Hij is als trainer aan zijn vierde seizoen bezig bij SC Feyenoord, maar een vijfde jaar gaat er niet komen. Aan het dienstverband van Raymond Frehe met de Rotterdamse hoofdklasser komt na dit seizoen een einde. Raymond kreeg het onlangs te horen in een gesprek met Matthijs de Kort, bestuurslid technische zaken en met technisch coördinator Hans Maus. Hij vindt het een goed recht van een vereniging om een contract met een trainer niet te verlengen, hij weet ook dat de club hierin beslist, maar toch vindt hij het ook wrang. ‘Ik heb aan alle doelen beantwoord die de club al die vier jaren gesteld had’, zei hij daarover op deze site al in een gefilmd gesprek met VoetbalRotterdamTV. Hij benadrukte in dat gesprek tevens dat de klik met de spelers er nog altijd is. Wat hem betreft was hij dan ook graag verder gegaan bij SC Feyenoord. Maar de club besliste anders. Omdat hij al op de rol stond voor een interview, willen we weten wat hij daarvan vindt. En ook wat Raymond van plan is na dit seizoen te gaan doen. Op die vragen gaat hij graag in.
Als je je oor goed te luisteren legt en in de krantenberichtjes tussen de regels door leest, kun je concluderen dat de samenwerking van jou met het bestuur niet erg optimaal was. Of heb ik het dan helemaal mis?
Raymond: ‘Nee, het klopt dat de samenwerking niet optimaal was. Op het persoonlijke vlak kan ik met iedereen van het bestuur en ook met Hans Maus prima door één deur, er is een heleboel goed in orde, maar toch zijn er ook zaken die niet kloppen. Vooral wat het technisch plaatje betreft. Al die tijd dat ik trainer ben bij SC Feyenoord heb ik dat intern aangegeven. Maar nog altijd is het niet top, vind ik.’
Om met de goede dingen te beginnen. Noem daar eens een paar voorbeelden van.
Raymond: ‘De trainingsvelden zijn prima. Nu de kunstgrasvelden er liggen kan ik zelfs kiezen op welke ondergrond ik wil trainen. Dat is nooit een probleem. En de dingen die ik voor trainingen nodig heb, zijn er ook allemaal. De kleding om te trainen, zowel voor de staf als voor de spelers is prima op orde, de tenues voor de wedstrijden ook. Wat dat betreft kan ik dus prima mijn ei kwijt. Als je vraagt om een keer samen te lunchen voor een wedstrijd kan dat ook en als ik door de week een oefenwedstrijd wil, wordt dat ook meteen geregeld. De bus voor uitwedstrijden, ook allemaal in orde. En dan heb ik het nog niet eens over de spelersgroep gehad. De selectie die er staat is prima. Die is tot stand gekomen in overleg met Hans Maus en daarin heb ik inspraak gehad. Met de spelers valt heel goed te werken. Het is een topgroep, niet alleen kwalitatief maar ook op het persoonlijke vlak en karakterologisch. De groep is hecht, het past allemaal goed bij elkaar en daarom zijn wij zo moeilijk te verslaan. ‘
Je antwoordde op de eerste vraag dat er ook zaken zijn die niet kloppen. Dat je dat in die vier jaar dat je bij SC Feyenoord trainer bent, intern vaak aangekaart hebt. Kun je daar dieper op ingaan?
Raymond: ‘SC Feyenoord wil sterk zijn, is altijd de torenhoge favoriet en wil het liefst op een nog hoger niveau voetballen. Daar is allemaal niks mis mee, die uitstraling mag je hebben als club. Graag zelfs, want daar spreekt ook ambitie uit. Maar dan moet je de boel wel beter faciliteren.‘
Was dat niet goed dan?
