bent. Hij zegt het volgende over je: ‘Op met middenveld, voorin of achterin, dat maakt hem niet uit. Hij heeft me echt verrast, want op die manier is hij een ideale speler voor de ploeg.’ Wat vind je daarvan? ‘Dat zijn mooie woorden. Ik wil spelen, maar de positie waarop ik dat doe, maakt me inderdaad niet uit. Ik probeer altijd en overal mijn taken uit te voeren.’
Volgens John Stougje is je inzetbaarheid op meerdere plekken meteen ook een verbeterpunt. Hij zou graag willen dat je je richt op één positie, zodat je de details van het spelen op één plek meer eigen kan maken. Ben je het daarmee eens? ‘Dat de trainer me liever op één plek ziet spelen mag dan wel zijn, maar hij zet me zelf op alle plekken. Als ik op meerdere plekken ingezet wordt, is het moeilijk om me op één plek te richten en me daarop te focussen. Maar ik wil geen eisen stellen. Ik wil alleen maar spelen en ben al blij als ik opgesteld word.’
John zegt ook dat je eerder moet aangeven dat je pijntjes hebt en niet te lang door moet gaan als je iets voelt. Wat vind je daarvan? ‘Daar heeft hij gelijk in. Ik ben daar heel eerlijk in, ik ben wel eens te lang doorgegaan. Ik kamp nu met een hamstringblessure en in eerste instantie ben ik toen ook weer te vroeg begonnen, hoewel mijn fysio aan had gegeven dat ik weer kon beginnen. Misschien heb ik toen weer te snel teveel gedaan en niet helemaal goed naar mijn lichaam geluisterd, want meteen kreeg ik een terugslag. Daar heb ik wel iets van geleerd, ja.’
Wat zijn je toekomstplannen als voetballer? ‘Ik hoop ooit misschien wel hoger te gaan voetballen. Dat hangt vooral van mezelf af. Ik moet doorzetten en me verder ontwikkelen en dan komt de kans misschien wel. Met Botlek in de derde klasse voetballen is nu goed. Ik wil niet met alle geweld hogerop. Vroeger wilde ik alleen maar hoger voetballen en was erg teleurgesteld als dat niet lukte. Daarom ben ik ook bij Spijkenisse weggegaan. Omdat ik toen het geduld niet had. Ik denk daar nu anders over. Ook het commentaar van trainers kan ik nu beter accepteren. Onze trainer roept wel eens vanaf de kant dat ik druk moet zetten en er bovenop moet zitten. Dat kan ik nu wel hebben, maar vroeger kon ik slecht met zulke aanwijzingen omgaan.’
Naam: Mohammed Waad, maar noem me maar Mo. Zo noemt iedereen mij bij SC Botlek.
Leeftijd: 21 jaar
Heb je altijd bij SC Botlek gevoetbald of eerst nog bij andere verenigingen? ‘Tot aan de Onder 19 heb ik bij Simonshaven gevoetbald. Soms deed ik daar ook met het eerste mee. Richard van der Werff was toen trainer van Simonshaven. Later ben ik naar Spijkenisse gegaan, naar de Onder 19, maar na één jaar ben ik daar weer weg gegaan. Toen ben ik naar SC Botlek gekomen. Dat was drie, vier jaar geleden.’
Waarom ben je weggegaan bij Spijkenisse? ‘Mij was een plek als linksbuiten in het elftal toegezegd, maar op het laatste moment kwam er nog een jongen bij die van een BVO afkwam en die op mijn positie ging spelen. Zelf voetbalde ik dat seizoen maar heel zelden. Ik wilde voetballen en ben daarom naar SC Botlek gegaan.’
In welke wedstrijd maakte je je debuut in het eerste elftal van SC Botlek? ‘Ik weet de tegenstander niet meer, wel dat Ad Reijtenbagh toen trainer van SC Botlek was. Dit seizoen zit ik pas voor het eerst bij de selectie.’
Op welke positie word je tegenwoordig opgesteld? ‘Linksbuiten’
Op welke positie speel je het liefst? ‘Het gekke is dat ik in de jeugd altijd als rechtsback heb gevoetbald, totdat Martin Brouwer me in de Onder 19 bij Simonshaven als linksbuiten opstelde. Vanaf toen heb ik alleen nog maar op die plek gevoetbald. Op die plek bevalt het me wel.’
Is het leuk om bij SC Botlek te voetballen? ‘Het is altijd gezellig bij SC Botlek. De sfeer is heel leuk. Henk Kraak en anderen doen er alles aan om dat zo te houden.’
