Hoewel er van de overheid alleen maar in tweetallen getraind mag worden is Hans de Heer, trainer bij derdeklasser Vierpolders, vast van plan daarmee door te gaan zolang dat mogelijk is. Volgens mij is Hans in staat dat ook te doen wanneer de overheid gebiedt dat er maar 1 speler op het veld mag staan. ‘Zolang wij bezig blijven, zijn we er meteen klaar voor wanneer er weer gevoetbald kan worden, terwijl andere clubs dan misschien wel een volledige voorbereiding moeten gaan afwerken, legt hij uit. ‘Zo’n voorbereiding kost weken en op deze manier winnen wij tijd. En bovendien, mijn spelers willen ook graag bezig blijven, want elke keer komen er in totaal 14 tot 16 spelers.’
Vorige week donderdag nam ik een kijkje bij de training van Vierpolders. Hans had een heel schema voor zijn spelers opgesteld. Iedere 20 minuten zouden er telkens vier spelers op het veld moeten staan, die verdeeld in twee koppeltjes eerst zelf een warming up moesten doen en dan twee oefeningen voor hun kiezen kregen. Afwerken op doel was uiteindelijk de opzet. Spelers moesten dat doen vanaf de rand van de zestien, nadat ze daar door hun koppelgenoot aangespeeld waren. Onder de lat de gehele avond stond Rick Otte, de 19-jarige doelman van Vierpolders.
In de voorbereiding had Hans de Heer nog twee keepers. De ene was Rick, vorig seizoen nog doelman van het tweede elftal van Rozenburg. De andere was Jaimie de Jong, die vorig jaar, toen Paul Bestebreur nog trainer was bij Vierpolders, alles speelde omdat hij toen de enige keeper in de ploeg was. Dit seizoen is Rick de enige, want Jaimie keept niet meer. Thuis was er een kleine gekomen, de beschikbare tijd om te trainen en te voetballen werd minder en tegen de afstand hikte hij vorig jaar al aan. Kortom: Jaimie hakte de knoop door en nam afscheid bij Vierpolders. ‘Dat zal dan wel gebeurd zijn omdat hij geen eerste keeper meer was’, concludeerde ik, maar mij werd verzekerd dat Hans de Heer die keuze nog niet gemaakt had.
Hoe dan ook, zodoende is Rick in dit vanwege corona onderbroken seizoen de enige doelman in de selectie van Vierpolders. Donderdagavond werd de ene kanonsbal na de andere op hem afgevuurd. In het begin, toen de vermoeidheid bij de spelers nog niet toegeslagen had, ging dat nog vrij nauwkeurig. Maar na elk schot moesten de spelers telkens weer een behoorlijk eindje rennen, dus gaandeweg de 20 minuten dat ze aan de bak moesten, werd hun nauwkeurigheid minder en minder. Maar Rick moest wel paraat blijven. In het begin van de training ranselde hij vele ballen uit zijn doel en vooral zijn redding op een vlammend schot van Douwe Zijlstra mocht er wezen. De ziedende poeiers van Ruud Hakbijl, de lepe balletjes van Jesper Lakerveld, bijna alles hield Rick tegen. De enige voetballer die hem in de eerste tien minuten passeerde was Vincent Bieling, die de bal telkens bekeken in het uiterste hoekje deponeerde. Vincent heeft nog geen wedstrijd gespeeld dit seizoen. Alleen tijdens de wedstrijd tegen BZC/Zuiderpark, vlak voor de competitieonderbreking, viel hij in. Toen was hij eindelijk weer fit, want in de voorbereiding had hij op een vrijdagavond een rib gekneusd bij het karten. Dan bijt je als trainer waarschijnlijk je tong af als je zoiets hoort, maar ik kan me wel inleven in de verzetjes die een voetballer zoekt, ook op vrijdagavond, daags voor een wedstrijd. Als ze er maar staan als het balletje rolt, nietwaar? Als Vincent op de trainingen zijn nauwkeurigheid volhoudt en conditioneel iets beter in elkaar steekt, kan Hans de Heer nooit om hem heen, vermoed ik. Want conditie, dat is nog wel een puntje bij Vincent. Gaandeweg de 20 minuten dat hij in de weer was, zakte zijn tempo en op het einde stond hij regelmatig met de handen op de knieën uit te hijgen.
Hijgen deed Rick niet. Fysiek was het voor hem veel minder zwaar dan de training van dinsdag, toen de afstanden kleiner waren en er veel vaker en in een hoger tempo op hem geschoten werd. Toen was hij helemaal naar de kloten, zoals hij het zelf verwoordde. Nu was dat stukken minder en hij was fris genoeg om het aantal keren te tellen waarop hij gepasseerd werd. Dat was slechts 23 keer en hoewel dat iets zegt over de nauwkeurigheid van de spelers, zegt dat ook veel over Rick. Die kan echt wel een balletje stoppen.