Sinds de oprichting in 1927 is IFC een “zondagclub” geweest. Generaties lang was de gang op zondag naar de club voor velen een mooie en onmisbare gewoonte, maar ook de plek om de sociale contacten op peil te houden en de beslommeringen van de week weg te spoelen. Het prestatieve voetbal werd als vanzelf op die dag gespeeld. Niet alleen bij IFC maar eigenlijk door heel Nederland. Discussie over de speeldag ontstond pas veel later.
Als vanzelfsprekend liep de rode draad binnen families al die jaren zo door en van vader op zoon stond de zondag centraal als het ging om strijden om de punten. Je kon ze zo uittekenen die familiaire banden: De Jong, v.d. Meulen, Timmermans, Lagendijk, Plaisier, Dijksman.
Het gaf IFC gedurende decennia de uitstraling van een warme familieclub, waar gezelligheid en verbondenheid voorop stonden, meer dan het pure presteren. Veel clubs waren jaloers op dat imago. Echter in de laatste 20 jaar van de vorige eeuw werd het presteren en het niveau van waarop een club speelde steeds belangrijker, niet alleen in de pers, maar ook bij sponsors, trainers, spelers en jeugdleden. Clubtrouw begon af te kalven. Het zaterdagvoetbal won snel terrein, mede door het (financiële) fanatisme in bepaalde regio`s daarin.
In 1997 trad een nieuw bestuur aan, waarvan de harde kern nog steeds na al die jaren actief is. Wij wilden met een degelijk beleidsplan IFC meer cachet geven. De toenmalige status met minder dan 300 leden, nauwelijks jeugd, prestatief voetbal op 5e klas niveau en zeer beperkte financiële middelen gaven daar zeer veel aanleiding toe. Naast heel veel aandacht voor de jeugdopleiding (met boegbeelden Henk v.d. Bend, Gerrit de Heer en Aad Lingen), het oprichten van de fameuze voetbalschool voor 4- en 5-jarigen (als 1e in Nederland, met dank aan Roel v.d. Mei)), later gevolgd door het geweldige meisjesvoetbal (Ben Bakker), bijna professionele sponsorwerving en veel aandacht voor de externe PR, werd ook de focus gelegd op prestatievoetbal.
Daartoe moest de onvermijdelijk stap worden gezet om de toenmalige zaterdag 1 op te heffen, hetgeen mij persoonlijk pijn deed, daar ik volledig uit die tak kwam. Maar getalsmatig en qua “bloedgroep” van de club kon dat niet anders.
IFC Zondag 1 begon aan een ongekende opmars van 5e Klas KNVB naar Hoofdklasse. Altijd met een zeer beperkt budget ten opzichte van andere clubs, maar met succes door een bijzondere combinatie van een aantal supertalenten vanuit de club, slimme versterkingen en de juiste trainers. Opnieuw werd er met afgunst naar IFC gekeken.
Het heeft de club al die jaren heel veel gebracht. Niet alleen ontstond met de opmars er veel aanzien in de regio, maar ook kozen sponsors, jeugdspelers en regiotalenten veel sneller voor IFC. Trainers van naam (Rob Verweij, Robert Verbeek, Jack v.d. Berg) wilden IFC graag trainen. Het vaak oogstrelende voetbal trok de echte voetballiefhebbers naar Schildman. De club trok de ruime aandacht van de pers. Het ledental groeide gestaag naar boven 900. Het spelen van voetbal op niveau dwong de club ook tot flinke verbeteringen aan de accommodatie, van tribune, het “gouden” dakterras tot fraaie kunstgrasvelden.
