Hoe heet de moeder van Donald Duck? Welk stofje komt er vrij in je hersenen als je chocolade eet? Hoeveel tanden en kiezen heeft een volwassen persoon? Sinds welk jaar is de soapserie Goede Tijden Slechte Tijden op de Nederlandse televisie te zien? Hoe worden de aangepaste skistokken genoemd die bij nordic walking gebruikt worden? Wat was de allereerste nummer 1 hit van The Kinks in Nederlandse Top 40?
Grote kans dat niemand antwoorden paraat heeft op deze vragen. Nou ja, één iemand misschien: Ron Klaassen, de voorzitter van SCO’63. Grote kans dat Ron op zeker drie van bovenstaande buitenaardse vragen het antwoord wel weet en ons verrast met die parate kennis. En misschien weet Ron alle antwoorden wel. Ik zou daar niet van opkijken. Ron is namelijk een verwoed quizzer en sinds de quiz zijn intrede deed in cafés en pubs had hij er een hobby bij: deelnemen en ondertussen een biertje wegwerken, want een biertje drinken is een andere hobby van Ron, die zichzelf overigens Ronald noemt. Maar iedereen in de regionale voetbalwereld kent hem als Ron en zo ga ik hem in dit verhaaltje ook noemen.
Ron Klaassen is voorzitter van SCO’63 sinds 11 juli 2014. SCO’63 balanceerde destijds op het randje van de afgrond. Er waren schulden, er was geen A-jeugdelftal, geen B-elftal, ook geen tweede en sportief ging het met het eerste elftal ook niet bepaald voor de wind. De club stond laatste in de vierde klasse. Dat alles ging hem aan het hart en samen met een paar gelijkgestemden stelde hij zich als bestuurslid beschikbaar om gezamenlijk de club er weer bovenop te helpen. Op een ingelaste algehele ledenvergadering werden ze geïnstalleerd en sinds die dag is Ron voorzitter. En dat is hij nog altijd. De club speelt weliswaar nog altijd in de vierde klasse, maar op elk ander vlak zijn er stappen gemaakt. Er is een flinke aanwas van jeugdspelertjes, de club is springlevend. De boel staat dus weer op de rails en Ron kan zichtbaar genieten van de geestdrift van spelers en begeleiders van alle elftallen, inclusief de selectie. Maar voetballen in die vierde klasse, daar heeft Ron toch nog wel een beetje moeite mee. Hij realiseert zich drommels goed dat de sportieve hoogtijdagen, toen SCO’63 als zondagsclub zelfs nog een jaartje in de eerste klasse voetbalde, voorgoed verleden tijd is, maar als het aan Ron ligt is de club toch minstens een stabiele derdeklasser. Hij zit zijn selectietrainers soms aardig achter de vodden en bemoeit zich letterlijk overal mee. Voor wedstrijden is hij zelfs in staat in de kleedkamer op te duiken om spelers en trainers nog wat aanwijzingen toe te fluisteren.
Als je dit zo leest zou je kunnen concluderen dat Ron een nare bemoeial is, die zijn trainers en spelers het vuur na aan de schenen legt. Maar zo is het niet. Verre van dat zelfs. Alle aanwijzingen van Ron komen uit zijn hart. Ze zijn goed bedoeld en hij geeft zijn trainers echt wel de vrije hand. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, Ron is ook bloedfanatiek en het is goed mogelijk dat als straks de competitie weer hervat wordt, Ron opnieuw even in de kleedkamer te zien is.
Ron is een mensen-mens. Hij staat altijd klaar voor alles en iedereen. Hij stopt zijn ziel en zaligheid in SCO’63 en hij kan intens genieten als hij ziet hoe zijn cluppie nu leeft. Iedereen die Ron kent, vindt hem een aardige man en dat is hij ook. Toen SCO’63 voor de coronastop tegen Simonshaven moest voetballen, de huidige club van trainer Peter Hoek, die daarvoor vier seizoenen lang bij SCO’63 de selectie onder zijn hoede had, zocht hij Peter vooraf natuurlijk even op. En in de rust zocht hij met een hele grote smile op zijn gezicht Peter opnieuw op bij de kleedkamerdeur. Het is een mooie eigenschap van Ron dat hij anderen altijd goed gemeende aandacht schenkt.
Ik heb deze weken wel een beetje te doen met hem. Er mag vanwege door de overheid afgekondigde coronamaatregelen al een tijdje niet meer gevoetbald worden. Ook bij SCO’63 is alles dicht. Ook daar wordt helemaal niets gedaan. Al weken zit Ron dus thuis op een houtje te bijten. En tot overmaat van ramp zijn ook de cafés gesloten, dus deelnemen aan een quiz; dat gaat er voorlopig ook niet van komen. ‘Ja, je kunt digitaal aan een quiz meedoen, maar dat vind ik helemaal niks’, vertrouwde hij mij onlangs toe. ‘Want dan kun je thuis antwoorden opzoeken. Niemand die het ziet, maar op die manier hoeft het van mij niet.’ Het is Ron ten voeten uit. Als je iets doet, dan moet je het goed doen en ook serieus. Zo heeft hij samen met zijn maten de club er weer bovenop geholpen en op die manier doet hij aan quizzen mee. Als een lezer van dit stukje trouwens antwoorden wil hebben op de in de eerste alinea vermelde vragen, dan moet hij Ron maar bellen. Dan heeft Ron meteen weer iets om handen, haha.
Jan nog de beste wensen. Weer een mooi stukje.
Mooi verhaal.