Gelukkig werd er zaterdag nog hier en daar gevoetbald. En gelukkig mocht ik daar als medewerker van VoetbalRotterdam bij aanwezig zijn. Binnenmaas speelde op het eigen complex De lange Weide in Maasdam een oefenwedstrijdje tegen het Rotterdamse VVOR en beide clubs onderhouden kennelijk warme banden met elkaar, want de Rotterdammers waren ook al gasten bij het toernooi dat Binnenmaas in de voorbereiding organiseerde. Zaterdag zag ik weer eens voetballers en stafleden in de weer die ik een tijdje niet gezien had.
Wat te denken van Peter van Gestel? Die is als trainer al acht jaar in de weer bij VVOR en gaat daar naar alle waarschijnlijkheid een negende seizoen aan vast plakken. Peter liep nog altijd met zijn karakteristieke grote passen op het veld. Het is niet alleen alsof hij met zevenmijlslaarzen over het veld beent als hij hoedjes op het gras deponeert, maar hij doet dat ook met almaar bewegende schouders bij elke stap die hij zet, alsof zijn ene been korter is dan het andere. Ik ken geen trainer die zo loopt als hij. Peter was nog niets veranderd en het was leuk hem weer eens rond te zien stappen.
Wat te denken van Danny Maijers, assistent van trainer Michel van Noort bij het eerste elftal van Binnenmaas? Ik ken Danny als noeste werker op het middenveld. Hij was een bloedfanatieke voetballer, die nooit de vlag streek en altijd bleef gaan. Nu als assistent straalt het fanatisme er nog altijd vanaf. Als de spelers als afsluiting van de warming up een partijtje op een klein stukje veld spelen jut hij ze op. Vanaf de zijlijn zit hij er bovenop en in gedachten zie je hem weer draven en rennen op het veld. Het was alleen jammer dat Danny rondliep met een kleine, zwarte map onder zijn arm, maar dat zal er wel bij horen als assistent-trainer vandaag de dag.
En wat te denken van Maldini Maris Cruz, de voetballer waar ik eigenlijk voor gekomen was. Maldini. Met zo’n voornaam zit het als voetballer wel snor. Alleen jammer dat zijn ouders hem ook niet de voornaam Paolo hebben meegegeven. Maldini Maris Cruz klinkt al goed, maar Paolo Maldini Maris Cruz; dat klinkt toch nog veel beter.
Ik ken Maldini nog van SC Botlek, maar dat is van vele jaren geleden. Gelukkig deed hij zaterdag als VVOR-speler mee tegen Binnenmaas en hij maakte al in de eerste helft mijn bezoek aan de wedstrijd de moeite waard. Hij stond centraal achterin de defensie, samen met Success Segun, over mooie namen gesproken…. Maar dat terzijde. Ik had het over Maldini. Die was als centrale man achterin het beginpunt van bijna elke aanval van de bezoekers. Hij was altijd aanspeelbaar en verdedigde een paar keer bijzonder fraai uit. Niet door een lange pass over vele meters bij een medespeler op de stropdas te leggen, waar ik hem overigens wel toe in staat acht. Nee, tegen Binnenmaas deed hij een paar andere hele leuke dingen.
De eerste keer dribbelde hij met de bal op richting middencirkel. Een Binnenmaas speler stoof op hem af, maar juist toen die tegenstander dacht de bal te onderscheppen, hield Maldini heel even in, zette zijn tegenstander op het verkeerde been en creëerde daardoor net genoeg ruimte om de bal kwijt te kunnen aan een medespeler. Heel fraai was dat. Maar het zou nog fraaier worden. Tegen het einde van de eerste helft kreeg Maldini de bal bij de zijlijn. Meteen stoof er weer een Binnenmaas-speler op hem af, want Michel van Noort en diens assistent Danny Maijers hebben het fanatisme van Danny aardig over weten te brengen op hun ploeg. Spelers zitten er meteen bovenop en gunnen de tegenstander geen moment rust. Ook ditmaal niet. Maldini ontving de bal en de instormende Binnenmaas-speler zat al op zijn lip. Een doorsnee voetballer zou dan meteen van de leg zijn en in paniek de bal blind weg rossen, maar Maldini zit zo niet in elkaar. Hij haalde precies op het juiste moment met zijn voet de bal een paar centimeter terug en op dat ogenblijk gleed zijn tegenstander in het luchtledige voorbij. Het was voor mij het hoogtepunt van de wedstrijd. Ik had genoeg gezien en vertrok, want ik had nog iets anders op het programma staan die middag.
Later hoorde ik dat Binnenmaas met 7-0 gewonnen had. Toen ik wegging stond het nog 1-0 in het voordeel van de thuisploeg. Het stormen en jagen op elke bal had dan toch vruchten afgeworpen en wie weet, is Maldini na rust aan alle kanten voorbij gelopen. Ook al zou dat gebeurd zijn, dan nog is de Maldini van VVOR een held voor mij. Dat balletje onder zijn voet terughalen als een tegenstander aan komt stuiven, dat was kostelijk. Het ritje naar Binnenmaas was alleen al daarom de moeite waard.
Maldini is een Spalander!!