Column Jan Schoonen: Bryan van der Laan (Rozenburg)

Als hij wandelt schokschoudert hij een beetje, maar als hij overgaat in draf doet hij dat ineens niet meer. Dan bewegen de schouders niet meer op en neer, dan is het een en al souplesse. Hoe harder hij gaat lopen, hoe gracieuzer hij dat doet. Bryan van der Laan, de nummer 10 van Rozenburg te zien hollen is fraai om te zien, zeker als hij dat doet met de bal aan de voet.

Bryan is puur links. Alles doet hij met dat been en hoewel hij zaterdag in de nacompetitiewedstrijd bij OSV Oud-Beijerland niet erg vaak aan de bal was, was het telkens smullen als hij dat wel was. Wat een sierlijke voetballer! Vergeleken bij jongens als Sander Arkenbout en Regilio van Buuren, die het van hun inzet en mentaliteit moeten hebben en zwoegend en stoempend over het veld denderen is Bryan een raspaardje. Als zijn ploegmaten zich tomeloos inspannen, tot het gaatje gaan en op het kunstgras van OSV er de ene sliding na de andere uit gooien, drentelt Bryan daar een beetje tussendoor, om de haverklap met zijn linkerhand door zijn kapsel strijkend. Een beetje lui is hij wel. Maar het wordt gedoogd in Rozenburg, want Bryan is een jongen die wedstrijden kan beslissen. Een jongen die rendeert als anderen het vuile werk opknappen.

Nadat beide teams in het eerste kwartier de kat uit de boom kijken, is het Rozenburg dat steeds meer de overhand krijgt, vooral omdat de ploeg scherp is, vol strijdlust de duels aan gaat en de spelers elkaar steeds beter weten te vinden. En ook omdat Bryan telkens slim de vrije ruimte opzoekt en vaak op het juiste moment aangespeeld wordt. Dan is hij ineens wel actief. Als hij dan met de bal aan de voet opstoomt is dat meteen gevaarlijk. Zoals die keer dat hij na een corner van OSV Shurnel François ter hoogte van de 16 de bal ontfutselt en er meteen mee aan de haal gaat. Niemand kan hem bijhouden en in volle vaart bewaart hij het overzicht. Precies op tijd speelt hij af op een meegelopen medespeler, de voorzet die dan komt wordt door Floris van de Heuvel op de paal geknald. Het had een goal moeten zijn, maar de Rozenburgers misten wel vaker. Ze waren bepaald niet trefzeker. De ene na de andere grote mogelijkheid werd verkwanseld. Het enige doelpunt dat de ploeg van Peter-Marcel Nauta toen maakte was een goedkope. Een vrije trap van de bezoekers van zeker 25 meter afstand werd lichtjes beroerd door Loek Visser waardoor OSV-doelman Tom Kukler op het verkeerde been werd gezet. De speler die die vrije trap nam? Bryan van der Laan natuurlijk. Een paar weken geleden tegen SC Botlek jaste hij ook al eens een vrije trap van zeker 30 meter in de kruising en dit seizoen heeft hij al vaker fraaie goals gemaakt. Bryan heeft het weer. Een paar jaar geleden, toen hij aardig wat kilootjes meer meetorste, was hij niet zo goed als hij kon zijn. Toen hield het allemaal niet over. Toen leek hij niet meer op de speler die bij Feyenoord in de jeugdopleiding zat, bij RKC Waalwijk in het beloftenteam speelde of later nog bij Excelsior Maassluis zijn opwachting maakte. Bryans carrière leek toen een beetje op een dood spoor te zitten. Maar sinds hij twee jaar geleden weer op het oude nest neerstreek, samen met zijn voetbalmaten Nick de Bil, Jordie de Groot en Sander Arkenbout heeft hij de draad toch weer opgepakt. Een voetballer die 90 minuten lang tot het gaatje gaat zal hij nooit worden, maar dat hoeft ook niet. Laat hem in een vrije rol zijn momenten maar kiezen.  Dan rendeert hij het meest.

Omdat Rozenburg voor rust de kansen niet benutte, werd het in de tweede helft nog leuk tegen OSV Oud-Beijerland, dat steeds meer opdrong, met Shurnel François als grote meneer. Het werd 1-1 en toen kreeg Bryan een levensgrote kans. Hij kreeg de bal perfect aangespeeld door Floris van den Heuvel: op het juiste moment,  met de juiste snelheid en precies in de loop. Bryan hoefde er alleen maar zijn magische linkerbeen tegenaan te zetten en dat deed hij ook maar tot afgrijzen van alles en iedereen van Rozenburg schoot hij naast. Omdat Floris van den Heuvel daarna ook nog een levensgrote kans niet in een doelpunt wist om te zetten, moesten penalty’s de beslissing brengen welke ploeg door zou gaan naar de finale tegen Zuidland. OSV-aanvoerder Ricardo Danning mocht beginnen. Zijn inzet werd gestopt door Wouter Bloothoofd. Toen was Bryan aan de beurt. Achteloos knalde hij de bal in de rechter bovenhoek. Daarna miste niemand meer en trok Rozenburg dus aan het langste eind. Als ik hen was, zou ik deze week extra trainen op afwerken. En Bryan moet dat ook maar doen. Zo’n kans zoals die in de tweede helft mag hij echt nooit meer missen.