Hij moest zijn Linked-in pagina openen om te zien hoe lang hij al de technische man is bij vv Zuidland. Dat blijkt nog maar tien jaar en elf maanden te zijn en dat is verrassend kort, want Jaap van Sintmaartensdijk is allang niet meer weg te denken bij die club. Als klein ventje voetbalde hij al bij Zuidland en hij kon kennelijk aardig tegen een balletje trappen, want er waren toen vier D-elftalletjes en hij speelde maar mooi in de D1 en niet in de D4. Of dat te maken had met het feit dat zijn vader wedstrijdsecretaris was en leider van het eerste en zijn moeder in het clubhuis achter de bar stond, laat ik maar in het midden.
Hoe dan ook, Jaap groeide op in Zuidland en doorliep als voetballertje de jeugd bij de plaatselijke voetbalclub. In 1986 verhuisde hij met zijn lief naar Oudenhoorn en werd lid van OHVV. Daar voetbalde hij op latere leeftijd met club-iconen Adrie Poldervaart, Eddy de Regt en Wim van Duppen in het tweede elftal, was samen met Eddy de Regt jeugdtrainer en hij nam plaats in het bestuur. Bovendien begon hij in die periode ook stukjes te schrijven voor De Bernisser, een gratis huis-aan-huis-blad dat wekelijks verspreid werd in Simonshaven, Zuidland, Oudenhoorn, Abbenbroek, Geervliet en Heenvliet. In het bestuur van OHVV heeft Jaap niet zo lang gezeten, schrijven als freelance sportverslaggever bij De Bernisser heeft hij 22 jaar gedaan. Toen vond hij het welletjes.
Meteen hingen een paar voetbalverenigingen uit ‘zijn gebied’ aan de telefoon. Bernisse, de toenmalige voetbalclub uit Heenvliet belde en ook PFC uit Geervliet hing aan de lijn. Maar Jaap had toen al gesproken met Zuidland, de club waar hij groot was geworden. Penningmeester Kees Neeleman en voorzitter Gerard Bochove wilden Jaap dolgraag terughalen bij hun club en boden hem de functie aan van technisch coördinator. Daar hoefde Jaap niet lang over na te denken. Hij belde Bernisse en PFC af en nam bij Zuidland als technische man plaats in het bestuur.
Daar zit hij nog steeds. Bestuurslid voetbaltechnische zaken bij Zuidland moet zittend en ‘zwaar’ werk zijn, want in de loop der jaren is Jaap behoorlijk wat kilo’s aangekomen. Als hij aan tafel zat in de bestuurskamer, kon je niet achter hem langs lopen. Daar was geen ruimte genoeg voor. Kennelijk vond Jaap het allemaal ook te veel van het goede, want sinds eind augustus vorig jaar is hij dolenthousiast bezig met een koolhydraatarm dieet. Hij is al 20 kilo kwijt; voorwaar een geweldige prestatie.
Geweldige prestaties levert Jaap ook als technische man van de club, hoewel hij altijd zal zeggen dat hij het werk niet alleen doet, maar samen met een hecht team. Dat bestaat uit het bestuur, Wil Mattijs en Johan van der Steen, zijn collega’s in de technische commissie, uit elftalleider Arie Molendijk, trainer Tom Larssen en diens staf, verzorgster Marit van Rhijn en al die andere mensen die achter de schermen heel veel werk doen bij Zuidland. Daar is Jaap ontzettend trots op
Toen Jaap bijna elf jaar geleden bij Zuidland terugkeerde, was de club net naar de tweede klasse gepromoveerd en bestond de selectie uit behoorlijk veel jongens die van buitenaf kwamen. Dat kwam omdat de jeugd destijds niet goed genoeg was om de stap naar het eerste elftal te zetten, heeft hij wel eens uitgelegd. Niet veel later promoveerde de club naar de eerste klasse en omdat Jaap niet wilde dat Zuidland op dat niveau het lachertje zou worden, was hij immer druk in de weer om zijn selectie op sterkte te houden. Stad en land belde hij af. Ik heb toen wel eens gekscherend tegen hem gezegd dat hij een hele hoge telefoonrekening moest hebben. Daar kon hij wel mee lachen.
Een paar jaar geleden heeft de club een omslag gemaakt. Er moesten meer eigen jongens in het eerste voetballen, vond het bestuur en Jaap en zijn kornuiten hebben daar werk van gemaakt. De aanwas vanuit de jeugd was er nu wel en inmiddels staat er een jeugdig, fris elftal, bestaande uit bijna allemaal jongens uit het dorp. Jaap is daar trots op en wijst op de propvolle kantine na elke wedstrijd toen er nog gevoetbald mocht worden, omdat al die jongens blijven hangen, samen met hun vrienden en hun familieleden. Een behoorlijk verschil met vroegere tijden, toen die binding met de club van de toenmalige spelers een stuk minder was.
Jaap kan echt genieten als hij om zich heen kijkt op de club en dat het eerste elftal momenteel in de derde klasse voetbalt, ach dat moet dan maar. Maar Jaap zal Jaap niet zijn als hij zegt dat hier binnenkort een einde aan gaat komen. ‘Wij hebben een spelersgroep die probleemloos in de tweede klasse mee kan draaien’, weet hij zeker. Als hij maar niet weer veel rond gaat bellen om de selectie nog sterker te gaan maken.