Als je met de 63-jarige Frans van Helden in gesprek gaat, kom je niet zomaar weg. Hij heeft ontzettend veel te vertellen over alle clubs waar hij getraind heeft en over BZC/Zuiderpark waar hij nu trainer is. We vroegen hem terug te blikken op zijn lange en imposante trainersloopbaan, die begon op 20-jarige leeftijd, toen hij leider werd van het D6-pupillenteam van De Musschen en Frans van Helden werkte daar graag aan mee. Zodra we plaats hebben genomen, barst hij los.
‘Bij De Musschen ging ik met die kinderen steeds meer doen en dat beviel me zo goed dat ik me helemaal op het trainersvak stortte, ook al omdat ik door knieproblemen zelf niet meer kon voetballen’, zo steekt hij van wal. ‘Ik had altijd bij De Musschen gevoetbald, had in de jeugd in de hoogste teams gespeeld, maar bij de senioren lukte dat niet omdat ik mannen als Rien van Zanten, Arie Buddenberg en Theo van Dijk voor me had. Door die knieblessure moest ik stoppen. Ik heb 22 weken in het Clara Ziekenhuis gelegen en ben er in de loop der jaren 12 keer aan geopereerd. Voetballen kon niet meer, maar omdat ik het trainen van de jeugd zo leuk vond, heb ik me met ziel en zaligheid op het trainersvak gestort.’
Frans ging de trainerscursus doen. We schrijven halverwege de jaren 70 in de vorige eeuw. ‘In die tijd heette die trainersopleiding nog het E- en het D-diploma, zodat je destijds in de RVB trainer kon worden. Die cursus werd gegeven bij Xerxes en Leo Beenhakker liep daar ook rond. Die had de andere klas onder hem. Ik durfde in het begin niets tegen hem te zeggen, want Leo had in die tijd al bij Go Ahead en bij Veendam getraind. Maar als hij iets vertelde, hing ik wel aan zijn lippen. Gaandeweg kreeg ik een steeds beter contact met hem. We hebben samen heel wat koffie gedronken, waarbij Leo telkens weer honderduit vertelde. Ik ben hem nadien altijd blijven volgen en vorig seizoen, tijdens de nacompetitiewedstrijd van Sparta tegen Emmen kwam ik hem weer eens tegen. Hij kende me nog.’
Ook Mario Been liep hij bij toeval tegen het lijf. ‘Dat was toen ik bij De Musschen met de pupillen bezig was op de woensdagmiddagen. Mario trainde als groot talent toen al bij Feyenoord, maar de woensdag was zijn vrije dag. Dan kwam hij bij mij op het veld altijd een balletje trappen. Ook met Mario heb ik altijd contact gehouden.’
Toen Frans eenmaal zijn loopbaan als hoofdtrainer startte, deed hij dat tot veler verassing bij het bescheiden FC Schulpweg, een toenmalige derdeklasser RVB. ‘Wat moet jij nou bij zo’n klein clubje’, vroeg iedereen mij. Maar ik wist het wel. Bij die club had je een sponsor die destijds de baas was van het Bingo Theater aan de Wolphaertsbocht in Rotterdam en daar heel veel druk bezochte bingo’s organiseerde. Niets was die man te veel. Er liepen geweldige goede voetballers zoals Frans Schaap en Wim Tijl en het was mooi dat ik daar als beginnend trainertje mocht beginnen, want ik had natuurlijk nog helemaal geen naamsbekendheid opgebouwd. We promoveerden onder mijn leiding van de derde klasse RVB naar de eerste klasse.’
Zo maakte Frans naam en in de loop der jaren breidde hij die naamsbekendheid verder en verder uit. Bij FC Zuiderster promoveerde hij, bij COAL werd hij kampioen, met Leonidas won hij als trainer een beslissingswedstrijd om promotie tegen Puttershoek op het veld van DRL en reed als buschauffeur de supporters naar die wedstrijd. Ook met De Musschen won hij een beslissingswedstrijd en bleef zodoende behouden voor de derde klasse. Naast hoofdtrainer is hij ook jarenlang als jeugdtrainer blijven werken en heeft onder meer gewerkt met een piepjonge Abdenasser El Khayati, die nu bij ADO Den Haag voetbalt. ‘Die had als jong ventje al een hele mooie trap’, spreekt Frans zijn waardering uit.
En nu, als trainer van BZC/Zuiderpark heeft hij in de vierde klasse G de minste verliespunten en heeft 1 punt nodig om een periodetitel in de wacht te slepen. ‘De Musschen, FC Schulpweg, Zuiderster, COAL, Leonidas, BZC’95, Zuiderpark, DEHMusschen, SV Charlois (zo), BZC/Zuiderpark; bij al die clubs heb ik fantastisch kunnen werken. Ik had het geluk dat er overal waar ik trainer was kwalitatief goede voetballers waren, maar ook prima bestuursleden en goede technische kaders. Bij sommige clubs ben ik meerdere periodes trainer geweest en aan alle verenigingen waar ik gewerkt heb, bewaar ik mooie herinneringen. Er is heel veel veranderd in al die jaren, maar ik koester mijn herinneringen. Zo had ik vroeger als trainer van FC Schulpweg uitwedstrijden op Zestienhoven, waar we ons moesten omkleden in kleedkamer 12 en voetbalden op veld 17 tegen ploegen als V&D, Fun Guys, SC Torarica, Garuda en De Pechvogels.’
Momenteel is Frans van Helden trainer van BZC/Zuiderpark. ‘Ik ben in beeld gekomen na het ongeluk van Bert Kamp en ook hier heb ik fantastische voetballers om mee te werken: Benjamin Martha, Marwin Richard, Bryan Pereira en Eldrick Cristina. ‘Trainer wij maken u kampioen’, zeiden ze tegen mij. Fantastisch om met zulke gasten te werken. Maar ik word al een jaartje ouder. Ik ben nog altijd niet uitgekeken op het trainersvak, maar ik zou het in de toekomst wel graag anders willen doen. Bij BZC/Zuiderpark zijn we bezig om de organisatiestructuur anders in te richten. Het lijkt mij heel leuk om een paar jonge, gretige beginnende trainers als veldtrainer te hebben, waar ik als een soort Engelse manager boven kan staan. Dat lijkt me heel leuk. Ik hoop dat het er van komt. Maar eerst maar eens even dit seizoen met BZC/Zuiderpark tot een goed einde brengen. Het gaat goed nu en dat willen we wel zo houden.’
Geweldige vent!
Succes met je toekomst plannen Frans. Het is je gegund.
Mooi stukje.