Is het zwaar om als jong ventje in het eerste te voetballen? ‘Ik ben 21 jaar en geen jong ventje meer. Het is niet zwaar. Ik heb een goede conditie en houd het wel vol in een wedstrijd. Ik voetbalde vroeger ook in de zaal, maar daar ben ik mee gestopt. Ik richt me alleen op het veldvoetbal. Wel zit ik vaak in de gym, zeker een paar keer per week ga ik naar de sportschool. Spiermassa kweken. Tijdens de ramadan ben ik een kilo aangekomen, dus dat zit wel goed, haha.’
John Stougje, je trainer zegt over je dat je onvoorspelbaar bent. Dat tegenstanders niet weten wat je gaat doen en dat je in staat bent ze helemaal dol te draaien. Wat vind je daarvan? ‘Leuk om te horen. Ik praat niet zoveel met de trainer, niet omdat ik hem niet aardig vind of zo, want dat is niet zo. Ik vind John een goede trainer, die veel aandacht voor de jeugd heeft. Maar ik hoef niet zo veel te praten met hem. Ik snap wel wat hij van me verlangt.’
Een verbeterpunt volgens John Stougje is je overzicht in de 1 op 1 situatie en dan vooral in de keus of je het duel aan moet gaan of dat je de bal moet afspelen. Ben je het daarmee eens? ‘Ik moet inderdaad beter kijken wat ik ga doen. Maar dat is al wel aan het verbeteren. Tegen HBSS stond ik tegen twee man en passte naar Bonkie Martina, die scoorde en tegen Vierpolders deed ik hetzelfde. Toen passte ik naar Ruben van Troost toen er twee man tegenover me stonden. Helaas scoorde Ruben toen niet.’
Wat zijn je toekomstplannen als voetballer? ‘Het hoogst haalbare. In ieder geval blijf ik nog een jaar bij SC Botlek. Ik kijk daar naar uit, want we krijgen een sterker team. Ik heb nog geen naam en weet niet of clubs mij al in het oog houden. Ik wil stappen maken en mezelf prikkelen om een hoger niveau te bereiken. Misschien komen die clubs dan wel. Maar met Botlek naar de tweede klasse zou ook heel mooi zijn. Dan ga ik hier echt niet weg. Want als ik ooit weg ga, weet ik nu al dat ik SC Botlek ga missen.’
Naam: Ruben van Troost
Leeftijd: 17 jaar
Heb je altijd bij SC Botlek gevoetbald of eerst nog bij andere verenigingen? ‘Tot de Onder16 heb ik bij Spijkenisse gevoetbald en vanaf mijn vijftiende zit ik bij SC Botlek.’
In welke wedstrijd maakte je je debuut in het eerste elftal van SC Botlek? ‘Dat was in de voorbereiding op dit seizoen. Een oefenwedstrijd tegen Schipluiden.’
Op welke positie word je tegenwoordig opgesteld? ‘Als nummer 6, verdedigende middenvelder.’
Op welke positie speel je het liefst? ‘Spelen op de nummer 6 positie is prima.’
Is het leuk om bij SC Botlek te voetballen? ‘Jazeker. De omgang met iedereen hier, niet alleen met de mensen van de selectie, maar ook met anderen is leuk.’
Is het zwaar om als jong ventje in het eerste te voetballen? ‘Fysiek is het heel anders dan wat ik gewend was. Het gaat allemaal sneller en op een niveautje hoger. Tegenstanders zitten er meteen bovenop. Conditioneel wordt er ook meer van je gevraagd.’
John Stougje, je trainer zegt over je dat je meer dan je mannetje staat. Dat je voor de duvel nog niet bang bent. Hij zegt dat je altijd in beweging bent en dat je kracht is. Wat vind je daarvan? ‘Daar ben ik het wel mee eens. Ik probeer op het veld altijd rustig te blijven, heb geen stress als ik een bal krijg. Meestal weet ik dan wel waar ik moet gaan staan en wat ik moet gaan doen.’
Een verbeterpunt volgens John Stougje is je uithoudingsvermogen. Na een uur ben je op, zegt hij en ook dat je je energie beter moet verdelen, zodat je het langer vol kan houden. Misschien wel meer investeren in je lichaam oppert hij. Ben je het daarmee eens? ‘Hij heeft gelijk. Mijn conditie is niet optimaal. Maar ik ben er wel hard mee bezig om dat te verbeteren. Ik ga zes keer per week naar de sportschool. In het laatste half jaar ben ik van 59 naar 75 kilo gegaan, heb dus veel spiermassa erbij gekregen. Daar zie ik nu al de voordelen van. Ik ben sterker geworden. Breder ook, haha.’
