Officieel is hij nog voetballer van IFC, maar daar heeft hij zijn spullen al ingeleverd nadat die club de stekker uit het zondagvoetbal trok. Sinds enkele weken traint hij mee bij derdeklasser Rijnmond Hoogvliet Sport en bij die club zal hij komend seizoen gaan voetballen. Dat is een paar stapjes terug voor Giliomar Leona, want eerder speelde hij op niveau bij Spijkenisse, Smitshoek, Jodan Boys, Zwaluwen en IFC dus en tussendoor ook nog een seizoen bij SV Charlois. Bovendien is hij een heuse international, want voor Aruba speelde hij in 2015 twee interlands. Toch zijn er wel een paar redenen te bedenken waarom Giliomar deze stap gemaakt heeft.
Hij wordt al een dagje ouder. Een paar maanden geleden is hij 34 jaar geworden en dan zou je kunnen denken dat drie keer in de week trainen en elke keer voluit gaan een beetje te zwaar gaat worden. Maar gezien zijn afgetrainde lichaam zal dat niet de belangrijkste reden zijn voor zijn overstap. Met dat lijf kan Giliomar nog jaren op hoog niveau voetballen. Nee, er moeten andere redenen ten grondslag liggen aan zijn keus voor Rijnmond Hoogvliet Sport. Zijn neefje Lyshon Leona voetbalde al bij die club, jongens als Runell Martes en Lorenzo Kranenburg kent hij al een paar jaartjes en met trainer Rody van Hemert heeft hij samen gevoetbald bij Smitshoek. ‘Ik had meteen een goede band met hem, we zijn vrienden geworden en nadat we na dat seizoen alle twee bij verschillende clubs zijn gaan spelen, hebben we altijd contact gehouden’, vertelt Rody. Het contact is zo innig dat Rody Giliomar benaderde om samen hem en assistent-trainer Angelo Limon een voetbalschool op te richten.
Al die dingen zullen wel meegespeeld hebben om naar Rijnmond Hoogvliet Sport te gaan, vermoed ik. Rody is in ieder geval dolblij dat zijn maatje Giliomar in Hoogvliet komt voetballen. ‘Hij traint al een tijdje mee bij ons en je ziet dat hij enorm gedreven is en nog steeds het beste uit zichzelf probeert te halen. Hij staat er altijd, loopt van alle jongens veruit de meeste meters op het veld en is met zijn gedrag, met zijn spel en met zijn coaching een groot voorbeeld voor de jonge jongens in mijn selectie’, is hij bijzonder lovend over Giliomar.
Die jonge jongens kunnen in het veld dus wel een beetje sturing gebruiken, denk je dan. Rudy zei dit niet, maar als je afgaat op het wedstrijdje dat Giliomar afgelopen zaterdagmiddag met het eerste elftal van Rijnmond Hoogvliet Sport tegen het tweede speelde, zie je meteen waarom hij zo belangrijk is. Dat begint al in de warming up. Ter afsluiting worden er nog een paar ballen op de keeper geknald en Giliomar krijgt het voor elkaar om van net buiten de zestien de bal via de bovenkant van de ballenvanger op het dak van de kantine te schieten. Prompt doet Runell Martes hetzelfde. Zijn bal knalt hij op het dak van de bijgebouwtjes.
In de wedstrijd gaat het er aanvankelijk iets serieuzer aan toe. Giliomar heeft nummer 17 op zijn rug, een shirtje dat nog over was. Volgend seizoen krijgen de spelers weer nieuwe vaste rugnummers. Vanaf de aftrap was Giliomar nadrukkelijk aanwezig. Hij wees waar de bal heen moest en elke bal die hij naar een ploegmaat trapte werd voorzien van advies. ‘Je hebt een paar meter.’ ‘Tijd.’ ‘Mannetje in je rug.’ Dat soort dingen. En ondertussen bleef hij constant in beweging, zodat hij zelf weer meteen aanspeelbaar was en hij strooide met passjes, die zelden tot balverlies leidden.
De jongens van het tweede maakten er een echte wedstrijd van en lieten zich, opgezweept door hun bijzonder fanatieke trainer Remco de Jong, het kaas niet van het brood eten. De spelers van het eerste namen er toch wel een beetje hun gemak van. Kennelijk hebben ze dat de afgelopen coronamaanden ook al gedaan, want bij zeker vier jongens waren net boven de voetbalbroek duidelijk vetrandjes te zien. Doorgedekt werd er zelden en vuile meters werden er niet gemaakt onder de brandende zon, zeker na een uur niet meer. Giliomar zag het met lede ogen aan. Hij wees nog wel, stuurde zijn medespelers naar de juiste plekken op het veld, maar het heilige vuur en de absolute wil om de spelers van het tweede hun plaats te wijzen was er niet bij de jongens van het eerste. Dan moet ik het zelf maar doen, moet Giliomar gedacht hebben, Vlak voor rust had hij al een penalty versierd, waardoor zijn team met een 2-1 voorsprong aan de thee kon en vlak voor tijd, bij een 2-2 tussenstand, schoot hij vanaf net buiten de zestien een bal secuur in de bovenhoek, voorbij het talentvol keepertje Yannis de Bot. Kort daarvoor had Giliomar nog een prima teruggelegde bal van Justin Holwijn over de ballenvanger geknald. Die bal had er toch echt in gemoeten! Dus helemaal hosanna was het met Giliomar nog niet. Maar toch kon je zien dat de aldoor sturende en wijzende Giliomar Leona een zeer welkome versterking is voor Rijnmond Hoogvliet Sport. Hij zou komend seizoen eigenlijk rugnummer 14 moeten krijgen, zoals Johan Cruijff, die ook altijd aan het wijzen was. Maar dat nummer draagt Runell Martes al jaren op zijn rug en daarmee verwijst hij naar het geboortejaar van zijn dochtertje Danée. Maar als er één speler is die volgend seizoen bij Rijnmond Hoogvliet Sport nummer 14 op zijn rug heeft staan, zou dat toch Giliomar moeten zijn. Runell moet maar over zijn hart strijken en dat nummer aan zijn nieuwe ploegmakker afstaan.