Foto: Justin Egberts
Langdurig geblesseerd zijn. Je wenst het niemand toe. En toch kan het zomaar gebeuren. Iemand anders. Of jijzelf.
‘k Had jarenlang een goddelijk lichaam. Compleet afgetraind. Prima uitgebalanceerd. Geen grammetje teveel. Zelfs geen vetbultje. Floot de sterren van de hemel. En sommige kometen op aarde. Ook hen, die dachten dit te zijn. Geen enkele moeite mee. We zijn immers allemaal hetzelfde. Al hanteert slechts één van de figuranten op het veld de fluit.
En plots kwam de klad erin. Liet het gas een beetje los bij het trainen. Dacht dat het allemaal wel vanzelf zou gaan. En at in plaats van het bekende broodje gezond af en toe een patatje met. En een bereklauw met pindasaus. Het kon toch geen gevolgen hebben voor een op-en-top sportman als ik? Niets bleek minder waar.
Enkele korte sukkelperioden braken aan. Pijntje hier, pijntje daar. En plots een overstrekking van een kuit, een knikkende knie, een niet meer soepel meebewegende enkel. Alles leek te overzien. Totdat er een moment kwam om rigoureus knopen door te hakken.
Inmiddels gaat het wat beter. Maar voorzichtigheid blijft geboden. Geen aanstellingen meer op wekelijkse basis door de bond. Gewoon fluiten als het kan. Voor Scheidsrechters op Maat. Het blijft immers een leuke hobby.
Die drive heeft collega Ferdinand Nabi ook. Een fantastische persoonlijkheid. Vriendelijk. Kameraadschappelijk. Sociaal. Gedreven ook. Iemand van wie je het leiden van voetbalwedstrijden kunt leren. Geen ‘early bird’ maar een laatbloeier. In 2010 heeft hij pas de BOS opleiding gedaan. Werd fluitist bij senioren en jeugd. In 2015 is hij van jeugdarbiter naar assistent scheidsrechter overgestapt, waar hij twee jaar actief is geweest en geweldige wedstrijden heeft mogen assisteren. Floot ondertussen leuke senioren potjes. Maar tijdens zijn tweede jeugd gooide een plotse, zeer ernstige blessure roet in het eten. Die een ingrijpende operatie tot gevolg had en een zeer lange revalidatietijd.
Gelukkig hoefde hij het spelletje niet los te laten. Hij pakte na verloop van tijd het begeleiderschap op, en werkte gedurende maanden aan een moment waarop hij zou kunnen terugkeren langs de velden. Langs de lijnen van de velden, om precies te zijn. En het lijkt er naar uit te gaan zien dat het hem ook gaat lukken om die stappen te gaan zetten.
Ik heb grote bewondering voor mensen die de motivatie hebben om niet bij de pakken neer te gaan zitten, maar juist waar mogelijk nog actief te kunnen zijn. Nooit ten koste van, dat zou niet goed zijn. ‘Voetbal is plezier’ is het motto van Ferdinand Nabi. ‘En andere mensen plezier bezorgen is het mooiste wat er is’.
Ik ben altijd voor hem blijven duimen dat hij dit streven weer zou kunnen waarmaken. Iedereen zou bewondering moeten hebben voor mensen als Ferdinand. Maar ook voor alle andere arbiters en assistenten die het verspelen van voetbalontmoetingen mogelijk maken. Zonder scheidsrechters immers geen wedstrijd. ‘Spoedig welkom terug, MATI!’.
Egbert Egberts floot bijna veertig jaar wekelijks wedstrijden in het amateurvoetbal. Nu loopt hij langs de velden, snuift sfeer. Of neemt af en toe tóch de uitdaging aan om ergens in te vallen. Als fluitist, assistent scheidsrechter of vierde official. Gewoon omdat. De leidsman schrijft over zijn persoonlijke ervaringen in het verleden, mooie personen en actuele gebeurtenissen in dat door ons zo geliefde amateurvoetbal. Vragen en/of opmerkingen? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.
