De subtopper tussen HVC’10 en DSO begon op een emotionele manier. Spelers brachten een aangrijpend eerbetoon aan de deze week overleden oud-eerste-elftalspeler en ex-bestuurslid Steef Gaspers (55). Met rookpluimen, een spandoek en ‘You Never Walk Alone’ namen de spelers op de middenstip afscheid van de sympathieke clubman. “Het was het gesprek van de week, ook op de training “, zei Piet Boon na afloop.
Aan tomeloze motivatie ontbrak het de thuisploeg dan ook zeker niet. DSO-trainer Bert de Best had HVC’10 recent gescout in de oefenwedstrijd tegen eersteklasser Die Haghe. Hoewel er nu een ander team in het veld stond, vond hij toch dat de Hoekse speelwijze net als toen was. “Ik heb mijn ploeg nog zo gewaarschuwd. HVC’10 heeft een enorme inzet en legt graag de lange bal achter de verdediging neer. Daarbij hebben ze snelle spitsen die ook gemakkelijk kunnen scoren. Dat is natuurlijk een groot compliment waard. Het is een goede ploeg, nee, het is een erg goed team. Er lopen ook jongens in het veld met een zuurstoftank op hun rug: Bouwhuis, Groothuizen, Van Ooijen. Dat meeverdedigen missen wij.”
Kantelpunt 1-0
Piet Boon en Bert de Best snapten beiden dat het kantelpunt één minuut voor rust lag. Van twintig meter loste zwoeger Mitchell Bouwhuis eigenlijk een soort zondagsschot, waar doelman Wesley Teeuwisse zich finaal op verkeek. “En dan duik je wel even anders de kleedkamer in”, zei De Best, die zelf in het verleden HVC’10 naar de eerste klas bracht. “Ik vond ons voor rust niettemin de betere ploeg. Hoewel het rommelig was met veel overtredingen, lichte blessures, balverlies, weinig uitgespeelde aanvallen. En dan krijg je zo’n domper. Ik kan het mijn keeper niet kwalijk nemen, want ik was al blij dat ik vanmiddag een keeper had.”
DSO zet meteen druk
Vanaf de eerste minuut probeerde DSO HVC’10 onder druk te zetten, want de HVC-defensie laat nog wel eens een steekje vallen. Het was een subtopper met ploegen waarvan de één makkelijk scoort, maar ook makkelijk doelpunten tegen krijgt en de ander weinig scoort maar juist weinig doelpunten tegen krijgt. Het spel lag vaak stil, met aan beide kanten diverse lichte blessures. Die krabbelden dan weer op. Toch moest DSO-schaduwspits Tim Lamboo al na een half uur eraf wegens een bovenbeenkwetsuur. Maar zijn vervanger Junior Bassilio kon weinig toevoegen. Het DSO-gevaar kwam vooral uit hoekschoppen en vrije trappen, waarbij Rowdy Janssen nog wel eens werd getest op balvastheid.
Ruggesteun
De 1-0 van Bouwhuis was dus eigenlijk beslissend in deze subtopper. HVC’10 kwam duidelijk geruggesteund uit de rust. Al na twee minuten testte Kyrill Slutskyy van links doelman Teeuwisse opnieuw. Deze keer bleef de kleine keeper fier overeind. De thuisploeg combineerde nu veel beter dan DSO op het hobbelige veld en incasseerde de beloning in de 60e minuut. Een sublieme steekpas van Jorno Reurink op de opgekomen linksback Bram Leerdam, die ouderwets naar de achterlijn ging en een scherpe voorzet gaf die door Kyrill Slutskyy schitterend werd binnengetikt. Een 2-0 uit een trainingsboekje en voor liefhebbers.
Meteen vol erop
En nauwelijks vijf minuten later kwam de Hoekse dreun al. Rechtsback Dylan Bogards gaf een schitterende lange pass op de op tijd gestarte Sil van Ooijen. Die liet centrale verdediger Jeffrey Aarts zijn hakken zien en gaf daarna eenvoudig Teeuwisse voor de derde keer het nakijken. Ook een heel fraai doelpunt en meteen bogen de spelers uit Zoetermeer het hoofd. Ook de invallers kwamen niet meer in de buurt van Janssen. De Hoekse bakspelers Badr ben Mohammed en Dave Kram deden het beter en kregen nog leuke moghelijkheden.
Sportief
Ondanks de rommelige partij voor rust, de vele maar lichte overtredingen en de talrijke blessures was het een uiterst sportieve wedstrijd, die misschien wel zonder kaarten afgekund. Ook na de stevige maar ongelukkige botsing tussen Glenn Boon en Junior Bassilip sloop er geen irritatie op het veld. Wat daarbij ook hielp, was dat beide assistenten Kram (HVC’10) en Grundeken (DSO) scheids Ernstjan van der Perk hielpen met hun eerlijke manier van ‘vlaggen’ . Geen enkele keer staken ze onterecht hun vlaggenstok omhoog. De scheids was het daar na afloop volmondig mee eens. “Dat was echt heerlijk.” Het was trouwens een onverwachte invalbeurt van de man uit Leiden, die gek genoeg volgende week opnieuw een wedstrijd van HVC’10 (uit tegen Kagia) krijgt. Hij zou mogen tekenen voor opnieuw twee zulke assistenten. Een unicum in deze tweede klas.
HVC’10 bleef in de stand vijfde, maar kan als het de avond-inhaalwedstrijd tegen DoCos wint zelfs op de tweede plaats komen, weliswaar dan op vier punten van de weggelopen Leidse koploper UVS. HVC’10 en doelman Janssen hield voor de derde keer rop rij de nul.
