Felino Jardim (Spijkenisse): ‘Ik breng niet wat ik zou moeten brengen’

Hij is aan zijn vierde achtereenvolgende seizoen bezig bij Spijkenisse, maakte twee jaar geleden de promotie naar de derde divisie mee en deed met zijn teamgenoten het jaar daarop meteen weer de stap terug naar de hoofdklasse. Na die degradatie onderging de selectie een facelift. Spelers met naam en faam werden door Spijkenisse binnen gehengeld en een snelle terugkeer naar de derde divisie lag in de lijn der verwachtingen. Iedereen in de club dacht er zo over en aanvoerder Felino Jardim dacht dat ook. Maar het liep anders: promotie is voor Spijkenisse al lang niet meer in beeld; het is zelfs niet uitgesloten dat er straks nacompetitie om behoud in de hoofdklasse gespeeld moet gaan worden.

We willen van  aanvoerder Felino Jardim weten waarom het gaat zoals het dit seizoen gaat. Hij is graag bereid daarover te praten.

Wat dacht jij bij aanvang van dit seizoen?

Felino: ‘In het laatste deel van de competitie vorig seizoen was duidelijk hoe de selectie voor dit seizoen er uit zou gaan zien. ‘Wow!’, was mijn eerste gedachte. Met onder meer Peter de Lange en Kees Tol erbij, spelers die goed gepresteerd hadden bij hoog spelende verenigingen, zag ik het wel zitten. We hadden weliswaar met Michael van Dommelen en Serginio Van Axel Dongen spelers ingeleverd die veel scorend vermogen hadden, maar met Peter en Kees en al die andere nieuwe jongens erbij, zouden wij op zijn minst gelijkwaardig zijn. Misschien wel beter. Kees Tol had bij al zijn vorige clubs aan de lopende band gescoord en Peter de Lange was een fysiek sterke, balvaste speler die ook best wel veel gescoord had in zijn carrière. Op het moment dat de selectie van Spijkenisse voor het seizoen 2018-2019 rond was, waren wij trouwens nog niet gedegradeerd uit de derde divisie. Als we er in zouden blijven, zouden wij met deze groep spelers goed kunnen meedraaien. En als we degradeerden naar de hoofdklasse zou promotie naar de derde divisie goed mogelijk zijn. Zo dacht iedereen er op de club over en ik ook, want op papier hadden we een hele goede spelersgroep.’

Waar is het misgegaan?

Felino: ‘Het begin van het seizoen ging het helemaal niet zo verkeerd. We voetbalden weliswaar niet goed, maar de punten werden wel gepakt. Maar al vrij snel werd duidelijk dat er geen hecht team op het veld stond. In het elftal waren er te veel eenlingen. Ja, dan doel ik op de nieuwe spelers Peter de Lange en Kees Tol. Die gingen te vaak en te veel voor eigen eer en wisten zich niet te conformeren aan de groep. Ik speel hier nu voor het vierde seizoen en ik heb altijd in het belang van het team gedacht. Je moet je ondergeschikt maken aan de ploeg. Dat konden Peter en Kees niet. Zij kwamen misschien wel bij Spijkenisse binnen met het idee dat zij het op dit, voor hun lagere niveau, wel gingen maken. Maar zo werkt het niet. Je kunt alleen presteren als je jezelf ondergeschikt maakt aan het teambelang. Dat is bij ons nooit het geval geweest. De puzzelstukjes vielen nooit in elkaar. Ja, daar zijn in de kleedkamer harde woorden over gevallen, meerdere keren zelfs. Maar tot een verbetering van de teamspirit heeft dat nooit geleid. En als je het in de kleedkamer niet met elkaar eens bent, dan heeft dat zijn uitwerking op het veld. Je hoeft niet allemaal vrienden van elkaar te zijn, maar je moet het op het veld wel samen doen en dat is dit seizoen nooit gelukt. Dat kun je de nieuwe spelers verwijten, maar ik wil niet alleen naar hen wijzen. Wij, de spelers die hier al langer voetballen, hebben ook niet gebracht wat we zouden moeten brengen en dat geldt ook voor mij. In de drie vorige seizoenen van mij hier heb ik volgens de trainer elk jaar het niveau van Spijkenisse naar een hoger plan getild, maar dit jaar niet. Ook ik breng niet wat ik zou moeten brengen.’

Wat doet dit alles voor je gemoed, voor je humeur?

Felino: ‘Door de week valt het best wel mee, maar hoe dichter je bij de zaterdag komt, hoe spannender het wordt. Gaat het nu wel lukken, vraag je je dan af. En op zaterdagmiddag, als je weer niet gewonnen hebt, is het kloten natuurlijk. Thuis ben ik dan niet op mijn gezelligst, maar later die avond zakt het wel weer. En dan hoop je maar dat het de volgende zaterdag weer beter gaat. Je gaat trouwens wel lopen nadenken. Ligt het aan het systeem dat we spelen? Spelen we niet te aanvallend? Maar daar ligt het helemaal niet aan, vind ik. Met die spelstijl ben ik het eens. Simpel gezegd moeten we er in het voetbal dat trainer Peter Wubben voorstaat één doelpunt meer maken dan onze tegenstander en dat is vaak gelukt. Toen we kampioen werden in de hoofdklasse liep het als een trein en ook in de derde divisie dwongen we genoeg kansen af om winnend van het veld te stappen. Maar we scoorden te weinig en dat brak ons uiteindelijk op, met degradatie tot gevolg. In het systeem dat we spelen moeten wel alle 11 spelers op het veld meedoen. Iedereen moet voor elkaar werken. Je moet je eigen ik wegcijferen en dan pas kun je uitblinken waar je goed in bent. Dat kan alleen als het allemaal in elkaar past en dat lukt dus dit seizoen niet. En daar word je dus niet vrolijk van.’

Je bent een van de eerste spelers die gezegd heeft ook komend seizoen nog voor Spijkenisse te voetballen. Waarom blijf je?

Felino: ‘Ik ben 33 jaar en eerlijk gezegd was ik eigenlijk van plan te stoppen na dit seizoen. Maar na een jaar zoals dit is dat geen goed moment, vind ik. In de vorige seizoenen heb ik een paar keer een aanbod gekregen van hoger spelende clubs om bij hen te komen voetballen, maar daar ben ik nooit op ingegaan. Ik had het bij Spijkenisse altijd prima naar mijn zin en ik kon hier op een manier voetballen zoals ik zelf graag wil. Dit jaar zit het dus allemaal tegen, maar om dan nu te stoppen, na zo’n seizoen als dit, nee, dat wilde ik niet. Ik plak er dus nog een jaartje aan vast en wil samen met de andere jongens die ook blijven er alles aan doen dat de club dan weer naar boven kan kijken.’