In het eerste elftal van tweedeklasser Binnenmaas zitten nu een stuk of vijf, zes jongens die afkomstig zijn uit Maasdam en Puttershoek, de twee dorpen met voetbalverenigingen die in 2006 fuseerden tot FC Binnenmaas. De 21-jarige spits Daan Leggedoor is er een van. Met hem willen we graag praten over zijn spel, over zijn elftal en zijn club en ook over zijn ambities. Op zijn vrije dag werkt Daan daar graag aan mee. Onder een stralend zonnetje praten we met hem onder het genot van een kop koffie en een heerlijk stuk cake, gebakken door zijn oma.
Voetbal je heel je leven al bij Binnenmaas?
Daan: ‘Nee, ik heb een jaartje bij NSVV gevoetbald, maar verder heb ik altijd bij Binnenmaas gevoetbald.’
Waarom dat ene jaartje bij NSVV?
Daan: ‘Dat was toen ik bij Binnenmaas A-speler was. Ik zou met dat elftal in de derde klasse gaan voetballen en vooruitzichten om mee te mogen trainen of mee te spelen met het tweede elftal of het eerste waren er niet. Bij NSVV zou het A-elftal in de eerste klasse uitkomen, op een veel hoger niveau dan Binnenmaas dus. Ik zat in die tijd in Oud-Beijerland op school en had daar veel jongens leren kennen die bij NSVV in de jeugd voetbalden. ‘Kom lekker bij ons voetballen’, zeiden zij. Dat heb ik gedaan. Ik ben naar NSVV gegaan en ik heb er een heel leuk jaar beleefd.’
Maar waarom ben je na dat ene seizoen naar Binnenmaas terug gegaan?
Daan: ‘Binnenmaas is 5 minuten fietsen van huis, dat is ook veel waard. Bovendien speelden al mijn vrienden bij Binnenmaas. Om eventueel bij de selectie aan te sluiten, daarin zat er geen verschil tussen NSVV en Binnenmaas, want ze speelden toen beide in de tweede klasse. En de tweede elftallen zaten bij elkaar in dezelfde afdeling. Om al die redenen kon ik dus met een goed gemoed terug naar Binnenmaas.’
Mocht je toen gelijk aansluiten bij de selectie?
Daan: ‘Fop Gouman was toen trainer en ik zou in het tweede elftal gaan spelen, want in Kevin Kuijer en Riccardo Wijsbroek hadden ze in het eerste al twee spitsen. Ik speelde de eerste competitiewedstrijd in het tweede elftal, maar toen raakte Kevin Kuijer geblesseerd en Riccardo Wijsbroek ging op vakantie. Fop haalde mij toen bij het eerste en de volgende vijf wedstrijden was ik spits.’
Scoorde je in die periode?
Daan: ‘Nee, jammer genoeg niet. Ik moest wel wennen hoe het er in het veld aan toe ging. Veel jongens waarmee ik samenspeelde kende ik helemaal niet. Ze waren ook bijna allemaal veel ouder dan ik. Die gasten gaven je gelijk op je kloten als je in het veld iets verkeerds deed en dat was ik niet gewend. Zoiets had ik in de jeugd nog nooit meegemaakt. En natuurlijk was het fysiek allemaal wel heftiger dan dat ik gewend was. Voetballend ging het al bij al eigenlijk best lekker, maar doelpunten heb ik niet gemaakt en daar word je als spits natuurlijk wel op afgerekend.’
Dus jij verdween weer naar het tweede elftal?
Daan: ‘Maanden zat ik tussen het eerste en het tweede elftal. De ene week speelde ik in het tweede mee, een volgende keer zat ik hij het eerste op de bank en viel ik in en het kwam ook voor dat ik in het eerste in de basis begon. Maar mijn meeste wedstrijden heb ik in die periode toch wel in het tweede gevoetbald.’
Wat kwam je toen tekort om eerste elftalspeler te blijven?
Daan: ‘Ik ben een spits die graag aangespeeld wordt in de diepte of met een steekbal de vrije ruimte ingestuurd wordt. Ik ben aardig snel, op de eerste meters heel snel, dus als ik zo aangespeeld wordt, kan ik daar mijn voordeel uit halen. Wat ik niet zo goed kon is dat ik in de voeten aangespeeld werd als er een mannetje in mijn rug zat. Dat je dan met je lichaam de bal afschermt en zo in balbezit blijft of via een kaats een medespeler aan kan spelen. Daarin kwam ik toch wel te kort. Daar hebben we vanaf die tijd ontzettend veel op getraind. Eerst nog bij Fop en toen die naar VVGZ vertrokken was later ook bij Marco Jalink, zijn opvolger en nu bij Michel van Noort ook nog altijd. Dan word ik op de training vaak aangespeeld met een verdediger als Johnny Maijers in mijn rug. Daar word je op den duur wel sterker van.’
