Na drie jaar bij Katwijk gevoetbald te hebben is Joey Jongman teruggekeerd bij Barendrecht, de club waarvoor hij eerder zes seizoenen actief was. Trainer Richard Elzinga is er erg tevreden mee. ‘Joey heeft jaren achtereen laten zien dat hij op een heel hoog niveau ontzettend van waarde is. Natuurlijk heb ik zo’n speler er dolgraag bij’, laat hij weten.
De redenen van zijn vertrek bij tweededivisionist Katwijk heeft Joey op deze site en elders al toegelicht: de tijd die hij kwijt is aan het vier keer in de week op en neer rijden en vooral de geboorte van zijn dochtertje, waarmee hij zoveel mogelijk tijd wil doorbrengen. Wij willen van hem weten waarom hij voor Barendrecht heeft gekozen terwijl hij talloze aanbiedingen van andere clubs heeft ontvangen. En hoe staat hij er fysiek en mentaal voor? Want door de corona en de vakantie is het al een hele poos geleden dat hij een wedstrijd gespeeld heeft. Na een donderdagavondtraining, als hij fris gedoucht is, trekt hij een half uurtje ervoor uit om onze vragen te beantwoorden.
In het AD vertelde je onlangs dat je gefaald hebt bij Katwijk omdat je er geen kampioen geworden bent. Waarom ben je zo hard voor jezelf? Vanwege corona mag je je dat toch niet aanrekenen?
Joey: ‘Ik ben naar Katwijk gegaan met maar één doel: kampioen worden. Dat is niet gelukt, ik heb mijn doel niet bereikt. Jij zegt dat corona het twee jaar achter elkaar onmogelijk heeft gemaakt om kampioen te worden, maar ook het eerste seizoen, toen er nog geen sprake was van corona, ben ik met Katwijk geen kampioen geworden. Dan heb ik toch gefaald?’
Ben je altijd zo veeleisend naar jezelf?
Joey: ‘Ja, ik wil winnen, ik wil voetballen om de prijzen. En dat wil ik zo snel mogelijk bereiken. Die druk leg ik mezelf op. Daarom ga ik elke wedstrijd in met maar één doel: winnen. Ik ben veeleisend naar mezelf. Elke balaanname, elke pass moet goed zijn. Als iets verkeerd gaat kan ik me wel voor mijn kop slaan en inwendig kwaad op mezelf worden, want die bal, die actie had goed moeten zijn.’
Ben je ook zo veeleisend naar je ploeggenoten op het veld?
Joey: ‘Ja, maar ik probeer het niet negatief te benadrukken als er een keer iets mis gaat. Natuurlijk glipt er wel eens een stekelige opmerking tussendoor, maar ik probeer wel altijd positief te coachen in het veld. En ik vind dat je met je kritische opmerkingen ook rekening moet houden tegen welke tegenstander je speelt, hoe hoog zij op de ranglijst staan en de plek die jezelf op die ranglijst inneemt.’
Na drie seizoenen verlaat je het absolute topniveau van het amateurvoetbal en keer je, ondanks veel aanbiedingen van andere clubs, terug bij Barendrecht. Waarom Barendrecht?
Joey: ‘Omdat ik hier eerder zes jaar heb gevoetbald en het al die jaren ontzettend naar mijn zin heb gehad. Het waren zes mooie jaren, er lopen prima mensen hier rond. Ik heb altijd contact gehouden met de club, ben er in de drie jaar dat ik weg geweest ben regelmatig terug geweest. De band met Barendrecht is er nog altijd en daarom heb ik niet lang hoeven nadenken. Nadat bekend werd dat ik bij Katwijk zou vertrekken hebben veel clubs contact opgenomen, clubs uit de tweede en derde divisie, hoofdklassers en ook eersteklassers. Die belangstelling streelt natuurlijk wel je ego, maar ik heb naast Barendrecht alleen nog met één andere club gesproken. Ik was er snel uit: Barendrecht dus.’
Geld speelde dus geen rol?
Joey: ‘Nee. Als geld wel een rol had gespeeld, dan was ik wel op het aanbod van een tweededivisieclub ingegaan. Het moest gewoon Barendrecht worden, de club waar ik al veel mooie en leuke jaren had meegemaakt. Hopelijk volgen er nog een paar van zulke jaren.’
Barendrecht is ook lekker dichtbij.
Joey: ‘Inderdaad. Nu is het een kwartier reistijd. Van huis naar Barendrecht en terug kost me minder tijd dan naar Katwijk rijden. Daar deed ik drie kwartier over; een uur als het druk was.’
Hoe sta je er lichamelijk voor? Zo op het eerste gezicht zit er geen grammetje vet te veel aan.
Joey: ‘Ik voel me fit en ik zit lekker in mijn vel. Voor mijn vakantie ben ik gewogen en erna nog een keer. Toen bleek dat ik na mijn vakantie anderhalve kilo lichter was dan ervoor.’
Dan trek ik de conclusie dat je in je vakantie flink heb doorgetraind.
Joey: ‘Dat heb ik ook gedaan. Ik heb vaak hard gelopen, heb ik in de coronatijd veel op de racefiets gezeten en samen met mijn vrouw, die ook sport, letten we op onze voeding. Gelukkig heb ik niet de aanleg om dik te worden. Ik drink heus wel eens een biertje, maar ik let wel op wat ik eet. Als je op dit niveau voetbalt, dan moet je fit zijn, vind ik. Daarom verzorg ik mijn lichaam goed.’
In al die jaren dat je voetbalt heb je nog nooit een zware blessure gehad. Heeft dat er ook mee te maken dat je altijd fit bent? Of is dat geluk?
Joey: ‘Ik wil dit eerste even afkloppen. Maar inderdaad, ik heb vanwege een blessure nooit langdurig langs de kant gestaan. Wel af en toen een paar weekjes, nooit heel lang. Dat je probeert altijd fit te zijn en te blijven speelt misschien wel mee, maar ik denk vooral dat het geluk is.’
En nu na die lange periode zonder wedstrijden nou nog wedstrijdfit worden.
Joey: ‘Ik heb gehoord dat mensen verwachten dat er heel veel blessures gaan komen omdat het voetbal zo lang stil gelegen heeft. Dat betekent dat je het met de trainingen goed moet doseren en alles geleidelijk aan moet opbouwen. Onze trainer is daar goed mee bezig. Laten we maar hopen dat de blessures uitblijven. En ook dat we weer een heel seizoen kunnen voetballen. Ik heb er heel veel zin in.’
