Column Jan Schoonen (450): Guy Duijm (Hekelingen)

Eerder in de week kwam ik hem toevallig tegen. Hij vertelde dat hij na de verplichte corona-onderbreking alweer enkele weken op zaterdagochtend met de selectiespelers van Hekelingen aan het trainen is en dat hij dat heel de zomerstop blijft doen. ‘We hebben al lang genoeg stil gezeten’, vond hij. ‘In het begin was het trainen trouwens wel behelpen, want fysiek contact was uit den boze. Maar nu partijvormen weer mogen en onderling contact geoorloofd is, kunnen alle remmen weer los. Zaterdag spelen we een onderling toernooitje’, vertelde hij erbij. Omdat ik na al die weken gedwongen pauze snakte naar een wedstrijdje, hoe onbeduidend dan ook, beloofde ik hem dat ik zou komen kijken, ook al omdat hij me koffie beloofd had als ik zou komen.

Die koffie had ik afgelopen zaterdag binnen no time in handen, best knap want de kantine was op voorspraak van het Hekelingenbestuur gesloten. Daarover later meer. Guy vertelde dat hij dit seizoen de beschikking heeft over 44 selectiespelers en daarvan stonden er zaterdagochtend 42 op het veld. Ze waren verdeeld over 3 teams en na de warming up zou het onderling toernooitje beginnen. ‘Een ideale gelegenheid om alle jongens eens goed te beoordelen’, legde Guy uit. ‘Zoveel jongens voor twee elftallen? Dat zijn er wel een boel, hoor. Als ze in de gaten krijgen dat ze af gaan vallen, dan leveren ze misschien hun spullen wel in’, hoorde ik mezelf zeggen. Guy denkt dat het niet zo’n vaart gaat lopen: ‘Dat kan best zijn, maar ik denk niet dat dit gaat gebeuren. De meeste jongens spelen hier al langer en kennen hun plaats en bovendien ligt het helemaal aan henzelf of ze bij het eerste dan wel bij het tweede elftal ingedeeld gaan worden. Die indeling ligt trouwens niet voor heel het seizoen vast, want als je goed presteert in het tweede wordt je overgeheveld naar het eerste en andersom is die weg ook mogelijk. En dan zijn zoveel voetballers wel makkelijk, want dan heb je als trainer keus genoeg’, besluit Guy zijn betoog.

Ondertussen zijn de spelers bezig met hun eerste wedstrijdje en het moet worden gezegd: ze maken er zich niet met een jantje-van-leiden vanaf. Ze knokken voor elke bal, er worden flink wat meters afgelegd en al snel verschijnen de eerste zweetplekken op de shirts. Dat had ik niet verwacht. Toen ik een half uurtje eerder op sportpark het Spui aankwam, had ik namelijk slechts 4 fietsen in de fietsenstalling geteld. Alle andere spelers waren met de auto gekomen. ‘Lekker makkelijk en niet erg actief’, had ik het vuurtje bij Guy een beetje opgestookt. Die had zijn schouders opgehaald. ‘Daar beoordeel ik ze niet op’, ging hij er serieus op in en richtte vervolgens zijn aandacht weer op zijn spelers. Hij zag Jesse Multem een fraaie goal maken, nadat hij kort daarvoor een enorme kans om zeep had geholpen. ‘Zag je die beweging waarmee hij zich vrijspeelde’, zei hij waarderend.

Guy, bijgestaan door zijn assistenten Raymon Leijgraaff en Jim van Riet en Don Maertens en Menry Karamat Ali, de trainers van het tweede, gaven hun ogen goed de kost. Zo ging het heel de ochtend door en het lag in de lijn der verwachtingen dat de trainingssessie afgesloten zou worden met het nuttigen van een paar broodjes in de kantine. Tenminste, dat dacht ik. Maar zoals gezegd: de kantine was gesloten en die broodjes waren er niet. Guy gaf aan dat hij het graag anders had gezien. ‘Een paar selectiespelers en ikzelf hebben in de corona-stop elke zaterdag lopen klussen hier’, vertelde hij. ‘We hebben de kantinemuren gesausd, tafels ingekort, het meubilair gelakt en meer van die dingen. Samen met Paula Blom en Ton van Pelt, die hier altijd in de weer zijn. Als tegengebaar had het bestuur de kantine vandaag open kunnen doen, dan hadden we een hapje kunnen eten. Maar ze beslisten anders. Jammer vind ik dat, maar verder laat ik het maar zo. Op andere gebieden doen ze namelijk wel goede dingen.’

Zo’n reactie is enorm te prijzen. Maar toch… Guy Duijm, die bij Hekelingen naast hoofdtrainer ook coördinator is van de Onder 13 en de Onder 15, had zaterdag wel op wat meer medewerking van het bestuur mogen rekenen, vind ik. Guy maakt er geen punt van. Ik wel. Het is een gemiste kans. Het zijn namelijk die dingen die iets extra’s toevoegen en die de band met de club hechter maken.