In een tijd waarin positieve geluiden een aanmoedigende werking hebben moeten we met elkaar ook maar proberen zoveel mogelijk negatieve klanken te mijden.
Het jaar 2020 ligt achter ons. En daar heb ik – om het maar eens heel zachtjes uit te drukken – een bijzonder prettig gevoel bij.
365 dagen liggen er voor ons. En ik hoop vooral voor jou en mij, dat er een positief perspectief is. Hoop alleen al is een vorm van uitzicht hebben op de toekomst. Maar je kunt natuurlijk ook andere standpunten innemen om dingen die je belangrijk vindt in een vriendelijke context te plaatsen. Wat in het verschiet ligt is volledig ongewis. Maar vanuit een invalshoek die goed gestemd is vooruit kijken of denken is al een prima begin. Nietwaar?
Ik sprak na de kerstdagen met enkele Facebookvrienden over hun wensen voor het nieuwe jaar. Zij koppelden allemaal, zes man en acht vrouwen sterk – hun verwachtingen aan een gebeurtenis uit het verleden. ‘Dit nooit meer’ en ‘Als ik er nog aan denk…’ hoorde ik steeds weer terugkeren. Uiteraard vielen de woorden ‘corona’, ‘dwangmaatregelen’ en ‘vrijheid’ regelmatig. Maar ook ‘schuldig’ en ‘leed’ kwamen in de gesprekken tot uiting. Dan werd het even lastig om de positieve insteek te vinden, maar gelukkig keerde het tij naarmate de toekomstgedachte weer richting 2021 werd gezet. Als je het uiteindelijk maar wilt inzien.
En nu de eerste dag van het nieuwe jaar is aangebroken, en de aftrap om in sportieve termen te spreken een feit is, is de hoop van menigeen gevestigd op het weer kunnen en mogen sporten. En ik sluit me er graag bij aan. Er komt een eind aan 2020 in 2021. Let maar op.
Het kan ook eigenlijk alleen maar beter. Dat hoop jij toch ook? Nou, dan. Tot ergens op of rond de velden.
Egbert Egberts fluit ruim 41 jaar wekelijks wedstrijden in het amateurvoetbal. Schrijft over wat hem boeit, wat hem raakt, wat hem verwondert, wat hem ergens toe beweegt. Omdat het mag. Reacties? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.
