Toen ik eind 1979 mijn diploma Veldvoetbalscheidsrechter haalde bij de KNVB besloot ik meteen maar door te gaan voor het diploma Zaalvoetbalscheidsrechter. Begin 1980 kwam ik in het bezit van dat kleinood.
Zaalvoetbal bij de KNVB was een kleine afdeling, verhoudingsgewijs ten opzichte van het veldvoetbal. Veel groter waren de wilde ‘bonden’. Lokale en regionale verbintenissen tussen veelal gelegenheid- of bedrijventeams. Soms samengesteld uit recreatief oogpunt, maar veelal werden er competities gespeeld tussen sterke selecties. Héél sterke, soms.
Het fluiten van deze ontmoetingen was voor KNVB-scheidsrechters verboden. Werd je betrapt, dan kon het jouw ranking kosten in de scheidsrechtersgroepen. Of erger. Ik ken wat oud-collega’s die werden geschorst voor het leven. Floot je op het veld, dan kon je die ambities ook vergeten. Of erger.
De KNVB had het er destijds maar druk mee. Op een gegeven moment werd het ook spelers verboden om aan illegale competities mee te doen. Daar ging namelijk best wel wat geld in om. Er werd hier en daar gespeeld om premies. Achter sommige wedstrijdrondes zaten grote sponsors. En dát onder andere zat de KNVB heel erg dwars. Spelers waren niet verzekerd, clubs hadden er af en toe best wel moeite mee dat veldvoetballers aan dit soort matches meededen. En waren angstig voor blessures. Als zaalvoetballers dan letsel opliepen dan wendden zij dit soms voor als zouden deze kwetsuren opgelopen zijn tijdens onder de vlag van de KNVB plaatsgevonden activiteiten.
Maar met de jaren veranderde de status van het zaalvoetbal ook. Zowel nationaal als internationaal. En naast de mannen spelen ook de vrouwen op niveau een aardig balletje mee. Door het verbeterde aanzien weten sponsoren ook anno 2020 de top van het KNVB zaalvoetbal te vinden.
In mijn huidige woonplaats Gorinchem is er jaarlijks de Proxsys League Zaalvoetbalcompetitie. Dit jaar voor de veertiende keer. En in de kerstvakantie is er voor regiovoetbalclubs de prestigieuze Proxsys Cup. In De Oosterbliek waar ook de eredivisie vrouwen van ZVG / Cagemax hun thuiswedstrijden spelen. De sporthal is dan volledig gevuld met zaalvoetballiefhebbers. En de wedstrijden worden dan gefloten door heuse zaalvoetbaltopscheidsrechters. Als de regelgeving naar aanleiding van het coronavirus gemiddeld meer dan 500 toeschouwers per setting toelaat. Want anders is het kostentechnisch niet te realiseren. Dat zou jammer zijn. Want het evenement is en blijft een genot om naar te kijken.
Van het succes van dit soort toernooien profiteert de KNVB uiteindelijk ook. Het aantal voetballende talenten in de zaal groeit mede hierdoor gestaag. Het geeft de bond meer aanzien en voor de toekomst is het dan vrijwel gegarandeerd dat het met de kwaliteit van het zaalvoetbal wel snor zit.
O ja, ik heb slechts een seizoen écht voor de bondscompetitie zaalvoetbal gefloten. Werd aangesteld door de KNVB in mijn toenmalige woonplaats Leerdam, of in sporthallen in plaatsen langs het spoorlijntje Geldermalsen – Dordrecht. Gemkakkelijk bereikbaar met ov.
Pak dezelfde route in de tegenwoordige tijd regelmatig om voor Scheidsrechters op Maat op pad te gaan. Vooral in westelijke richting. Ofschoon SOM tegenwoordig alle richtingen uitwaaiert. Maar dat is een ander onderwerp. Daarover binnenkort meer.
Egbert Egberts floot veertig jaar wekelijks wedstrijden in het amateurvoetbal. Blies ook een aantal jaren op hoog niveau basketbal. Keert weer terug op de sportvelden, omdat het kan. Schrijft over zijn persoonlijke ervaringen in het verleden, over mooie personen en over actuele gebeurtenissen in het amateurvoetbal en daarbuiten. Reacties? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.