Uitgeteld hing hij na afloop van de wedstrijd tegen de hekken, de eerder gewisselde en al gedouchte Arie Bravenboer bij hem in de buurt. Het is dat er bij DVV’09 reclameborden rond het veld staan en er geen touwen hangen, anders leek Jimmy Baks, de middenvelder van OHVV, helemaal op een bokser die zojuist de ene klap na de andere had gekregen. Ik had wel met hem te doen. Negentig minuten lang was DVV’09 de bovenliggende partij geweest en had dik verdiend een 2-0 overwinning bij elkaar gevoetbald. Bij het verlaten van het veld, meteen nadat de prima leidende arbiter Jeroen Achterberg voor de allerlaatste keer had gefloten, had Jimmy al met een schuin oog gekeken naar de feestvierende Dirkslanders, die op het veld pal voor hun eigen publiek juichend en springend uit hun dak gingen. ‘Zo hadden wij het veld moeten verlaten’, zag je Jimmy denken en hij nam nog maar eens een trekje van zijn filtersigaret.
Zaterdagmiddag was het helemaal anders gegaan dan wat hij van te voren gedacht had. Voor Jimmy en zijn ploegmakkers was de wedstrijd DVV’09-OHVV de ideale gelegenheid de spanning weer terug te krijgen in de competitie. DVV’09 stond voor aftrap 5 punten los en dat moesten er natuurlijk geen 8 worden. Dan verwacht je dat de manschappen van trainer Mark van Os voetbalden alsof hun leven ervan af hing, maar dat was niet het geval. Jimmy Baks was zowat de enige OHVV’er die zijn ziel en zaligheid erin legde, dat doet hij elke zaterdagmiddag, maar de rest van zijn ploeg werd afgetroefd.
Jimmy Baks is een voetballer die ik wel kan waarderen. Hij voetbalt elke wedstrijd alsof zijn leven ervan af hangt. Vanaf de aftrap klapt hij er vol op. Hij gaat elk duel aan, ook zaterdagmiddag tegen DVV’09. De wedstrijd was nog maar koud bezig, of Jimmy lag al op de grond. Hij moest zelf een blessurebehandeling ondergaan omdat hij vol het duel was aangegaan en daarbij ook zichzelf niet ontzien had. Jimmy is een strijder, een soldaat en ik acht hem in staat de doelpalen uit de grond te lopen als zijn trainer dat vraagt. Zulke spelers zijn hard nodig om de strijd op het veld in je voordeel te beslechten.
Normaal gesproken is een speler als Jimmy een voorbeeld voor zijn ploegmaten, die zoals hij ook vol voor de winst gaan, maar tegen DVV’09 was hij zaterdag de enige OHVV’er die een over mijn lijk mentaliteit had. De rest gaf niet thuis. Het waren juist de spelers van DVV’09 die voetbalden op de manier zoals Jimmy dat altijd doet. Zij streden voor elke meter, zij toonden meer dan honderd procent inzet en ook volop strijd en passie. Elke OHVV’er in balbezit werd meteen op de huid gezeten en aan voetballen kwamen de bezoekers uit Oudenhoorn geen moment toe. Typerend voorbeeld van deze strijdwijze was dat toen Arie Bravenboer vanaf de rand van de zestien uit wilde halen twee verdedigers van DVV’09 zich in de baan van het schot wierpen en zo het schot blokkeerden. En wat te denken van Julian de Geus? Die joeg rechts op de vleugel een verdediger op, die niet anders kon doen dan terugspelen op keeper Wouter Bloothooft. Voetballers als Jimmy Baks zouden dan doorjagen op de keeper en dat deed Julian ook. Een opgejaagde Wouter Bloothooft kon niet anders doen dan de bal over de zijlijn te knallen. Ingooi en balbezit dus voor de thuisploeg.
Zo was het de hele wedstrijd lang. En toen Bart Jelle van Dam eerst een afgevallen bal in het doel knalde en niet veel later een mooie rush besloot met een heerlijk lobje over de uitkomende Bloothooft, was de wedstrijd eigenlijk al gelopen.
Geen moment kwamen de OHVV’ers in de wedstrijd. De enige kans die ze wisten te creëren was een schot van Ramon de la Haye, dat gestuit werd door een zich breed makende doelman Jody Hanenberg. Een na een corner werd nog een bal over gekopt. Meer wisten de bezoekers niet voor elkaar te krijgen. Daar moet Jimmy Baks aan staan denken hebben toen hij na de wedstrijd zijn sigaretje stond te roken. OHVV heeft het laten liggen en zijn niet eens strijdend ten onder gegaan. De enige ploeg die gestreden had was de thuisploeg. En Jimmy Baks van de bezoekers. Die had er 90 minuten lang ook alles aan gedaan om het tij te keren. Maar dat was dus niet genoeg.
