Toeschouwers moesten er zaterdag een tijdje op wachten. Het toch al late aanvangstijdstip van de thuiswedstrijd van Hellevoetsluis tegen regiogenoot Rozenburg werd met nog een ruim kwartier verlaat, want de bezoekers hadden onderweg bijna een half uur moeten wachten voor een omhoog gehesen Calandbrug. Twee enorme boten moesten daar passeren en de Rozenburgers die deze route gekozen hadden, waaronder de chauffeur van de auto waarin alle spullen zaten, stonden nagelbijtend een hele poos in de file. Het zal niet de eerste keer zijn geweest dat de Rozenburgers te maken kregen met een geopende Calandbrug, dus je zou denken dat ze bij uitwedstrijden een andere route nemen. Maar dat is kilometers om en met de torenhoge benzineprijzen van tegenwoordig is dat meteen een aanslag op je portemonnee.
Gelukkig werkten in de kantine van Hellevoetsluis de bierpompen goed, dus het extra wachten op het begin van de wedstrijd was zo’n ramp nog niet voor de mensen die op deze streekderby waren afgekomen. Toen de wedstrijd tegen half 4 dan eindelijk begon, staken alle 22 spelers op het veld al hun energie er meteen in. Binnen no time spatten de zweetdruppels in het rond. Het was Rozenburg dat zowaar de bovenliggende partij was in het begin, verassend toch wel, omdat Hellevoetsluis in de top van de tweede klasse D meedraait en Rozenburg helemaal onderaan staat. Het was Bethslot Woldeamanuel die na 13 minuten de openingstreffer liet aantekenen. In de zestien draaide hij zich handig vrij en knalde de bal achter doelman Deshney Hoornweg, die bij Hellevoetsluis al een paar wedstrijden onder de lat staat, omdat eerste keeper Danijel Ribaric last van zijn rug heeft. Deshney was kansloos, want het was een bekeken bal van Bethslot, die daarmee op de enig juiste manier wraak nam, want in de eerdere ontmoeting tussen beide ploegen dit seizoen, op zaterdag 20 november vorig jaar, had hij na een bikkelhard duel met Jeffrey de Koning geblesseerd het veld moeten verlaten.
Na het doelpunt van Bethslot werden ze bij de thuisploeg eindelijk wakker en de voetballer die vanaf dat moment het meest in het oog sprong was Fabian Boekholt, spelend met nummer 11 op zijn rug en overal op het veld te vinden. Het eerste kwartier was hij nog niet zo opgevallen, maar de rest van de eerste helft was hij de beste man op het veld. Altijd was hij aanspeelbaar en eenmaal aan de bal deed hij er alleen maar goede dingen mee. Kwistig strooide hij met bekeken passjes en doordachte steekballetjes en hij was het die alert reageerde toen Michael den Ouden uitgleed met de bal aan zijn voet. Fabian was er als de kippen bij, pikte de bal op en stond in één keer oog in oog met doelman Silvio Spiessens. IJzig koel bleef hij, want hij kapte de doelman uit en schoof vervolgens de bal tegen de touwen. Het was een puike goal van een slimme voetballer, die aan de bal bijna altijd de juiste keuzes maakt.
In de eerste helft althans, want na rust was het een stuk minder. Niet alleen het niveau van de wedstrijd was een stuk minder dan voor de thee, ook het spel van Fabian was minder verfijnd, minder goed. Nog altijd was hij voortdurend in beweging, altijd op zoek naar de ruimte, maar eenmaal aan de bal deed hij er minder leuke dingen mee dan voor rust. Soms overdreef hij zijn acties zelfs, zoals dat moment nabij de middenlijn halverwege de tweede helft, waar hij de bal simpel had af kunnen spelen, omdat hij door twee Rozenburgers op zijn huid werd gezeten. Als je dan een bal snel afspeelt staan er meteen twee tegenstanders op het verkeerde been en kun je als ploeg daar je voordeel uit halen. Maar Fabian koos voor het duel en was de bal natuurlijk meteen kwijt. Het was niet de eerste keer in de tweede helft dat hem dat overkwam, tot ongenoegen van zijn trainer Paul Bestebreur, die hem vanaf de kant tot de orde riep.
Fabian Boekholt, voor het tweede achtereenvolgende seizoen speler van Hellevoetsluis nadat hij overgekomen was van MZC’11 uit Zierikzee, is een heerlijk voetballertje, maar moet nog wel beter zijn momenten kiezen. Risico’s moet hij van mij vooral blijven nemen, want dat maakt hem te zien voetballen zo leuk, maar als er twee tegenstanders op je huid zitten, moet je geen duel aangaan. Dan is een balletje breed of terug een betere oplossing. Dat zal hij zelf ook wel weten, neem ik aan.
In de tweede helft was het een stuk minder met Fabian dan voor rust en ook hierin zou hij beter kunnen doseren, maar wat hij in de eerste 45 minuten liet zien, en dan vooral in het tweede en het derde kwartier, smaakt naar meer. Als hij in staat is dat 90 minuten vol te gaan houden, als hij zijn momenten nog beter weet te kiezen, dan kan Fabian Boekholt een hele goede worden. Hij is met zijn 21 jaar nog piepjong en hij heeft met Paul Bestebreur een trainer die hem nog wel bijslijpt, maar bij Hellevoetsluis hebben ze een kleine ruwe diamant rondlopen op het veld. Dat diamantje zou alleen nog vaker en vooral ook langer moeten stralen.
