Jonge talenten onder de scheidsrechters op de voetbalvelden zijn er in overvloede. Gelukkig maar. Deze zijn ook echt nodig om de toekomst van de arbitrage te waarborgen. Zonder leidsmannen en -vrouwen geen voetbalwedstrijden, zeg ik ook steeds. Het zijn de toekomstige Jan Jungs, Jaap van Drunens, Erik de Winters, Ralph Majenburgs, Jacques van Schoonevelds, Yusuf Durgunsus, Jan Pennewaards, John Pangs, JeanPierre Loontjens, Juroen Koenes, Rob Wassinks, Jan de Vos’sen en Louis Wagners. Het begint bij de voetbalclubs, waar men alle aandacht moet hebben voor de fluitist van de toekomst. Deze staat niet altijd zomaar op, met de fluit in de mond. Uitzonderingen daargelaten zijn het toch veelal ouders of oud-voetballers die leiding geven aan clubwedstrijdjes. Hier en daar steekt een enthousiaste nieuweling (m/v) het hoofd boven het maaiveld uit. Dit zijn ook vaak de sporters die het aandurven om een cursus te volgen om een stapje hoger te zetten. Arbitreren voor de KNVB bijvoorbeeld. Daarvoor moet je wat in je mars hebben, en ballen kunnen tonen als dit nodig is. Je moet zaken kunnen ‘handelen’, die bijvoorbeeld voortvloeien vanuit onrust, onkunde, ongeïnteresseerd zijn, onbetamelijkheid en onzinnigheid. De on-dingen dus. En dat is niet altijd even gemakkelijk, dat kan ik hier gerust schrijven.
Ik heb bewondering voor Manuel Uijttewaal. Voorheen Nieuwkoop, Nu Alkmaar. Twintig jaar pas en officieel KNVB scheidsrechter vanaf zijn zestiende. Inmiddels ook al gediplomeerd rapporteur van de KNVB. Fluit zowel op het veld als in de zaal standaardelftallen en doet dit verdraaid goed. Norma liter op basis van zijn talenten een heuse kandidaat om richting top te gaan, maar zijn geringe lengte zal dit verhinderen. Al denk ik dat de KNVB wat meer lef moet tonen om mensen die er wat anders uitzien dan Björn, Rob, Bas, Dennis, Kevin en Danny een kans te bieden om te laten zien wat zij kunnen. Bovendien gaat het er mijns inziens nog steeds om dat je als scheidsrechter je ding blijft doen. En dat je de regels toepast zoals dit van je wordt gevraagd. En dat je laat zien dat je ook goed gebekt bent als dit nodig is.
Maar de rust zelve blijven, wat er ook gebeurt, dat is natuurlijk ook prima. Kayleigh van Ee, Capelle aan den IJssel, ook twintig, heb ik leren kennen via Scheidsrechters op Maat. Een buiten het veld net zo’n stille tante als er binnen. Maar wel daadkrachtig en resoluut in haar optredens. Heb haar een aantal malen wedstrijden zien fluiten en vooral haar natuurlijk overwicht maakt indruk. Soms héb je het. En dan lijkt het net alsof het leiden van wedstrijden je ook eenvoudig afgaat. Maar neem maar van mij aan, dat dit niet vanzelf gaat. Dat moet je in je hebben. En Kayleigh heeft dat.
Sam van de Graaf is met zijn negentien jaren en inmiddels als scheidsrechter bij de senioren in groep F een opkomend talent. De Hagenaar fluit veel in de regio Rijnmond en is ook vanaf zijn zestiende actief bij KNVB wedstrijden. Is altijd vrij relaxt en neemt zijn taak als leidsman zeer serieus. Een natuurlijk leider. Houdt van een geintje op zijn tijd in het veld en laat dit ook merken, als daar ruimte voor is. Maar kan dus ook op z’n strepen zijn als dit van hem verlangd wordt. Ik vergelijk zijn manier van fluiten met die van Reinold Wiedermeijer. En die van Ruud Bossen. Twee mensen-mensen, die enerzijds strikt de regels volgen, maar ook proberen rekening te houden met de gevoelens van sporters. Dat kan natuurlijk conflicteren. Maar het hoe je daarmee omgaat.
Stijn Brouwer is met zijn 26 jaar de ‘oudste’ in mijn lofprijzing. De Woerdenaar begon bij Sportlust’46 en koos na een dubbelcarrière als voetballer/arbiter toch voor het fluiten. Misschien wat miskend. Is een pure liefhebber en dat is misschien wel zijn valkuil. Maar ik vind aan hem dat jij juist een voorbeeldig sportman is, die een maatschappelijk carrière prima kan combineren met een (leuke) hobby. Als hij de keuze iets eerder gemaakt zou hebben, dan denk ik dat hij via de talentengroep van de KNVB zich had kunnen door ontwikkelen. Hij is en blijft en goede scheidsrechter, die prima om kan gaan met mensen. Heeft ook een goede uitstraling in het veld en daarbuiten. Wie weet zit er voor hem nog een ‘late’ doorbraak in.
Bart Snelderwaard, ook ontmoet via Scheidsrechters op Maat, is een negentienjarige arbiter uit Barendrecht. Zoon van Ronald, ook KNVB scheidsrechter. Bart heeft me toen hij 18 was verteld dat zijn vader één van zijn voorbeelden was, maar hij heeft inmiddels zich een eigen stijl van fluiten aangemeten, die hem ver kan brengen. Ik heb tijdens een van de finale dagen van een regiocuptoernooi bij hem mogen assisteren en één van zijn sterke punten is communiceren. Ook heeft hij de onontbeerlijke eigenschap om overwicht te kunnen inbrengen. Bovendien is zijn stijl van bewegen uiterst presentabel. Zijn optreden verraadt dat hij lef heeft. En dat maakt indruk. Het maakt niet uit wat voor wedstrijd hij toebedeeld krijgt. Het verbaast me niet als hij over een paar jaar Derde of zelfs Tweede Divisie senioren fluit.
Tenslotte noem ik ook even een paar prima, jonge assistenten, die ik bezig heb gezien langs de lijnen. Samir Aboujid, Bussum, 20. Jeroen Bas van der Way, Hoogvliet, 19 jaar. Hamid Assili, Nieuwegein, 22 jaar. Zij zijn de toekomst. Let op, ik heb er kijk op.
Egbert Egberts floot wekelijks wedstrijden in het amateurvoetbal, maar loopt er nog wekelijks zijn rondes. De leidsman schrijft over zijn persoonlijke ervaringen, mooie personen en gebeurtenissen in dat door ons zo geliefde amateurvoetbal. Vragen en/of opmerkingen? Mail naar info@voetbalrotterdam.nl.