Soms moet je een beleidsplan bijstellen naar de realiteit. Een aantal jaren geleden werd duidelijk dat voor veel jeugdtalenten de stap naar Zondag 1 te groot was om in een keer te nemen. Tijd voor de heroprichting dus van Zaterdag 1. Uitstekend idee, opvang van eigen talenten, doorgroei voor een aantal naar Zondag 1, streefniveau 2e Klasse. Een prima concept, echter met het mislopen van de promotie naar de 2e Klasse begon ook het grote leegroven van IFC door andere clubs. Onze talenten, ook uit de hogere jeugdteams, waaierden uit naar de regio. Het zijn natuurlijk net dominostenen, als de voorste valt (lees: de beste 3 spelers in een team) dan gaat de rest ook. Einde concept dus.
Bestuurlijk zijn we al een klein jaar bezig om met een vernieuwd beleidsplan de verschillende geledingen binnen de club (jeugd, meisjes, vriendenteams en prestatievoetbal) toekomstbestendig te maken voor de periode 2021-2025.
Belangrijke pijler daarin is de revitalisering van de jeugdafdeling. Onder leiding van de nieuwe coordinatoren met een erkend clubhart (Reinder en Karsten v.d. Velde, John Dost, Marco van Roon en Siebe de Waard) is er al veel bereikt in de afgelopen 5 maanden op gebied van uitstraling, communicatie, sfeer en inhoud.
Deze Covid-19 periode hebben we ook benut om een grondige evaluatie te doen van Zondag 1 en Zaterdag 1. Afgelopen week hebben we de voor veel bestuurs- en commissieleden moeilijke beslissing moeten nemen om te stoppen met het prestatieve deel op zondag (niet met de vriendenteams!).
Zoals ik ook al in de media aangaf is de publieke belangstelling teleurstellend gedaald de afgelopen 2 jaar ondanks de prestaties en het goede spel. Ook vanuit de club zelf is er minder interesse. Het invullen van het team wordt telkens moeilijker doordat spelers niet meer op zondag willen spelen, ook onze eigen talenten niet. Daarnaast blijft de stap vanuit jeugd naar Zondag 1 voor de meeste jonge spelers te groot. Het gevoel bij Zondag 1 en zeker ook de herkenbaarheid is daardoor sterk gedaald. Natuurlijk spelen de grote afstanden naar uitwedstrijden, het niet-regionaal spelen en afnemende PR voor het zondagvoetbal hierbij een belangrijke rol. Al jaren pleiten wij bij de KNVB voor het zogenaamde weekendvoetbal, maar geheel in stijl van deze organisatie blijft een daadkrachtige aanpak achterwege. Wij gaan er niet meer op wachten!
Vanaf nu gaat de focus op een door het bestuur nieuw ontworpen model: “Project Zaterdag”
Met een 5-jaren plan willen we het prestatievoetbal op zaterdag naar een vergelijkbaar niveau als nu met zondag brengen. De switch naar Zaterdag 1 wordt gemaakt. Met een sterke mix van een paar sterkhouders vanuit Zondag 1, een selectie vanuit huidige Zaterdag 1, opnieuw interesseren van uitgewaaierde IFC-ers en doorstroming vanuit jeugd, moet de weg omhoog worden ingezet. Voor de jonge talenten die nog niet helemaal rijp zijn voor het niveau wordt een speciaal Zaterdag 2 onder de naam “Jong IFC” geformeerd. Zo`n project kan alleen slagen met een sterke staf en uitstekende randvoorwaarden.
Ron Timmers, gelouterd trainer van o.a. Dongen, ASWH, Capelle en Sliedrecht, is inmiddels aangesteld en heeft zich gecommitteerd aan het concept. Komende 2 weken volgen de andere stafleden.
Een zeer belangrijke voetnoot is natuurlijk dat de zaterdag in dit concept vanzelfsprekend de sfeerdag pur sang binnen de club moet worden! We zien uit naar de gezellige mix van de bekende vriendenteams, de vrouwenelftallen, de jeugdafdeling en de prestatievoetballers op zaterdag. De kantine zal tot laat in de avond geopend zijn. Onderlinge verbondenheid, dwarsverbanden, het kenmerkende IFC-gevoel zijn de sleutelwoorden in deze opzet.
