Wie mij wat beter kent weet dat ik doordeweeks, maar soms ook wel in het weekend actief ben als onafhankelijk journalist. Ik schrijf voor diverse media, zoals magazines en online nieuwssites. Maar af en toe ben ik ook met andere klussen bezig. En binnenkort ga ik wat met beeld en geluid doen en tv-programma’s maken.
Om in beweging te blijven bezorg ik parttime (20+ uren) briefpost voor PostNL. Dat is goed voor mijn conditie, en mijn lichaam, al hoef ik dat voor mijn hobby niet meer te doen. Zoals je weet fluit ik inmiddels geen competitie- of bekerwedstrijden meer.
Krijg wekelijks zo’n 100-125 pakjes van verschillende formaten mee tijdens de op de sorteercentra gebundelde postlopen om in enkele duizenden brievenbussen te bezorgen. Samen met de brieven- en tijdschriftenbundels. Plus enkele tientallen scan pakjes van Nederlandse webwinkels die als briefpost bezorgd moeten worden, maar niet altijd door de daarvoor bestemde gleuven passen.
Omdat het pakje te dik of groot is, omdat de brievenbussen te klein zijn (er is een wettelijke maatbepaling, wist jij dat?) of omdat er helemaal geen brievenbussen zijn. Het is niet erg om dan even aan te bellen, maar als iemand niet thuis is (en de buren zijn er ook niet om eventueel een pakje aan te nemen voor hun buren) dan moet ik er wel mee naar een afgiftepunt. En soms maak je op je looproute ook wel eens wat mee.
Afgelopen donderdag stond iemand mij op te wachten omdat zij een briefpostpakje verwachtte. ‘k Kreeg een grote mond toen bleek dat ik het niet bij me had.
“Het zou bezorgd moeten worden”, want ze had er bericht van gehad, zei ze. Ik zou het dus wel ‘achterover gedrukt hebben’, want: ‘niemand bij PostNL is eerlijk’. Vond haar opmerkingen op z’n minst beledigend, maar ik hield me in. Heb wat ervaring met gepikeerde vrouwen. Die moet je niet tegenspreken, want gelijk krijg je toch niet snel van hen.
Bovendien, als briefpostbesteller dien je altijd klantvriendelijk te blijven. En dat was ik ook. Toen ik nadat ze wat gekalmeerd was vroeg wát en van wie ze dan een scanbriefpostpakje verwachtte, omdat ik zou kunnen proberen via de klantenservice deze via track & trace te kunnen opsporen, gaf ze als antwoord: “Een magnetron. Van CoolBlue.”
Egbert Egberts floot veertig jaar wekelijks wedstrijden in het amateurvoetbal. Blies ook een aantal jaren op hoog niveau basketbal. Nu loopt hij regelmatig langs de velden, snuift sfeer. De leidsman schrijft over zijn persoonlijke ervaringen in het verleden, over mooie personen en over actuele gebeurtenissen in het amateurvoetbal en daarbuiten. Vragen en/of opmerkingen? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.