Op zondag 5 juli is Wout Kreling op 82 jarige leeftijd overleden. De afgelopen weken ging zijn gezondheid snel achteruit. Mede door ontstekingen en het uitvallen van organen is hij zondagmorgen rustig overleden in het bijzijn van zijn vrouw.
Wout is als voetballer begonnen bij DOTO uit Pernis. In 1964 is hij naar Nieuw-Beijerland verhuisd en heeft hij nog jaren in het 1e gevoetbald. Als bestuurslid is hij meerdere jaren actief geweest bij NBSVV als wedstrijd secretaris en later als bestuurslid voor het onderhoud van de velden. 39 jaar geleden was hij mede initiatief nemer van de Hoeksche Waard bokalen die nog steeds jaarlijks voor de jeugd worden georganiseerd. Voor de JO11 is er zelfs een bokaal naar hem genoemd. Afgelopen jaar had NBSVV de organisatie in handen en kon hij aan zijn kleinzoon nog een beker overhandigen.
Voor de KNVB is Wout altijd actief geweest. O.a voor de Zwaluwen jeugdafdeling. Hij heeft uit handen van de KNVB een gouden speld ontvangen voor zijn inzet. Op 12 mei 1999 is hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau voor alle activiteiten die hij heeft gedaan voor de voetbal bij NBSVV en bij de KNVB. Op 28 oktober 2005 is hij door NBSVV benoemd tot erelid voor zijn jarenlange inzet als Bestuurslid en onderhoudsman. Wout was tot het laatste moment op zaterdag middag de gastheer bij NBSVV, waar hij altijd bezig was om de uitslagen van de verschillende Hoeksche Waardse verenigingen te verzamelen.
Wout zal in Nieuw-Beijerland worden begraven. Wij zullen u via deze weg op de hoogte houden wanneer hij wordt begraven. NBSVV moet helaas afscheid nemen van een bijzonder mens.
Ik wil alle nabestaanden sterkte wensen met het verlies van Wout.
In mijn periode als voorzitter sprak ik veel met Wout, zijn voor mij welbekende knikje was vaak voldoende. Ik vroeg altijd eerst aan hem hoe het met hem ging, toen kwam het knikje. Ik was vaak met hem aan het sparren over van alles en nog wat, want Wout bemoeide zich overal mee en had zijn mening altijd paraat. Ik kon goed met Wout omgaan en vond het altijd een uitdaging om met hem in conclaaf te gaan. Tijdens de wedstrijden van het eerste was hij druk bezig met telefoneren om andere tussen uitslagen te verkrijgen en na de wedstrijd at hij rustig een bitterbal, of twee mee. Zijn hints naar ideeën, vaak waren 2 of 3 woorden genoeg, nam ik altijd met mij mee. Soms zat er iets nieuws tussen soms was het al achterhaald. Voor mij was het een teken dat hij ermee bezig was, met de club, met de mensen en alles wat zich daar omheen bewoog. Wout was, is en blijft een boogbeeld voor alles wat NBSVV is. Ik zal Wout met zijn befaamde knikje gaan missen wanneer ik weer eens die bestuurskamer in wandel en die stoel daar leeg zie staan. Dan kan ik niet meer vragen hoe het met hem is.