VOC heeft zondag een belangrijke zege op TAC’90 weten te boeken. De Rotterdammers wonnen in eigen huis met 3-0. Jeroen Straetemans en Bryant Varela mochten vanaf de aftrap meespelen toen wij die vermaledijde wind mee hadden. Verder stond er hetzelfde basisteam als vorige week, met Boris weer op het middenveld.
Het spel speelde zich veelal af op de helft van tegenstander TAC’90. Het leverde een aantal fijne aanvallen op die telkens net niet tot de ultieme kans leidde. Met name de crosspass van Bryant op Nico die in een tijd doorpaste op Teun. Met twee man naast zich gaf hij de bal precies tussen die twee. Dit was maar een voorbeeld, maar zo waren er nog een aantal goede aanvallen waar het net aan de finesse ontbrak die nodig is voor de beslissende laatste pass.
De rust brak aan met de brilstand en dat werd als zorgelijk ervaren, aangezien TAC beschikt over een paar zeer vaardige aanvallers. Met de wind in de rug zou het spel zich meer op onze helft gaan afspelen. En die pauze-analyse bleek weer eens feilloos te kloppen, want TAC had het eerste kwartier het beste van het spel. Een aantal hachelijke momenten speelden zich af voor het doel van Tijs, maar die stond zijn gebruikelijke mannetje.
V.O.C. kwam er sporadisch uit en bij een van deze uitvallen, want dat waren het, kwam een lastig stuitende bal halfhoog voor Teun, die vervolgens een typische kunstgras-goal maakte. Hij ragde de bal via grond en het kunstgras hielp de bal met een keurige boog over de grabbelende TAC-keeper. Op dat moment tegen de veldverhouding in, maar daar maalde geen V.O.C.-er om.
Het vertrouwen in een goed resultaat nam daarna met iedere V.O.C-aanval toe en dat werd bij de tegenstander ook gevoeld. De druk werd dermate hoog dat een TAC-verdediger, tamelijk onbedreigd, de bal met de hand wegsloeg en daarmee ook de Haagse hoop op een goed resultaat. Boris verzilverde de strafschop en met 2 – 0 leek de pot in de tas. Niet lang daarna glipte de ijverige Bas van der Storm langs de beste TAC verdediger (Ter info Wessel, het was nummer 17), die slechts met een gemene tackel kon antwoorden. Bas bleef geblesseerd achter, maar hij had al een goede voorzet afgeleverd. Wessel schoof de bal netjes door naar Nico die schitterend afrondde. 3.5 jaar na zijn vorige treffer was zijn grote vreugde begrijpelijk. Natuurlijk was ook de winst hiermee helemaal veilig gesteld. Met uitzondering van het kwartiertje na rust waren wij toch wel (veel) beter en de winst was dan ook verdiend. Eindelijk wat lucht ten opzichte van de onderste plaatsen.
Een wijze man merkte na afloop op dat het mathematisch beter is om van twee wedstrijden er een te winnen en een te verliezen, dan van twee keer gelijkspelen. Hij had daar ook nog een fantastische wiskundige formule voor, die zo ingewikkeld was dat ik het niet kan herhalen.
Volgende week (13 maart) om 14.00 uit tegen RKAVV in Leidschendam, aanvang 14.00 uur. De week daarna op zaterdagavond om 18.30 uur thuis tegen Alphense Boys.
Doelpunten V.O.C.: Teun van der Donk, Boris Polderman, Nico van Mechelen
VOC: Tijs te Duits; Jeroen Straetemans, Erwin Nuytinck, Bryant Varela, Nico van Mechelen, Yannick Koevermans, Boris Polderman, Wouter van der Loo (Nito Sequeira), Bas van der Storm (Sebastian Poggio), Wessel Verhaar, Teun van der Donk (Sebastiaan Quispel).