In februari 2018 nam hij abrupt afscheid van het selectievoetbal. Hij moest vanwege zijn werk wel eens een training missen en Mark van Os, zijn toenmalige trainer bij Rozenburg, had hem op de bank gezet. Toch was dat niet de voornaamste reden dat Lennart Quak zijn voetbalschoenen gepoetst in de kast opborg, zoals hij toen vertelde aan Jan Groenendijk van SportenRozenburg.nl. Hij had het plezier in het spelletje verloren, wilde zich concentreren op het lopen van de marathon van New York en had het jaar daarvoor al aan stoppen gedacht. Een half jaar later kwam het er toch echt van. Met het selectievoetbal was hij klaar, zo vertelde hij. Hij ging een beetje ballen in het vierde en liep later inderdaad de marathon in New York.
Tot mijn verbazing keerde hij dit seizoen plots weer terug. Hij sloot weer aan bij de selectie van de Rozenburgers, naar eigen zeggen omdat hij de kleedkamerhumor en de onderlinge band met de spelers miste. Op het moment dat hij zijn voetbalschoenen weer uit de kast haalde, was de eerste coronagolf net gaan liggen en een nieuw seizoen gloorde aan de horizon. Zijn plekkie in de spits lag al klaar voor hem, want Nick de Bil was zo vriendelijk geweest in de laatste wedstrijd voor de eerste coronagolf, thuis tegen Strijen, tegen een rode kaart op te lopen. Nick werd voor twee wedstrijden geschorst en zijn positie voorin zou dus door Lennart overgenomen worden, zo lag in de lijn der verwachtingen. Dat gebeurde ook. Na een voorbereiding waarin hij vanwege achillespeesklachten weinig speelde, stond Lennart in de eerste competitiewedstrijd tegen Binnenmaas in de basis. Hij had zich die dag onsterfelijk kunnen maken, want Rozenburg creëerde veel kansen, maar die werden allemaal om zeep geholpen. Ook door Lennart. Heel vrolijk zal hij na de wedstrijd niet in kleedkamer teruggekeerd zijn. Misschien stiekem wel een beetje trots dat hij na die lange afwezigheid weer gespeeld had, maar het chagrijn had toch de overhand, vermoed ik. Omdat hij niet gescoord had en Rozenburg had verloren. Dollen met zijn ploeggenoten zal hij die dag niet gedaan hebben.
Ook tegen SV Charlois werd er niet gewonnen, maar tussendoor op de trainingen had hij wel flink kunnen lachen met zijn ploegmaten. Wat dat betreft wist hij meteen wat hij al die tijd gemist had. Zo kwam hij dus weer terug in de wereld die hij de rug had toegekeerd. En zijn ploeggenoten weten ook wat voor vlees ze in de kuip hebben. Na een zege is Lennart de vrolijke gangmaker in de kleedkamer, na een verliespartij kan je maar beter een kwartiertje niets tegen hem zeggen.
Mooi dat hij er weer bij is.
Lennart debuteerde in augustus 2006 als 18-jarige en toen hij in februari 2018 stopte, had hij 230 officiële wedstrijden gespeeld, waarin hij 73 keer had gescoord. Zo’n gozer kan je er dus prima bij hebben en trainer Peter-Marcel Nauta moet dan ook tevreden in zijn handen gewreven hebben toen Lennart weer zijn opwachting maakte op het trainingsveld. Het is jammer dat corona nu roet in het eten gooit. De terugkeer van Lennart is daardoor beperkt gebleven tot de wedstrijden tegen Binnenmaas en SV Charlois en ook nog een stiefkwartiertje in de bekerwedstrijd tegen Vitesse Delft. Getraind wordt er gelukkig nog wel in Rozenburg en daar haalt hij zijn voldoening uit, hoewel hij er vanwege zijn werk nog wel eens een avondje moet laten schieten. Maar de kleedkamers blijven op slot, de kantine is gesloten, dus lekker dollen en grollen met zijn voetbalmaten is er niet veel bij. Misschien moeten ze bij Rozenburg bij een kermisexploitant eens een mechanische rodeostier huren. U weet wel, zo eentje waar je op moet gaan zitten en die dan in gang wordt gezet, zodat je binnen de kortste keren op de grond ligt. Lennart is daar heel goed in. In de spelersgroep van Rozenburg is een herinnering aan een ritje van hem op zo’n ding tijdens een trainingskamp in Portugal altijd bijgebleven. Met een slok bier op troffen ze in Albufeira diep in de nacht zo’n verlaten stier aan. De valkussens rond het mechanische beest waren al leeg, maar Lennart kroop er toch even op. Zijn ploeggenoten morrelden wat aan het ding, dat plots aansloeg. Een seconde later lag Lennart op de straatstenen. Hij had een doodsmak gemaakt en de jongens lagen in een deuk. Ze hebben het er nu nog over. Ik weet zeker dat zo’n apparaat op de training de onderlinge sfeer verhoogt. Om zulke dingen is Lennart toch teruggekeerd? Ik zou het wel weten: huren zo’n ding. Als Lennart op het beest gaat zitten, moeten ze mij even bellen. Dan kom ik kijken.
