In een vermakelijke wedstrijd heeft V.O.C 1 een zeer knappe en verdiende 3-1 overwinning geboekt op JOS Watergraafsmeer. Het onstuimige weer en de niet in beste vorm stekende scheidsrechter speelden een rol in deze ontmoeting met de (voor het begin van deze speelronde) koploper van de Hoofdklasse A, maar het zou niet passen om die factoren als hoofdverklaring voor de eindstand op te voeren. Het was namelijk toch echt V.O.C zelf dat amper een kans weggaf tegen de ervaren Amsterdamse ploeg en gedurende grote delen van de wedstrijd ook het beste van het spel had. Dat was zelfs het geval in het half uur dat er door de thuisploeg noodgedwongen met tien man moest worden gespeeld.
Na de betreurenswaardige nederlaag van vorige week tegen het relatief laag geklasseerde Velsen, was het de vraag hoe V.O.C- nog altijd hekkensluiter- zich zou weren tegen de koploper van deze sterke Hoofdklasse. Net als V.O.C promoveerde JOS vorig jaar, maar in tegenstelling tot ons keurkorps vervolgen de Amsterdammers dat met een serieuze gooi naar de titel. Zowel de harde wind als het geconcentreerde spel van V.O.C zorgden er in de eerste helft voor dat de gasten geen bewijzen leverden die hun koppositie verklaarde. Tot vlak voor rust kon JOS amper een serieuze kans creëren, al stelde V.O.C daar in aanvallend opzicht maar weinig tegenover. De met de stormachtige wind in de rug spelende thuisploeg ging niet erg goed om met de extra vaart die de ballen naar voren kregen, waardoor deze vaak een makkelijke prooi waren voor de keeper van JOS, of rechtstreeks over de achterlijn zeilden.
De doelmannen van beide ploegen hadden zich na een minuut of veertig zo nog niet bovenmatig hoeven in te spannen en de rust leek aan te breken met een logische 0-0 stand. Enkele minuten voor het rustsignaal was het toen ineens de man met de fluit die de draad kwijtraakte en deze de rest van de wedstrijd niet meer op wist te pakken. Liever schrijven wij in onze verslagen niet over de arbiter en daarom doen wij dat dan ook zelden tot nooit. Echter om een realistisch beeld van de wedstrijd te schetsen kan de rol van de leidsman ditmaal niet onvermeld blijven. Na veertig minuten beoordeelde hij ten onrechte een minieme en onbewuste aanraking (met het bovenbeen) door Kas als een terugspeelbal. Voor de duidelijkheid: zelfs als de bal wél bewust met het bovenbeen richting keeper wordt gespeeld, geldt dit niet als een terugspeelbal. Doordat Sven de bal nietsvermoedend in zijn handen pakte en de scheidsrechter dit dus wel als terugspeelbal beoordeelde, kreeg JOS vanuit het niets zijn eerste grote kans van de wedstrijd, in de vorm van een indirecte vrije schop binnen het strafschopgebied. Een goal leverde het door puik keeperswerk van Sven gelukkig niet op. Het leidde wel tot twee hoekschoppen op een rij, waarvan de tweede tot de 0-1 voor de gasten leidde. Door grote fout van V.O.C, kreeg een speler van JOS de gelegenheid gaf om van dichtbij doodeenvoudig binnen te koppen.
Dat bood weinig hoop voor V.O.C om na rust terug in de wedstrijd te komen, aangezien het dan tegen de storm in moest gaan voetballen. Toch kwamen de roodzwarten zeer aardig uit de kleedkamer en werden zij enkele malen dreigend voor het doel van JOS. Bij één van de aanvallen kwam de bal overduidelijk op een te ver uitgestoken hand van een Amsterdamse verdediger. Zowel scheids- als grensrechter zagen er geen strafschop in, tot woede van alles dat V.O.C was. Even later lag de bal wél op de stip voor de thuisploeg, door een scheidsrechterlijke beslissing die alles weg had van een goedmakertje voor de gemiste handsbal, even daarvoor. Een flinke maar ogenschijnlijke correcte schouderduw tegen Boris werd beoordeeld als strafschopwaardig, een cadeautje dat door Yannick Koevermans vanaf elf meter dankbaar werd uitgepakt. Dat kunstje mocht hij even later herhalen, nu kon alleen zeker niet worden gesproken van een cadeautje: Robbert ging zijn tegenstander binnen het strafschopgebied op snelheid en handigheid voorbij en werd gehaakt, waarna de scheidsrechter V.O.C terecht een tweede penalty toekende. Ook nu liet Yannick de keeper kansloos: 2-1!
Met minder dan een half uur te spelen natuurlijk een prachtige stand tegen de koploper! Een Amsterdamse stormloop op het Rotterdamse doel, dat was het te verwachten beeld in het restant van de wedstrijd. Dat V.O.C dit zou kunnen weerstaan, werd al heel snel na het verkrijgen van de voorsprong minder aannemelijk. Yannick kreeg namelijk een rode kaart voorgehouden, slechts twee minuten nadat hij de 2-1 had aangetekend. De steeds warriger fluitende scheidsrechter beoordeelde een ongelukkig contact van de meest zachtaardige V.O.C.-speler als een grove overtreding met gestrekt been. Tot verbazing van iedereen, inclusief de JOS-spelers die in de buurt stonden, werd Yannick uit het veld gestuurd.
Hierdoor werd er niet langer een Amsterdamse stormloop verwacht, maar eerder een belegering. Met de minuut nam het plezier bij de V.O.C-aanhang toe toen bleek dat daar niets van terecht kwam. Op een enkele scrimmage na kwam V.O.C totaal niet meer in de problemen en kreeg het zélf de grootste kansen om het volgende doelpunt in deze wedstrijd te maken. De scheidsrechter bleef ook daarna een negatieve rol opeisen, door zowel in ons voor- als nadeel een aantal foutieve beslissingen te nemen. Gelukkig werd een duidelijke handsbal in minuut tachtig wél juist beoordeeld. Zo mocht V.O.C voor de derde keer vandaag een strafschop nemen. Door de uitsluiting van Yannick was het Boris die achter bal ging staan en overtuigend de beslissende 3-1 tegen de touwen schoot. Grote vreugde op het veld en op het balkon, want nu kon het toch echt niet meer mis gaan. De overwinning kwam inderdaad niet meer in gevaar, en zo behaalde V.O.C de tot nu toe meest aansprekende zege van dit seizoen.
Zoals beschreven had de scheidsrechter een rol in deze wedstrijd, maar dat was niet de bepalende factorvoor de eindstand. Dat was namelijk toch echt het doortastende spel van V.O.C, dat zich nooit liet overrompelen door de (inmiddels voormalige) koploper. Concurrenten Alcides en MSC staan nu nog slechts één punt op ons voor. Halen we ze beide in, dan is directe degradatie in ieder geval afgewend, een scenario waarvoor sommigen in de winterstop geen cent meer gaven. De goede lijn (twee overwinningen in de laatste drie wedstrijden) krijgt hopelijk volgende week een vervolg. We nemen het dan op tegen Be Quick in Haren, nabij de stad Groningen, in de verste uitwedstrijd die we dit jaar spelen.