Hoe dan ook wordt dit seizoen het laatste seizoen dat ik lid ben van de KNVB. Ben na mijn comeback na een hardnekkige blessure, die feitelijk het einde betekende van mijn scheidsrechterscarrière vanaf december 1979, met wat geluk dit seizoen nog vijf keer actief geweest op de speelvelden. Maar het voetbal werd besmet door het coronavirus. Dat verhaal kent iedereen.
Ik heb de knoop doorgehakt omdat ik uiteindelijk iets geheel anders wil gaan doen. Wil ook niet bestempeld worden als Heintje Davids, die afscheid nam van haar fans toen ze 54 was. In haar 56ste levensjaar, toen haar man overleed, maakte ze haar comeback. En nam tot de dag van haar overlijden misschien wel 112 keer afscheid. Ze werd uiteindelijk 87. Maar dat allemaal terzijde.
Als ik geen lid van de bond meer ben, dan kan ik ook geen ‘ja’ meer zeggen op verzoeken of ik nog wedstrijden wil fluiten. Wil het risico ook niet lopen onverzekerd en zonder enige rugdekking vanuit de organisatie actief te zijn. Mocht er iets gebeuren, dan ben je zelf verantwoordelijk voor de gevolgen. En die kunnen in sommige gevallen niet te overzien zijn. Moet er niet aan denken.
Hopelijk kunnen er toch nog dit seizoen wedstrijden gespeeld worden. In welke vorm of opzet dan ook. Weer op pad kunnen gaan om wat matches te leiden. Met of zonder publiek, dat boeit mij eigenlijk niet zo. Gewoon lekker kunnen rondrennen op natuur- of kunstgrasvelden. Bezig zijn met het spelletje. Beoordelen of voetballers de sport beoefenen zoals de regels bedoeld zijn, met een instelling om elkaar sportief op de korrel te nemen. Daar draait het in het amateurvoetbal immers om.
Ik begrijp dat heel veel mensen de voetbalsport missen. Het is ook nogal wat dat je op last van de overheid bepaalde activiteiten, die je leuk vindt om te doen als ontspanning of als inspanning niet mag ondernemen. Eerder schreef ik al eens over de gevolgen voor voetbalclubs, die alleen maar kunnen blijven bestaan als de sportwereld volop in beweging is. Ook al is het amateursport: van inkomsten zoals contributies, sponsorgelden en kantineverkopen moet men het vooral hebben. En ligt alles stil, dan komen die inkomsten uiteindelijk ook tot stilstand.
Er wordt reikhalzend uitgekeken naar een hernieuwd opstartmoment. Ik doe dat ook. Al trek ik op 30 juni 2021 voor mij de streep, tot dát moment ruik ik nog graag de geuren van natuurgras, rubberen korrels of kurksnippers.
En wat ik daarna ga doen? Ik blijf als jullie het niet erg vinden columns schrijven voor Michel en Richard van VoetbalRotterdam.nl. En wat ik verder ga doen lezen jullie wel in de column ‘Nafluiten’ van vrijdag 2 juli 2021.
Egbert Egberts fluit ruim 41 jaar wekelijks wedstrijden in het amateurvoetbal. Schrijft over wat hem boeit, wat hem raakt, wat hem verwondert, wat hem ergens toe beweegt. Omdat het mag. Reacties? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.