Raymond: ‘Niet altijd top en dat moet het wel zijn als je wil presteren. Wij hebben als eerste elftal niet een eigen kleedkamer als we thuis spelen. Eerder die dag wordt die kleedkamer al door jeugdelftallen gebruikt. Er is voor ons geen aparte medische ruimte. Wedstrijdbesprekingen moeten in de kleedkamer plaatsvinden, ook daar is geen aparte ruimte voor. Er is ook geen eigen ruimte voor mij en mijn staf. Als je iedere keer met deze dingen geconfronteerd wordt, dan ga je je afvragen of je er als SC Feyenoord maar een beetje bij hangt. Dat alles gericht is op de Academy. Natuurlijk hangen wij er niet bij, maar het kan allemaal wel beter. Professioneler, zodat het dus beter past bij de uitstraling die je als club wil hebben. In al die jaren dat ik hier trainer ben, heb ik dit intern aangekaart, maar nog altijd is het niet optimaal. Dan blijf ik het aangeven, tot vervelens toe misschien wel, want wat dat betreft ben ik een zeurpiet. Ik wil dat die dingen optimaal geregeld zijn. Als we naar het trainingsveld gaan, is het iedere keer weer een complete volksverhuizing met alle spullen die wij mee moeten slepen. Waarom kan dat niet anders? Als wij op zaterdag thuis voetballen zijn er die dag al twee wedstrijden op het hoofdveld gespeeld. Normaal gesproken moet een grasveld daar tegen kunnen, maar als het niet zo’n goed weer is, dan heeft het veld daar toch onder te lijden. Dan is het dus niet perfect.’
Maar je zegt zelf dat je al die vier jaar aan de doelstellingen van de club beantwoord hebt. Dan valt het toch allemaal wel mee?
Raymond: ‘Nee. Het valt niet mee. Het zijn allemaal slechts details, maar die details zijn wel heel belangrijk om top te kunnen presteren. En dat willen we toch met z’n allen? Als de faciliteiten nog verder geoptimaliseerd worden, dan schep je voorwaarden om nog beter te presteren.’
Waarom vertel je dit soort dingen nu?
Raymond: ‘Omdat jij er naar vraagt en omdat ik antwoord wil geven op je vragen. Waarom heb je in die vier jaar die vragen niet eerder aan me gesteld? Dan had ik het toen al aan je verteld. Inmiddels heeft er een paar dagen geleden een gesprek met het bestuur plaatsgevonden waarin ik alles nog eens heb aangegeven. Dat gesprek was heel erg goed en dat gaf me veel voldoening. Het heeft de lucht geklaard. Daar ben ik blij mee. Laten we hopen dat het beter gaat en ook dat Ronald Ermes, de nieuwe trainer, een betere facilitering treft.’
Iets anders dan. Je werkt al meer dan tien jaar samen met Martin de Waard, die al die jaren je assistent is. Eerst zes jaar bij Smitshoek en nu al vier jaar bij SC Feyenoord. Gaat Martin aan het einde van het seizoen ook weg?
Raymond: ‘Ja, ook van Martin wordt aan het einde van het seizoen afscheid genomen, zo heeft SC Feyenoord besloten. Als Martin wel bij de club had kunnen blijven, zou ik daar trouwens totaal geen moeite mee hebben gehad. Ik ben naar hem toe meteen duidelijk geweest toen ik gehoord had dat mijn contract niet verlengd zou worden. Hij hoeft niet loyaal aan mij te zijn, heb ik hem gezegd. Hij moet gewoon zijn eigen plan trekken. Dat geldt ook voor Patrick Bentem, met wie de samenwerking ook altijd heel goed is geweest. Ook hij moet als keeperstrainer zijn eigen plan trekken.’
Wat ga je na dit seizoen doen?
Raymond: ‘Ik zie wel wat er op me afkomt. Ik heb trouwens al twee clubs afgezegd. Niet omdat ze niet interessant waren, maar omdat het te ver weg is. De reistijd naar die clubs is te groot. Met mijn drukke baan en ook wat betreft mijn gezinsleven, kan ik er die lange reistijden niet bij hebben. Maar als er dichter in de buurt een leuke club vrijkomt, dan voel ik me echt niet te groot om te solliciteren. Maar het moet dan wel een club met ambitie zijn, want trainer worden van een vereniging waar het er vrijblijvend aan toe gaat, dat hoeft niet van mij. Als ik een training helemaal tot in de puntjes voorbereid heb en op het laatst zeggen spelers af omdat hun vriendin gekookt heeft of zoiets, dat is niks voor mij. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. En komt er niets, ook goed. Dan ga ik op zaterdag wel ergens kijken en een biertje drinken. Wat dat betreft doe ik niet moeilijk. Ik ben ook niet afhankelijk van het geld dat ik als trainer opstrijk. Dan gun ik het eerder aan een trainer die dat geld wel heel erg hard nodig heeft. Ik ben trainer omdat ik het leuk vind. Het is mijn hobby en voetbal is het mooiste spelletje wat er is. Maar laten we wel wezen: voetbal is maar een bijzaak. Maar wel een hele belangrijke bijzaak, haha.’
