Hij is 10 jaar algemeen secretaris geweest van Wit Rood Wit, daarvoor nog wedstrijdsecretaris van de dames en na de fusie met SC Voorne in 2011 bekleedt hij diezelfde rol bij vv Brielle. Maar daar komt binnenkort een einde aan. Edwin Wingelaar maakte onlangs bekend af te zullen treden op de eerstkomende Algemene Ledenvergadering. Wij willen van hem weten waarom hij dat besluit genomen heeft, we willen ook terugblikken op de periode dat hij als bestuurder actief is geweest, we willen van hem weten wat de sportieve doelstellingen van de club zijn en we willen weten hoe vv Brielle er financieel voor staat, want daarover circuleren de wildste geruchten.
Laten we bij het begin beginnen: hoe ben je bij Wit Rood Wit terechtgekomen?
Edwin: ‘Toen ik 10 jaar oud was verhuisden we van Zoeterwoude naar Brielle omdat mijn vader daar ging werken. Ik had in Zoeterwoude al bij SJZ gevoetbald en daar wilde ik in Brielle graag mee doorgaan. Een collega van mijn vader was lid bij Wit Rood Wit en die vertelde hoe ik daar lid moest worden. Dus op zekere dag stond ik bij Teun van den Berg voor de deur om me aan te melden als lid. Zo ging dat in die tijd, haha.’
Over welke tijd hebben we het dan?
Edwin: ‘Begin jaren ‘80’.
Wanneer ben je, buiten het voetballen om, iets voor de club gaan doen?
Edwin: ‘Al vrij snel. Toen ik een jaar of 13 was hielp ik al mee in de keuken van de kantine. Zo kon ik een paar centjes verdienen. Actief zijn voor de club waar je lid van was is me thuis met de paplepel ingegoten. Mijn vader is jarenlang voorzitter geweest van DSO uit Zoetermeer en ook van de KNVB-afdeling Den Haag en later ook districtsvoorzitter van Rotterdam-Den Haag. Dan ga je vanzelf ook dingen doen op de club. Je weet niet beter. Een paar jaar later was ik leider en grensrechter van het damesteam en toen Theo Winkeldam ermee stopte ben ik hem als wedstrijdsecretaris van de damesafdeling opgevolgd en later werd ik secretaris. Er zaten destijds trouwens goede voetbalsters in dat elftal. Sandra Muller onder meer, die later nog in het buitenland actief was en 56 wedstrijden in het Nederlands damesteam heeft gevoetbald. Zij staat vermeld op de Wall of Fame op het KNVB-complex in Zeist. Ik trouwens ook, omdat ik als supporter 100 wedstrijden van het Nederlands elftal heb bijgewoond. Dat zijn er inmiddels al bijna 200. Aanwezig zijn bij wedstrijden van Oranje, dat is een grote hobby van me. Als het even kan, ben ik erbij, ook in het buitenland.’
Terug naar Wit Rood Wit. Dat fuseerde in 2011 met SC Voorne. Wat vond je daarvan?
Edwin: ‘De gemeente wilde graag beschikken over de voetbalcomplexen van SC Voorne en Wit Rood Wit en kwam met het plan om de beide verenigingen samen te voegen en te verhuizen naar een nieuw complex. Ik had daar geen enkele moeite mee. Wit Rood Wit was een zondagclub met een vrij kleine jeugdafdeling. Op zaterdagmiddag zaten we vaak bij SC Voorne, dat een zaterdagclub was en ’s avonds deden we daar bij wijze van spreken het licht uit. Bestuursleden kenden elkaar heel goed en de samenwerking tussen beide verenigingen was al goed. De fusie is in volle harmonie gegaan.’
Bij vv Brielle ben je 10 jaar secretaris geweest, een tijdje ook nog interim-voorzitter. Maar niet zo heel lang geleden maakte je bekend te stoppen. Waarom ga je dat doen?
Edwin: ‘Omdat ik de laatste tijd steeds meer ging ervaren dat het toch wel een belasting is. Ik loop al meer dan 25 jaar mee als bestuurslid en heb daar altijd met veel liefde en plezier veel tijd in gestopt, maar ik loop tegenwoordig steeds vaker tegen mijn beperkingen aan. Het lukt allemaal nog wel om de dingen te doen die ik moet doen, maar het gaat me steeds meer energie kosten. Als ik voor het weekend iets moet regelen dan weet ik dat vaak al op maandag. Maar dan denk ik: ‘Ik doe het morgen wel.’ Dan stel ik het nog een dag uit en voor je het weet is het vrijdag en denk je van shit, ik moet dat nog regelen. Dan komt het nog wel goed, maar het kost steeds meer energie en soms kan ik dat niet meer opbrengen. Het werd steeds moeilijker om je ergens aan te zetten en daardoor word je ook minder scherp. Het wordt me teveel. Mijn harde schijf is vol. Ik moet gewoon gas terugnemen. De legionella in de waterleidingen op ons complex in 2020 en de corona en de daarmee samenhangende maatregelen in de aflopen twee seizoenen hebben dat gevoel alleen nog maar versterkt. Je hebt het als secretaris al druk genoeg met de wekelijkse beslommeringen en daar komt die ellende van de corona en de daarmee samenhangende maatregelen nog bij. Dat kostte allemaal bijzonder veel extra tijd en energie. Dat ik ook nog een tijdje als waarnemend voorzitter heb gefunctioneerd is achteraf bezien ook niet al te wijs geweest, haha. Maar ik wilde de club niet in de steek laten. Daarom heb ik besloten om een stapje terug te zetten. Ik ga het kalmer aan doen. Maar als ik straks geen secretaris meer ben, ga ik heus niet verloren voor de club. Ik blijf dan nog altijd dingen doen, maar dan wel de dingen waar ik het meest plezier uit haal. Dingen organiseren bijvoorbeeld, daarom blijf ik wel lid van de toernooicommissie. Of de tuchtzaken met de KNVB afhandelen, dat heb ik altijd leuk werk gevonden. Maar al die gesprekken met de gemeente en met SSG, de Stichting Sportcomplex Geuzenpark, de eigenaar van de voetbal- en tennisvelden hier, daar wil ik eigenlijk wel van af. Gelukkig heeft onze nieuwe voorzitter Bob Pieterson die rol. En als hij er bij die gesprekken iemand bij wil hebben gaat Bernard Hulst met hem mee.‘
Zo komen we bij de financiële situatie van de vv Brielle terecht. Er circuleren wilde geruchten. Zo zou de club een grote schuld hebben. Wat is er waar van die verhalen?
