Bij het overdenken wat de lijn in het verslag moet zijn komen altijd een aantal standaard thema’s voorbij. Moet er iets over het veld gezegd worden? Neen. We spelen immers alweer 5 jaar op kunstgras, dat ligt er iedere week hetzelfde bij. De enige vraag kan zijn of er voldoende water op gespoten is, opdat de balsnelheid hoog kan zijn.
Hoe zit het met de ambiance? Het is wel duidelijk dat de titelaspiraties en titelkansen inmiddels bij de meeste V.O.C.-ers bekend zijn en de (in ieder geval de thuis-) wedstrijden worden prima bezocht. Voor de aanwezigen helpt het dat ook niet-leden bij V.O.C. welkom zijn zonder te hoeven betalen. Spelen wij tegen een aansprekende tegenstander? Hoewel Olympia het behoorlijk heeft gedaan in de 3e periode spelen zij overigens een bescheiden rol deze competitie. De resultaten in de afgelopen seizoenen voor de wedstrijden tussen beide teams in Rotterdam zijn voor Olympia ook niet erg bemoedigend. Biedt de opstelling stof tot grote bespiegelingen? In vergelijking met de ruime overwinning op Dosko weinig. Douwe van der Kroft kreeg de voorkeur boven Pieter Beereboom. Verder dezelfde namen.
V.O.C. begon eigenlijk waar het vorige week opgehouden was. Verzorgd veldspel, goede combinaties, geen kansen bieden aan de tegenstander en duidelijk maken, zoals dat tegenwoordig heet: ‘hier valt niets te halen’. Gelijk vorige week kwam ook nu de eerste kans al heel snel. Ditmaal was het Yannick die al in de eerste minuut een grote kans kreeg na een goede assist-kopbal van huisgenoot Sebas. Het vizier stond echter nog niet op scherp. Daar zou in het verloop van de wedstrijd verandering in komen. Het was het centrale verdediger Stijn Houben die de score opende voor V.O.C.. Hij schoot een verlengde en slecht weggewerkte corner gedecideerd binnen.
Hoewel V.O.C. veel beter was, kwamen er toch een tweetal kansen voor Olympia. Eerst een aardige volley die uiteindelijk toch wel ruim over ging en vervolgens de enige keer dat een verdediger van V.O.C. echt uitgespeeld werd en zelfs Michiel geen redding meer kon brengen, maar daar was Nico van Mechelen die zijn doelman te hulp schoot. Vlak voor rust stoomde Kas dreigend op door het centrum en bediende de wederom excellerende Robbert Stout. Zijn precieze voorzet werd door Yannick feilloos ingeschoten. 2 – 0 en vrijwel meteen rust. Er hoeft geen suiker in de thee, dit gaan we sowieso winnen.
6-0! Yannick Koevermans! pic.twitter.com/PwCiQJH0pS
— V.O.C.-Rotterdam (@VOCRotterdam) 14 april 2019
De honger naar goals en fraai spel geeft het elftal extra elan en maakt dat het publiek weer graag naar buiten komt om te zien wat de tweede helft ging brengen. Zij werden niet teleurgesteld. Een schitterende combinatie tussen Nito en Yannick werd door Nito meesterlijk afgemaakt 3 – 0. Als er al hoop was in de Goudse harten, dan was deze direct na rust vervlogen. Yannick scoorde snel de 4 – 0 en claimde niet eens de 5 – 0, hoewel het leek alsof hij de bal als laatste beroerde. Sportief als hij is, meldde hij dat het een eigen doelpunt was. Het laatste wapenfeit van de middag was wel weer van Yannick. Robbert werd gehaakt en minuut 90 bracht ons nog een strafschop. De snelheid waarmee Yannick naar de zijlijn liep om de bal te halen, gaf de indruk dat hij bang was dat er afgefloten zou worden voordat hij zijn derde van de middag (en 22ste van het seizoen) maakte. De bal verdween niet onder zijn shirt (3 goals), hoewel dat tegenwoordig wel schijnt te horen.
Een zeer goede wedstrijd, waar de tegenstander vanaf het begin de wil werd opgelegd en waarbij de uitslag zeker niet geflatteerd was. Volgende week (Paasmaandag) een vermoedelijk lastiger karwei, uit tegen D.H.C. De vraag is of de geblesseerd uitgevallen Sebastiaan en Kas van de partij kunnen zijn. Met name Kas heeft zich de laatste weken wel zeer nadrukkelijk gemanifesteerd als ‘het nieuwe V.O.C.’ Zowel als centrumverdediger als op de rechtsbackpositie, is hij verdedigend, maar ook aanvallend bijna niet meer weg te denken.
Opstelling V.O.C: Michiel Vis; Kas Dullemans (Tom Wigmans), Martijn de Vries (Max Driessen), Stijn Houben; Nico van Mechelen, Ivar Lammers, Boris Polderman, Yannick Koevermans; Robbert Stout, Sebas Quispel (Nito Sequeira), Douwe van der Kroft.