Heb je dat seizoen nog veel doelpunten gemaakt?
Daan: ‘Een paar, ja. Maar de keren dat ik met het eerste elftal meedeed was ik niet altijd spits. Ik heb ook als linksbuiten gespeeld. Dat seizoen werden we kampioen, maar mijn kampioenschap was het niet helemaal, zo voelde het voor mij dan toch. Want ik had in dat kampioenschap maar een beperkt aandeel, vond ik. Onzin misschien, want bijvoorbeeld thuis tegen DBGC, toen we echt onder druk stonden, maakte ik vijf minuten voor tijd de verlossende 2-0, dus mijn steentje heb ik wel bijgedragen. Maar het was slechts een klein steentje, vond ik.’
Fop Gouman vertrok naar VVGZ, Marco Jalink werd jullie nieuwe trainer. Werd je onder hem wel een vaste waarde?
Daan: ‘In de voorbereiding speelde ik veel en dat ging best goed. Voor de spitspositie zou het gaan tussen Lars Brinkman en mij. Marco koos voor Lars en hij vertelde tegen mij dat hij me als supersub zou gaan gebruiken. Invaller in de laatste 20 minuten of zo. De keren dat ik in het eerste elftal speelde gebeurde dat inderdaad meestal als vervanger van Lars. Soms was ik linksbuiten.’
Halverwege dat seizoen zou Marco Jalink op non-actief gesteld worden bij de club en Michel van Noort werd de nieuwe trainer. Heb je bij hem wel een basisplaats?
Daan: ‘Ja, vanaf de dag dat Michel onze trainer werd, speel ik alles. Niet altijd als spits, maar vaak als linksbuiten. Dat seizoen als debutant in de tweede klasse ging het heel goed met Binnenmaas, maar toen kwam corona en de competitie werd stilgelegd en niet meer afgemaakt. We stonden tweede op dat moment, op een paar punten afstand van koploper SV Charlois. Die ploeg zouden we op de laatste speeldag nog thuis ontvangen, dus klaar waren we echt nog niet. En we hadden al een periodetitel op zak. Jammer dat corona het uitspelen van de competitie niet mogelijk maakte.’
Dat heb je dit seizoen wederom meegemaakt.
Daan: ‘Ja. We hebben in het begin van dit seizoen drie wedstrijden gespeeld en daarin zeven punten gehaald. Opnieuw een lekkere start dus. Maar toen legde corona alles weer plat. Dan moeten we het komend seizoen maar laten zien.’
Tot slot een stekelig vraagje. Jouw vader is bestuurslid voetbaltechnische zaken bij FC Binnenmaas. Ben je daarom een speler van het eerste elftal?
Daan: ‘Dat wordt er bij mij door mijn ploegmaten wel eens ingewreven ja, haha. Wat dat betreft zit ik in hetzelfde schuitje als Youri van Noort, de zoon van de trainer. Die is ook basisspeler en ook die krijgt ook wel eens een zo’n opmerking om zijn oren. Ik kan er wel tegen hoor, want ik weet dat het zo niet is. Het tekent alleen maar de onderlinge sfeer dat er zo gedold wordt. Spelen bij Binnenmaas is heel leuk. Ik vind er veel plezier en gezelligheid en we hebben een aardige ploeg. Allemaal redenen voor mij om mijn heil niet elders te zoeken. Ik heb niet de ambitie om bij een andere club te gaan spelen. Mijn ambitie is om met Binnenmaas een stapje omhoog te maken. Het beleid van de club is erop gericht dat er in de nabije toekomst nog meer jongens uit het dorp in het eerste elftal voetballen. Dus nog meer jongens die ik heel goed ken. Dat zal de onderlinge samenhang en de sfeer en de gezelligheid alleen nog maar meer verhogen, dingen die ik heel belangrijk vind. Net zo belangrijk als prestaties. Daarom voetbal ik bij Binnenmaas en niet bij een andere club. Dus aanleiding om te vertrekken is er dus niet.’