Edwin: ‘De voetbalvereniging Brielle verschilt van inzicht met de gemeente Brielle over de afdrachten die wij moeten doen aan de SSG, de beheerder van Sportcomplex Geuzenpark. Tien jaar geleden, toen we na de fusie onze intrek namen op dit sportpark, zijn daar afspraken over gemaakt. Wij kregen jaarlijks subsidie van de gemeente en moesten elk jaar een bedrag overmaken naar de SSG, die het beheer en onderhoud van het sportpark voor zijn rekening nam. De subsidie van de gemeente is aanzienlijk teruggedraaid, maar we moeten SSG nog altijd de volle mep betalen. Daarover verschillen we van mening met de gemeente en daar gaan de gesprekken over.’
Staat het water vv Brielle financieel tot aan de lippen?
Edwin: ‘We redden het nog steeds, maar het is niet eenvoudig om de vereniging op financieel gebied draaiende te houden. Hoe we dit oplossen, daar is de club al een tijdje op een goede manier over in gesprek met de gemeente. Ik heb goede hoop dat dit probleem voor de fusie van de gemeentes op Voorne op 1 januari 2023 uit de wereld geholpen is en dat er een passende oplossing komt. Maar zover is het dus nog niet.’
Inmiddels is het eerste elftal van Brielle weer aan de competitie begonnen. Wat zijn de doelstellingen vanuit het bestuur en de technische commissie?
Edwin: ‘Dat er meer jongens uit onze eigen jeugdafdeling doorstromen naar het eerste elftal. Op termijn moeten we hier zo weinig mogelijk spelers van buiten hebben. Dat is het beleid van de club geworden, want eigen voetballers in je eerste elftal, dat vergroot de herkenbaarheid en daarmee ook de binding van je vereniging. Natuurlijk zal er nog wel eens een speler aangetrokken worden, maar dan alleen jongens die bij de club passen, hier lang willen blijven en buiten het voetballen om ook iets voor de vereniging gaan doen. We hebben als bestuur en technische commissie een plan gepresenteerd dat dit mogelijk moet maken. Zo is het de bedoeling dat selectiespelers een jeugdelftal gaan adopteren, waarvoor ze een aantal trainingen gaan verzorgen of wedstrijden leiden. En het niveau van de jeugdtrainers willen we ook gaan verhogen. Inmiddels weten we jeugdtrainers langer aan de club te verbinden. Vroeger was het zo dat je met een papiertje hier wat geld kon verdienen en een tijd later waren die trainers dan weer weg, maar we willen met onze jeugdtrainers een langere samenwerking aangaan. Door hen cursussen aan te bieden bijvoorbeeld, zodat ze nog beter worden en dat daardoor de instroom van jeugdspelers naar de selectie structureel wordt. We hadden al een paar mooie stappen gemaakt om jeugd in te passen, maar op Dean Bos en Jesse van der Reiden, twee talentvolle jongeren, die op de drempel stonden van het eerste elftal, kunnen we voorlopig geen beroep doen. Dean verblijft vanwege een studie 4 maanden in het buitenland en Jesse gaat op wereldreis. Dat er in de persoon van Nigel Keehnen een voormalige jeugdspeler onder de lat staat in het eerste en Rowan Barendrecht inmiddels ook zijn debuut heeft gemaakt is een fraai begin. We hopen dat er nog meer zullen volgen. We hadden altijd de stempel van club met allemaal spelers van buiten, terwijl dat bij andere clubs in de omgeving misschien ook wel zo was. Maar hoe dan ook, van dat stempel willen we wel af.’
Als je het met minder spelers van buitenaf gaat doen, hoe zit het dan met de sportieve ambities?
Edwin: ‘We zijn afgestapt dat we hoofdklasser moeten worden en dat we om dat te bereiken de selectie aanvullen met spelers van buitenaf. Zoals ik al uitlegde willen we het met eigen jongens gaan doen en wie weet kunnen we dan misschien nog wel eens een stapje hoger uitkomen. Maar persé hoofdklasser worden, dat is geen doel meer. Het doel is dat we een stabiele eersteklasser zijn, die bovenin het linker rijtje meedraait.’
En jij gaat dat als supporter dus goed in de gaten houden.
Edwin: ‘Haha, inderdaad. Maar wat ik zojuist vertelde is niet alleen mijn mening. Het is de mening van de club en dat wordt dus breed gedragen.’
Leuk stukkie, ouwe badmuts !