Gisteren was ik bij de Scherpenzeel-Spijkenisse en daar heb ik geen moment spijt van gehad. Vanaf het begin tot en met de 12 minuten blessuretijd, die scheidsrechter Ron Collé als toegift bijtelde, was het een wedstrijd waarin van alles gebeurde. Beide ploegen gingen namelijk vol voor de winst met als doel de nacompetitie te vermijden. Dat alleen was de reis naar Scherpenzeel al waard en mijn plezier werd nog verhoogd omdat ik Xander Buitenhek weer zag schitteren. Voor de zoveelste keer dit seizoen. Xander is een voetballer naar mijn hart. Elke keer dat ik een wedstrijd van Spijkenisse zie, is hij een jongen die positief opvalt, die bijna alleen maar goede dingen doet. Hij bevindt zich vaak op de juiste plek, heeft een goed inzicht, speelt alle ballen die hij heeft naar jongens die net zo’n shirt als hem aanhebben en tegen Scherpenzeel bemoeide hij zich ook nog eens veelvuldig met de aanval.
En dat voor een rechtsback!
Xander heeft een paar jaar in de jeugdopleiding van Feyenoord gezeten, haalde daar de Onder 19 en verkaste toen naar Jong NEC. Ik heb me laten vertellen dat Xander in Nijmegen op het middenveld speelde en in zijn laatste seizoen in Nijmegen zelfs aanvoerder was. In juli 2020 maakte hij de overstap naar Spijkenisse, maar in zijn eerste seizoen werd er vanwege corona nauwelijks gevoetbald. Bovendien had Xander een zware blessure, dus veel zou hij dat seizoen toch niet gespeeld hebben. Het was zo heftig, het duurde allemaal zo ontzettend lang en de vooruitgang in zijn lichamelijke situatie was zo gering, dat hij zelfs overwoog om maar helemaal met voetballen te stoppen. Toch zette hij door! Zijn doorzettingsvermogen werd beloond en sinds een paar maanden voetbalt Xander bij Spijkenisse dan toch in het eerste elftal. Als rechtsback, niet de meest begerenswaardige positie in een elftal, maar daar hoor je hem niet over klagen. Xander is al veel te blij dat hij speelt en als dat op de rechtsbackplek moet, dan moet het maar. Op die positie is hij trouwens goud waard voor de ploeg.
Tegen Scherpenzeel speelde hij gisteren ook weer uit de kunst. De wedstrijd was nog maar luttele seconden bezig of hij legde vanaf de zijkant al een bal panklaar op het hoofd van Mika Weerts, die de puike voorzet naast kopte. Het had zo maar de 0-1 kunnen zijn. Moeten zijn eigenlijk. Daarna hebben we Xander voor rust niet vaak meer aanvallend in actie gezien, want hij had zijn handen vol aan de beweeglijke, lepe Soufiane Laghmouchi als directe tegenstander, veruit de beste man van de gastheren, die kozen voor de lange bal. Dat zorgde voor een paar hachelijke momenten voor het Spijkenisser doel en net toen de bezoekers de storm een beetje overleefd leken te hebben, sloeg Scherpenzeel alsnog toe. De thuisploeg verkwanselde nog een paar grote kansen, zodat de schade voor rust met die 1-0 van Arwin van Soest nog een beetje beperkt bleef.
Na rust was het allemaal anders. Trainer Peter Wubben had een paar man gewisseld en ineens was Spijkenisse meer dan gelijkwaardig, zeker na de snelle goal van Julièn Gret uit een corner van Daan Bourgonje. Vanaf dat moment was het een wedstrijd die alle kanten op kon gaan. Beide ploegen bleven vol op de aanval spelen en het grote verschil tussen Scherpenzeel en Spijkenisse was Xander Buitenhek. Die bewaarde altijd de rust, ontnam menig aanvaller van de thuisploeg de bal, zijn aanspeelpass was immer vooruit gericht en hij trok zelf ook veelvuldig mee ten aanval. Hij was het die in de 65e minuut een aanval van de tegenpartij onderbrak, met de bal aan de voet een paar meter naar voren maakte en toen ineens met een schitterend passje Daan Bourgonje de diepte instuurde, die alleen voor keeper Stef Brummel geen fout maakte en de 1-2 scoorde.
De rest van de wedstrijd golfde het spel op en neer met aan beide kanten kansen bij de vleet. Xander, die al een paar keer mee ten aanval was getrokken, maar steeds minder snel op zijn verdedigende plekje terug was, snelde met de bal aan zijn voet nog een laatste keer mee naar voren. Aangekomen in de zestien kapte hij een tegenstander uit, kreeg daardoor de bal voor zijn goede rechtervoet en schoot zelf op doel. Het had zo maar de verlossende 1-3 kunnen zijn, maar doelman Stef Brummel stopte zijn schot. Feitelijk had Xander de bal af moeten schuiven naar de volledig vrijstaande Jawad Bellahsan, maar dat deed hij dus niet. Het was het enige foutje dat hij in de wedstrijd maakte.
Omdat hij last kreeg van zijn hiel werd hij in minuut 85 gewisseld en omdat de scheidsrechter nog heel lang liet doorspelen, was Scherpenzeel nog een paar keer flink gevaarlijk. Toch bleef het bij 1-2 en kroop Spijkenisse op de ranglijst nog dichter bij DHSC, DUNO en Scherpenzeel, die net als Spijkenisse nog allemaal in aanmerking komen voor de nacompetitie. Scherpenzeel-Spijkenisse was een hele leuke, vermakelijke wedstrijd om te zien, en om Xander Buitenhek wederom nagenoeg foutloos bezig te zien, maakte het allemaal nog veel leuker. Xander is een kanjer. Maar dat weet iedereen bij Spijkenisse al. Nu weten jullie het ook.