Column Jan Schoonen (441): Mark Schenk (Spijkenisse)

‘Hij zou nog meer moeten bewegen. Niet alleen naar de bal toe, maar ook van de bal af. Want ook zonder bal moet je constant in beweging zijn. Daar kan hij nog wel stappen in maken.’ Spijkenissetrainer Peter Wubben is kritisch over eerstejaars senior Mark Schenk. Maar hij stelt hem wel op. Zaterdag tegen Rijnvogels ook weer. ‘Natuurlijk doe ik dat’, zegt Peter, ‘Mark heeft een hoge handelingssnelheid en veel talent.’ En dat hij in de laatste wedstrijd voor de winterstop tegen Capelle twee doelpunten maakte, zal ook wel een rol gespeeld hebben in de keus van de trainer.

Wat goed is komt snel. Mark Schenk is de zoveelste jonge, zelf opgeleide speler die bij Spijkenisse de laatste maanden zijn opwachting maakt in het eerste elftal en vooral door zijn goals tegen Capelle is zijn faam hem vooruitgesneld. Reden genoeg om hem tijdens een wedstrijd die er echt toe doet eens nauwgezet in de gaten te houden. Want belangrijk was het, zaterdag. Tegen Rijnvogels moest echt gewonnen worden om het gat naar de veilige plekken in de hoofdklasse A niet nog groter te laten worden.

Hoe zou Mark zich houden in een wedstrijd waar de belangen groot zijn?

Op de trainingen in de week voorafgaande aan de wedstrijd tegen Rijnvogels zag je terug wat Wubben bedoelde. Veel oefeningen waren er op gericht de spelers naar en van de bal te laten bewegen en op het veld constant driehoekjes te maken. Soms werd Mark even apart genomen om hem de finesses nog meer bij te brengen. Hij maakte inderdaad niet altijd de juiste keuze in het bepalen van zijn looprichting en was daardoor soms te laat.

Dat gebeurde zaterdag in de eerste helft tegen Rijnvogels ook een paar keer. Hij speelde  ver naar voor, liep van hot naar her, maar was een paar keer net een half metertje te laat. En toch zag je toen al dat Mark een speler met veel potentie is. Het was trouwens niet al te best wat beide ploegen voor rust op de grasmat legden, maar een of twee keer was het toch smullen met Mark. Zijn balbehandeling is perfect, dat had ik op de trainingen al gezien. Als hij ingespeeld wordt, zit de bal meteen als aan een touwtje aan zijn schoen. Met een vloeiende voetbeweging zet hij dan zijn tegenstander op het verkeerde been en weg is hij. Het had voor rust wat vaker kunnen gebeuren, maar daar was het toen de wedstrijd niet naar. Veel balverlies, stroperig spel en veel passes die niet aankwamen, ook niet die over korte afstanden. Mark liep er toch een beetje verdwaald tussen. Hij was wel constant in beweging, ook van de bal af, maar hij koos niet altijd de juiste plek om naar toe te gaan.

Na rust was dat anders. Hij speelde toen iets verder naar achteren, soms zelfs vlak voor zijn eigen verdediging. Zo had hij meer ruimte om zich heen. Gaandeweg de tweede helft kwam hij steeds beter in zijn spel en zijn mooiste moment had hij in minuut  83. Rechts op het middenveld kwam hij in balbezit en meteen lag de bal zoals altijd goed voor zijn voeten. Hij had ook al gezien dat invaller Adam El Fazazi aanstalten maakte om de ruimte te kiezen en op het juiste moment gaf hij een pass. Dat balletje tussendoor was heel secuur en had de goede snelheid. Daardoor had Adam meteen een vrij veld voor zich en toen hij voor doelman Jeffrey Verkerk kwam behield hij de kalmte om toe te slaan. Door die goal sleepte Spijkenisse een zwaarbevochten overwinning uit het vuur met voor deze keer niet zo erg goed en mooi voetbal. Adam maakte het ene, beslissende doelpunt en werd even later uitgeroepen tot man of the match, maar voor mij was het steekballetje van Mark het absolute hoogtepunt van de wedstrijd.

Ik ben toch wel onder de indruk gekomen van Mark. Het is een jongen die het spelletje snapt, die een perfecte balbehandeling heeft, maar in zijn ruimtegevoel moet hij nog groeien. Dat komt nog wel. Hij is nog jong en zo veel ervaring op dit niveau heeft hij nog niet. De wedstrijd tegen Rijnvogels was pas zijn vierde in de hoofdklasse.

Nog één punt van kritiek tot slot: Mark draagt een  bovenmaats grote korte witte broek met veel te lange pijpen. Met gemak kan daar een vierpersoonstent van gemaakt worden. Die grote broek komt hem niet ten goede. Het geeft hem iets molligs, iets plomps. Alsof hij een hele grote kont heeft. Dat ziet er toch niet uit? Als ik hem was, zou ik voortaan een iets kleiner broekje aantrekken. Dat zal hem meer souplesse geven, meer sierlijkheid. Het is maar een detail. Maar wel een belangrijk detail.