Corona ontwricht het leven. De leuke dingen die je in je vrije tijd gewend was te doen, mogen niet meer en de tijd die je daarmee kwijt was, moet je nu op een andere manier invullen. Veel mensen hebben daar grote problemen mee en halen van de weeromstuit de meest rare fratsen uit. Wat te denken van Winni Kiksen, dit seizoen assistent-trainer bij zondagtweedeklasser Meeuwenplaat? Op 19 november kondigde hij op zijn Facebookpagina aan dat het die dag nationale toiletdag was en zette er een aantal foto’s van hemzelf bij waarop het leek alsof hij een trui aan het breien was op het toilet bij hem thuis. Dan sta je op het punt hem per direct te verwijderen als vriend, maar dat gaat me iets te ver. Daarvoor is Winni me net even te dierbaar.
Maar in plaats van die rare foto’s zie ik hem liever bezig op het veld bij Meeuwenplaat, als hij hoofdtrainer Nasser Abdalla met raad en daad bijstaat. Vorige week ben ik weer eens een kijkje wezen nemen. Het was behoorlijk fris die avond en Winni liep op het hoofdveld rond als een Michelinmannetje. Hij had een dikke warme blauwe jas van de club aan, daaronder een trainingspak en ook nog een thermisch vest, dat hij draagt als hij in de kou op zijn racefiets een tochtje maakt. Hij was zo dik aangekleed dat zijn armen wijd van zijn lichaam af stonden, dichterbij kon het niet. ‘Wat moet jij doen als het echt koud is”, vroeg ik hem. ‘Dan kom ik niet’, grijnsde hij.
Zo’n opmerking is Winni ten voeten uit. Toen ik even daarvoor geconstateerd had dat Nasser zijn baard had laten staan, had Winni ook al ad rem gereageerd: ‘Die laat hij staan totdat we een keertje gewonnen hebben en die gaat dus heel lang worden.’ Altijd als je Winni spreekt, heeft hij zulke opmerkingen paraat en het is vooral daarom dat ik hem zo waardeer. Bij Meeuwenplaat waarderen ze hem trouwens ook. Heel veel zelfs. Ze hebben een gouwe aan hem. Hij noemt zichzelf een echte Meeuw en prijst zelfs mondmaskers aan met het embleem van zijn club erop.
Vroeger heeft Winni jarenlang in het eerste elftal gespeeld, als verdediger. Voetballen doet hij nog altijd. Bij de veteranen, als niet al te beweeglijke spits, want achter een mannetje aanhollen kan hij allang niet meer. Buiten het veld verzet hij wel veel werk voor zijn cluppie. Hij assisteert Huug Gouw bij het wassen en vouwen van de kleding, voor de training pompt hij de ballen op, als assistent van trainer Nasser Abdalla zet hij de spullen op het veld die nodig zijn bij het uitvoeren van de oefeningen die Nasser verzonnen heeft en bij de wedstrijden neemt hij zitting in de dug-out. Als klankbord van de trainer. Dat deed hij jaren geleden al eens bij Meeuwenplaat, toen Louis Jacobs er nog trainer was. Die werd door het bestuur heel vroeg in het seizoen van zijn taken ontheven en samen met Richard Pattiapon en Huug Gouw als leider maakte Winni toen het seizoen af. Ze sleepten een periodetitel in de wacht en promoveerden via de nacompetitie. Op dat succes teert hij nog altijd.
Vorig seizoen toen Patrick Kok als nieuwe trainer bij de Meeuwen aan zijn werk begon, sprong Winni ook bij. ‘Omdat er niemand was om Patrick toen een beetje wegwijs te maken’, vertelt hij. Ook dat is Winni ten voeten uit. Als er bij Meeuwenplaat iets gedaan moet worden, staat hij vooraan om een helpend handje toe te steken. Vorige week op de training was dat niet heel erg nodig. In het begin kaatste hij nog wel eens balletje terug als spelers hem aangespeeld hadden, maar dat liep niet helemaal naar wens van die gasten. ‘Ga jij maar even iets anders doen’, raadden ze hem aan. Ook daar kan Winni de humor wel van inzien. Op zijn pik getrapt is hij in zulke situaties allerminst.
Bij de Meeuwen kan hij zijn ei kwijt en iedereen loopt met hem weg. Dat komt ook omdat Winni graag een biertje drinkt met zijn maten op de voetbal. Door de corona kan dat nu niet. Na de training moet hij direct naar huis, terwijl het zonder corona wel eens half 2 kon worden voordat hij op zijn fiets stapte. Daarom hoop ik voor Winni dat de beperkende coronamaatregelen spoedig verleden tijd zijn. Dat hij weer kan doen wat hij graag deed: lekker dollen en grollen op de club, slap ouwehoeren met een sapje erbij. Ook wel een beetje uit eigen belang, dit. Want als Winni dit weer mag doen, dan mag ik dat namelijk ook. En u ook. Laten we maar hopen dat die dag snel weer komt, want anders zitten we straks op Facebook weer tegen rare gezichten van Winni aan te kijken.