Wat zijn je toekomstplannen als voetballer?‘Ik wil zo spoedig mogelijk een basisplek. Wat er verder op mijn pad kom, dat zie ik wel. Wat dat betreft heb ik nog geen plannen. Zoals het nu gaat, daar ben ik wel tevreden over. John Stougje is een goede trainer. Hij praat veel met me, geeft aan wat goed gaat en wat beter moet. Rustiger aan de bal worden, bijvoorbeeld. Ik moet nog aan dat soort dingen blijven werken. Maar ik ben blij dat hij mij de kans geeft om te spelen.’
Naam: Jorge Fernandes
Leeftijd: 21 jaar
Heb je altijd bij SC Botlek gevoetbald of eerst nog bij andere verenigingen? ‘Ik ben bij Spijkenisse begonnen en daar altijd in de jeugd gevoetbald. Ik heb daarna nog heel kort bij SVV gezeten, een maandje of zo, maar al heel snel ben ik toen naar SC Botlek gegaan. Dat is zes, zeven jaar geleden.’
In welke wedstrijd maakte je je debuut in het eerste elftal van SC Botlek? ‘Rozenburg uit. John Stougje was de trainer die me liet debuteren.’
Op welke positie word je tegenwoordig opgesteld? ‘Op de nummer 10, aanvallende middenvelder.’
Op welke positie speel je het liefst? ‘Op de nummer 10.’
Is het leuk om bij SC Botlek te voetballen? ‘Het is perfect. Zo gezellig dat het hier altijd is, is niet normaal. Bij geen enkele club heb ik dat zo meegemaakt. Het is hier alsof je iedere keer thuiskomt.’
Is het zwaar om als jong ventje in het eerste te voetballen? ‘In het begin was het moeilijk. Ik moest anders leren voetballen. Meer zakelijker gaan spelen. Ik wilde altijd panna’s maken en tegenstanders doldraaien, maar dat kan nu niet meer. Ik was vroeger een moeilijke jongen wat dat betreft. Ik luisterde bijna nooit wat trainers van me wilden. Ik wilde op het veld trucs doen, verder niets. Nu ben ik in mijn hoofd daarin meer volwassen geworden. Ik snap nu dat je geen balverlies moet lijden, dat je trucs achterwege moet laten. Ik probeer me nu dus te schikken. Vroeger was dat wel anders, haha. Ook fysiek is het best wel zwaar. Maar daar ben ik nu wel aan gewend.’
John Stougje, je trainer zegt over je dat je een complete speler bent, met een goede trap. Hij zegt dat je iets onbevangens hebt in je spel en dat je heel gevaarlijk kan zijn als je de ruimte hebt. Wat vind je daarvan? ‘Dat is mooi van hem. Hij heeft wel een beetje gelijk. Ik kom er wel, haha. In het begin noemde John Stougje heel vaak mijn naam. Dat vond ik toen niet leuk, maar inmiddels snap ik wel dat hij het heel goed bedoelt. Ik snap nu wel wat hij van me wil.’
Een verbeterpunt volgens John Stougje is dat je fysiek sterker moet worden, zodat je meer duelkracht krijgt, ook bij tegenstanders die groter en sterker zijn dan jou. Ben je het daarmee eens? ‘Ik doe thuis wel eens buikspieroefeningen en opdrukken, maar ik ga niet naar de sportschool. Dat is niks voor mij. Liever sta ik in de tuin of op een pleintje met de bal te pielen. Ik ga vaak naar het pleintje op de Müllerpier in Rotterdam. Mijn oma woont daar in de buurt en ik ben heel vaak bij mijn oma. En dan ga ik lekker op het pleintje voetballen. Dat is veel leuker dan in de gym te zitten.’
Wat zijn je toekomstplannen als voetballer? ‘Ik zou graag op een heel hoog niveau willen voetballen. Geld verdienen met voetbal. Ik weet dat er vierdeklassers zijn waar je geld krijgt, maar daar ga ik niet naar toe. Ik wil hogerop. Als ik ooit bij Botlek weg ga, moet het hoger zijn. Of ik dat haal, ligt aan mezelf. Ik moet eerst nog meer stappen maken. En daar blijf ik hard aan werken. Het zou mooi zijn als ik hogerop kan. Maar als ik het dan niet haal, is bij Botlek blijven voetballen ook geen ramp. Daarvoor heb ik het hier te goed naar mijn zin.’
